TEŞKİLAT

Bölüm 25 - FİNAL

***Hikayeye ilk başladığımız zamandan itibaren sırasıyla kullandığımız kapaklar.***

YANKI

"Başımız çok büyük belada."

Evren Kara'yla birbirimize kısa bir bakış attık. Seçkin, Derin'e, "Ne oldu Derin?" diye sordu. Derin yutkunduktan sonra hafifçe gözleri dolarak, "Barlas'ın... Barlas'ın Demet Abla'yı öldürdüğünü öğrendiler." Eva ağlamamaya çalışarak kollarını Derin'in boynuna doladı. "Barlas'ın bunu yaptığına inanamıyorum." Daha sonra Eva aklına bir şey gelmiş gibi kafasını kaldırıp lafa girdi.

"Annemin öldürülmesiyle Kenan Komutanın ne alakası var?" diye sordu. O sırada hepimiz sustuk. Birbirimize bakıyorduk. Derin'e, Kenan Komutanın Eva'nın babası olduğunu, Eva'ya anlatamadığımı kaş göz yaparak anlatmaya çalışıyordum.

Derin lafı geveledi. "Ben de bilmiyorum ama çok kızdı. Belki Demet Abla'nın yaptığı makinelerle ilgili bir şeydir."

Ben de lafı değiştirmek için, "Peki, sen nasıl geldin buraya?" diye sordum.

Derin, tekrar yutkunduktan sonra, "Birkaç kişiyi esir aldılar. Ben de orada ufak bir karışıklık çıkarıp buraya geldim." Sonra, unuttuğu bir şeyi yeniden hatırlamış gibi çantasına gitti. Çantasının ağzını açıp içindeki şırıngaları gösterdi. Evren Kara şaşkınlıkla yaklaştı. "Derin, kızım bunlar ne? Nereden buldun bunları?"

"Askerleri üstün özellikleri olan askerlere dönüştürmek için kullanacakları enjektörler. Alabildiğimi aldım ama birkaç tane unutmuş olabilirim. Onlar kullanamasın diye tüm zulalarını patlattım." dedi gururla. Evren Kara dostça kızın kolunu tuttu. "Aferin sana Derin." dedi.

Hepimiz şaşırmıştık. Evren Kara'dan böyle hareketler görmek her zaman nasip olmazdı. Nola dudaklarını büzerek hayretini gizlemedi.

Bir süre sessizlik olduktan sonra Ilgaz lafa girdi, "Bu, güzel anı bozmak istemem ama artık ne yapacağımızı konuşsak mı?"

Evren Kara ortaya gelip planı anlattı.

***

Makinenin başında bekliyorduk. Işık yanınca hazırlanmaya başladık. Evren Kara, Seçkin, Nola ve ben buradaydık. Eva boş bir kamyonun başında bekliyordu. Derin'in verdiği bilgilere göre buraya üç posta asker gelecekti. Kenan Komutan en son gelecekti. Kürşat diğer tarafta makinenin başında bekliyordu. Kenan Komutana daha fazla destek gelmeden diğer tarafa gitmeliydik.

Cam fanusun içi dumanla dolmaya başlarken aklımdan geleceğe dair düşünceler geçiyordu. Ilgaz uzak doğuya, Nola ve kardeşi Aytaç Kanada'ya gidecekti. Eva'yla ben de artık burada duramazdık. Yakalandığımız an ya hapsi boylardık ya da yaşadıklarımız duyulmasın diye devlet bizi ortadan kaldırırdı. Eva ve Derin birbirinden ayrılmayacağından o da bizimle gelirdi. Eğer Derin'le Seçkin'in de arasında bir şeyler olabilirse o da gelirdi. Belki de Eva'yla ben, Seçkin'le Derin çiftine komşu olurduk. Çocuklarımız birlikte oynardı. Aynı okula gönderirdik. Eva'yla Derin mutfakta bizi birbirlerine şikayet ederek yemek yaparken biz de Seçkin'le salonda ayaklarımızı sehpaya uzatıp maç izlerdik. Futbol yorumu yapardık.

Tüm bunları düşünürken kendi kendime gülümsediğimin bile farkında değildim. Evren Kara'nın sesiyle sıyrıldım düşüncelerimden, "Bakıyorum da çatışmaya gireceğiz diye çok mutlusun." deyip göz kırptı.

Zamanla fanusun içindeki duman azalıyordu. Üç görevli hazırlıklı gelmişlerdi ama biz de hazırlıklıydık. Hemen harekete geçtik.

EVA