6. Brisa's & Aressen

46 10 9
                                    

Soraia's pov



Ik sta op scherp en Austin weet dat. Het voelt alsof er zo meteen iets gaat gebeuren. Hij probeert het echt en ik waardeer het. Hij is echt aardig, maar ik denk niet dat het gaat werken, het voelt echt niet goed. Ik doe wel gewoon mee... Als hij vraagt wat mijn lievelingsliedje is weet ik het niet gelijk. Ik heb veel liedjes in mijn afspeellijsten, maar na even nadenken heb ik het antwoord. Hij kent het liedje ook zegt hij.


I'm keep it cool, and I'm do me


it is whit it is and that's how it's gonna be


till I get there, till I get there


yeah I got flaws, I know I'm not perfect


but all my ups and downs will soon be worth it


when I get there, when I get there


Ik krijg altijd een goed gevoel nadat ik dit liedje heb gehoord. Eindelijk kan ik een beetje ontspannen. Maar ik weet dat er iets aan de hand is en ik vraag me af of hij dat ook voelt, want hij kijkt steeds bezorgd het raam uit. "Je voelt het ook hé?" vraag ik hem. Hij kijkt mij weer aan en knikt, daarna kijkt hij weer terug naar buiten. "Wil je gaan kijken?" ik had aar totaal geen problemen mee. dus ik geef hem een stevige knik en we trokken onze schoenen weer aan. "Ik neem m'n boord ook mee." zegt hij. Het was totaal te verwachten dat hij ook kon skaten. Samen skaten we dus op ons gevoel naar de plek waar deze negatieve energie vandaan komt. "Hier moet het zijn." zeg ik tegen hem. Hier is het knagende gevoel het sterkst. Maar er is niks op een man na. "Denk je dat hij hier iets mee te maken heeft?" vraag ik Austin. "Het moet wel." Langzaam zetten we een paar stappen in zijn richting. Als we maar een paar stappen van de man verwijderd zijn, draait hij zich om. Maar het is geen man. Het is iemand net iets ouder dan wij. "Jullie zijn er eindelijk." zegt de oudere jongen. Ik en Austin kijken elkaar verward aan. "Mag ik weten wat er zojuist is gebeurd?!" vraag ik een beetje gefrustreerd. "Wow rustig aan meid. Ik leg ik het wel even uit. Jullie hebben gaven... Zoals het oppikken van een bepaalde energie, dit hebben jullie net gedaan." zegt hij rustig. "En waarom haal je ons hierheen dan?" vraagt Austin nu. Hij had de jongen alleen wantrouwend aangekeken, en ik geef hem geen ongelijk ik voel het knagende nog steeds en het komt bij hem vandaan. "Ik kom jullie waarschuwen. Er is een slechte soort, Zij leven op krachten oftewel de gaven en die hebben jullie. De energie die jullie uitstralen trekt Ze aan. Ze zullen er alles om die krachten van jullie ontnemen. Kijk dus goed uit." "Maar wie zijn Ze? en wie ben jij? Ben jij een van Hen?" vraag ik. "Ik ben Tyler. Zij zijn de Ares maar je mag Ze nooit bij die naam noemen... Ze komen naar je toe als je Ze roept... En nee ik ben niet een van Hen, ik ben gekomen om jullie te beschermen." Weer kijken Austin elkaar verward aan. "En hoe weten we dat jij niet gevaarlijk bent voor ons?" Ik merk aan Austin dat hij Tyler niet vertrouwt. ikzelf weet niet wat ik hiervan moet denken. Ik kijk naar Austin maar hij zit in een heftige staarwedstrijd met Tyler. Weer krijg ik het nare gevoel maar dit keer is het anders... Het is alsof het dichterbij komt. Ik tik de jongens even aan. "Jongens, voelt het ook alsof iets je gaat bespringen?" Tyler fronst. Austin kijkt om zich heen. "Hoe kunnen we ons tegen Ze beschermen?" vraagt ie. Tyler graait in z'n zakken en pakt twee magneten uit. Austin pakt er eentje en kijkt hem vragend aan "Magneetjes?" Tyler knikt. "Hoe meer hoe beter." Ik pak het andere magneetje en stop hem in mijn zak. "Laten we naar een veiligere plek gaan." stelde ik voor. De jongens waren het ermee eens dus gingen we richting het huis van Austin. Daar vertelde Tyler over de Ares. "Ze zijn het volk van de tweeling: Aphrodite de goede van de twee. Zij is de zus van Hades." Lang geleden Heerste Aphrodite over de Brisa's waaronder Tyler. "Ze leefden in vrede en lieten de mensen met rust. Maar toen werd Hades jaloers. Hij creëerde zijn eigen kwaadaardige volk de Ares en probeerde het grote koninkrijk van zijn zus over te nemen. Hij wilde ook de vele krachten bezitten die zijn zus bezat. Hij stuurde de Ares naar deze wereld om iedereen die een gave bezat te vermoorden en dan de gave naar hem te brengen. Tot vandaag de dag is er nog oorlog tussen de Brisa's en de Aressen. Het ziet er voor beide partijen niet goed uit. Aphrodite heeft mij naar jullie toe gestuurd. Ze zei dat jullie samen alle gaven hebben. Ze zei dat ik jullie moest beschermen tegen Hen." Na dit hele verhaal waren Austin en ik superstil, allebei even verbaasd over het verhaal dat net is verteld. "Als je de je weet wel die A roept komen ze naar je toe toch? Wat gebeurt er dan als je de Brisa's roept?" vroeg ik aan Tyler. "De Brisa's zal de Ares in de buurt bevechten. Luister de Aressen en Brisa's kunnen van alles zijn: dieren, mensen, planten en zelfs onzichtbaar in hele zeldzame gevallen. Als ze verschijnen of verdwijnen hebben ze energie nodig, als ze dat van jou hebben gebruikt, verdwijnen ze maar jij wordt dan heel erg moe, je hebt dan geen energie meer en valt in een diepe slaap. Let goed op wij zijn allemaal Brisa's dat betekent dat er Aressen achter ons aan zitten. Wees altijd voorbereid op een aanval en vertrouw niemand die geen magneet kan aanraken. Aphrodite zei tegen me dat iemand in jullie klas is gestuurd door Hades dus wees voorzichtig met wie je omgaat." "Okey maar wat is de bedoeling dat wij moeten doen op lange termijn?" vraagt Austin. "Je zal instructies ontvangen van Aphrodite. Ik moet nu gaan, maar ik ben altijd in de buurt."

What if Everything could Change?! ~ Voltooid #Wattys2016 #JustWriteItWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu