TEŞKİLAT

Bölüm 5 - SEN BENİM ÜSTÜM FALAN DEĞİLSİN

DERİN

Zil sesiyle yataktan sıçradım. Ne olduğunu anlamak için bir süre etrafıma bakındım. Sonra tekrar zil çaldı. Hemen yataktan çıkıp kapıya koştum. Kimdi bu saatte böyle? Delikten bakınca kapıdakinin Eva olduğunu gördüm. Neler oluyor?  Hemen kapıyı açtım. Eva elinde küçük bir valizle kapıda bekliyordu. Tedirgin görünüyordu. "Eva iyi misin, neler oluyor?" diye sorarken elindeki valizi kaptım içeri davet ettim. Ben kapıyı kapatınca biraz rahatlamış gibiydi. Adrenalin etkisiyle uykum açılmıştı. Salona geçtik. Eva kendini duvar kenarındaki koltuğa attı.

"Derin, yardımına ihtiyacım var."

"Ne oldu Eva, beni korkutuyorsun bu halin ne?"

Başından geçen her şeyi tüm detayıyla anlattı. Önce inanamadım. Tanrım bu kız neler yaşamış böyle? Soluksuz dinledim. Sonra içimi bir korku kapladı. Ya Eva'nın peşini bırakmazlarsa? Bir yandan da kızın başına gelenler için kendimi suçladım. Çünkü annesiyle nişanlısını bulmak için yaptığı araştırmalarda çoğu bilgiyi ona ben sağlıyordum.

"Eva sen nasıl bir işe bulaştın böyle?" diye sordum. Bilmiyorum anlamında başını salladı.

"Bana yardım edecek misin?" Tabiki edecektim. Eva benim en yakın arkadaşım. Onunla beraber büyüdük sayılır. Liseden beri yakın arkadaştık. İlk tanıştığımız günü daha dün gibi hatırlıyordum. Ben Eva'nın okuluna ikinci dönem geçiş yapmıştım. Dolayısıyla kimseyi tanımıyordum ve yapı gereği insanlarla da çabuk samimiyet kuramıyordum. Bir süre sessiz sakin kendi halimde okula devam ettim. Hiç kimseyle adam akıllı muhabbet etmemiş kimseyle arkadaşlık kuramamıştım.

Bir gün Aylin Hoca'nın dersi vardı. Kadının dersinde zaman geçmek bilmiyordu. Hatta geçmeyi bırak sanki zaman geri geri akıyor gibi hissediyordum. Zaten matematikle asla anlaşamadık. Derslerde en arkada hep cinayet romanları okurdum. Agatha Christie'nin romanlarını düşürmezdim elimden. Yine kitap okuduğum derslerden birinde Aylin Hoca'nın, "En arkadaki kızıl kafa, sen çözdün galiba bu soruyu?" diye laf atmasıyla kafamı kaldırdım. Kızıl kafa senin anandır. Kafamı kaldırınca hocanın yargılayıcı bakışlarının yanında bir de ön taraftakilerin dalga geçer gibi gülümsemelerini görüyordum. Tereddütle, "Hocam ben..." diye konuşmaya başlarken önümde oturan sarı saçlı kız kafasını hocaya çaktırmadan yavaşça çevirip, "Paydada sıfır olamayacağı için çözümü yok." diye fısıldadı. O günden sonra o sarı saçlı kızla birbirimize her konuda destek olduk. Tabi paydada neden sıfır olamayacağını hala bilmiyordum.

Başına ne gelmiş olursa olsun yarı yolda bırakamazdım. "Elbette ama bundan sonra çok dikkatli olmanı istiyorum. Benden habersiz adım atmayacaksın Eva. Anlaştık mı?"

Anlaştık anlamında başını salladı. "Peki nasıl yardımcı olabilirim ki?"

Onu kaçıran adamın arabasının plakasını almıştı. Laptopumdan hemen sisteme girip plakayı arattım. Arabanın ruhsatı Ali Çetin adına kayıtlıydı. Kimdi bu adam? Seni kaçıran adamın adı Ali miydi yoksa?

Eva "Bilmiyorum, olabilir." dedi. Ruhsattan kimlik bilgilerine ulaşmıştım fakat ters giden bir şey vardı. Adam yıllar önce ölmüştü. Daha detaylı bilgiler için legal olmayan birkaç yola başvurdum. "Bir dakika. Eva şuna baksana, Ali Çetin'in ölmeden önceki boşandığı eşine. Evren Kara." Evren Kara ismini görünce Eva'nın gözleri parladı. "Kim bu Evren Kara?" diye sordum.

Bana onu kaçıran adamın yaktığı dosyalardaki bilgilerden bahsetti. Eva'nın çıkarımlarına göre onu kaçıran adam Evren Kara için çalışıyordu ve bu adam Teşkilatın başındaki isimlerden birisiydi. Sistemde daha detaylı bir arama yaparak aracın uydu yoluyla şu anki konumunu bulmayı denedim ama sistem aracı bir türlü bulamıyordu. Sanırım Teşkilattaki araçlar bu tarz arama yöntemlerine karşı bir zırh oluşturmuşlardı. Ama beni tanımıyorlar. Önce markayı araştırdım. Sistemlerine girmek biraz zor olacağa benziyordu. Zor dediysem bir saat falan. Bu konuyla alakalı daha önce yazdığım bir kod vardı. Bilgisayarla karşı her zaman bir ilgim vardı. Gençliğim bilgisayar başlarında kodlar yazarak, yeni programlar oluşturarak geçti. Hemen onu çalıştırdım. Zamanında çok iyi firmalar kaynak kodumu satın almak istemişlerdi fakat satmadım. Kötü ellerde korkunç bir silah haline gelebilirdi. Bilgisayar konusunda üstüme tanımam.