Özel Bölüm

104 11 0
                                    

18 sene önce

YANKI

Sanki gökyüzü delinmiş gibi yağmur vardı o gün. Siyah jeepin camından dışarısını seyretmeye çalışıyordum ama su damlaları engel oluyordu. Yol boyunca ne soru sordum ne de onların sorduklarına cevap verdim.

Her gün biriyle kavga ediyordum ve her gün yetimhane müdürünün azarlama ve aşağılamalarına katlanıyordum. Sanki bir ayin gibiydi artık. Ama bu son sefer tamamen farklıydı. Müdürün odasına girdiğimde anlamıştım bunu. Genç sarışın, kapalı alanda hem de bu yağmurlu havada gözünde güneş gözlüğü olan bir kadın müdürün karşısında oturuyordu. Tam odaya girdiğimde "Teşkilat bu iyiliğinizi asla unutmaz" dedi. Sonraki yarım saat içinde kendimi elimde ufak bir çantayla birlikte bu siyah jeepte bulmuştum.

Tam yanımda oturan yüzünü net hatırlamadığım güneş gözlüklü sarı saçlı kadın cevapsız bıraktığım her sorusunu benim için en iyisinin olacağını söyleyerek soruyordu. En iyisi ya da değil. Ama hayatımın en kötü ilk on senesini geçirdiğim yetimhaneden iyi olacağı kesindi. Kadın en sonunda yanındaki siyah çantadan çıkardığı mavi dosyayı bana uzatarak

"Bu dosyada biyolojik annen ve baban hakkında her türlü bilgi var. Eğer istersen onlarla tanışabilirsin Yankı."dedi. Dosyayı aldım. Demek ki içerisinde annemin ve babamın isimleri yazıyordu. İşleri, yaşları, her şeyleri yazıyordu. Beni daha bebekken sokağa atan annem ve babamın. Dosyanın kapağına bir süre baktıktan sonra arabanın camını açtım ve elimdeki dosyayı içine bakmadan dışarı fırlattım. Yanağıma çarpan su taneleri beni rahatsız etmiyordu. Camı kapattım.

Yolculuk sonunda o büyük soğuk kasvetli camdan binaya girdikten sonra o kadını bir daha hiç görmedim.




Okuduğunuz için teşekkürler. Okuduktan sonra bölümle ya da hikayenin genel gidişatıyla ilgili görüşlerinizi ve aklınızdaki soru işaretlerini yorum yaparak belirtmeyi ihmal etmeyin.

Okuyucularımıza soruyoruz, sizce hikayenin en kötü karakteri kim? Cevaplarınızı bekliyoruz.



TEŞKİLATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin