What if Everything could Change?! ~ Voltooid #Wattys2016 #JustWriteIt

1. A21

Deze boek doet mee aan: #Wattys2016 en #JustWriteIt

Original by: @S_J_Berkhout & sossiesstylo13

(Saadeldin Berkhout & Soraia Sacramento)

Okey dan. Here we go...
"Doei Maarten." Maarten is mijn grotere broer, hij ligt nog in bed en bromt wat naar me terug. Ik loop de trap af naar de voordeur waar ik mijn bomberjack van de kapstok haal. Dit is de eerste dag na de zomervakantie en ook op een nieuwe school. Ge-wel-dig. Eigenlijk is het niet eens zo nieuw voor me ik ben hier al een paar keer geweest om vrienden op te halen, dus ik ken wel een paar mensen maar... toch ben ik nieuw weetje. Het pluspunt is: ik heb vandaag techniek! Mijn mentor is ook de techniek docent dus hij wilde ons gelijk een lesje geven en dan kunnen we weer naar huis. Ik hou van techniek ,maar de meeste meiden niet. Dat vind ik best wel raar want het is een super leuk vak als je er een beetje moeite voor doet.

Ik loop het grote gebouw binnen en kijk op magister waar ik heen moet. A21. Ja maar waar is dat? Goede vraag. Na vijf minuten zoeken geef ik het op en ga ik terug naar de ingang van het gebouw. Tijd om het aan iemand te vragen. Ugh... Ik zie alleen maar grote groepjes die ik liever niet wil benaderen. Oh daar staat iemand en hij is alleen! Alleen is het een hij... Dat is wat minder. Maar hij is niet lelijk...

"Hi weet jij misschien waar A21 is?" hij lacht even verlegen en krabt zijn hoofd. "Ja daar was ik ook al naar opzoek, maar..." hij zit dus in mijn klas. "Oh" zeg ik dan maar. "Zullen we het aan de conciërge vragen?" vroeg ik. Hij knikte alleen maar en wees naar een dikke man in een rood shirt. "Volgens mij is dat hem." ik volg zijn hand en zie de gezette man nu ook. "Kom." hij volgt me naar de man toe en ik vraagt het hem : "hallo meneer wij zijn nieuw hier en we hebben nog geen plattegrond maar we moeten naar A21 weet u waar dat is?" vraag ik zo beleefd mogelijk. Hij zegt dat we de trap op moeten en dan de derde gang rechts daarna dat rechtdoor en dan links. "Dus hoe heet je eigenlijk?" hoor ik opeens. "Soraia" dit voelt eigenlijk best ongemakkelijk maar toch... "En jij?" "Austin" eindelijk waren we bij het klaslokaal aangekomen. "Eindelijk, lekker techniek!" zegt Austin blij. Hij is dus even blij als ik ben. Na een paar minuten begint de les en is iedereen stil. Dan begint de docent te praten. "Goedemorgen klas, ik ben meneer Ploeg, ik ben jullie mentor dit jaar maar ik ben ook de techniek docent dus dit is ook mijn lokaal. Dat betekent dat jullie hier in mijn territorium zijn en dus doen wat ik zeg." dat is wel redelijk denk ik. Iedereen kijkt nog steeds aandachtig naar de korte man met hier en daar wat grijze haren. Hij lijkt mij wel aardig. "Maar dat betekent ook dat als je mentoren les hebt... dat je dan hier moet zijn. Meestal maken we leuke dingen als alles goed gaat en ik geen klachten krijg over jullie als klas..." Hij kijkt even rond en zegt dan spontaan: "namen ronde" Hij begint bij de eerste tafel waar 4 kinderen aan zitten, precies twee meisjes en twee jongens. En wat me aan hun opvalt is dat ze dezelfde stijl hebben as ik. De eerste die zijn naam opnoemt ik Luke. Hij heeft donkerbruin haar en donkerbruine ogen en volgens mij is hij best wel sportief. De volgende is Alicia, ze heeft een mooie afro met lichtbruine puntjes als ik. verder heeft ze bruine ogen en ze vertelt dat ze van beauty houdt. Naast haar zit Wiktoria, dat is een verlegen, ginger meisje met mooie blauwe ogen en golvend haar in een hoge staart. Als laatst is Dylan, en hij gaat wat meer de emo kant op, denk ik, niet dat het erg te zien is. Zijn groene ogen steken fel af tegen al het zwart dat hij draagt en zijn zwarte haren. "Deze klas lijkt mij wel aardig zeg ik tegen Austin als we aan het werk gaan. Hij glimlacht en wilt iets zeggen maar doet dat dan toch niet. Ik laat het even gaan...voor nu.