What if Everything could Change?! ~ Voltooid #Wattys2016 #JustWriteIt

2. De Knikkerbaan

Uiteindelijk zegt hij toch wat: "Ik ook." en hij glimlacht, maar volgens mij is dat niet wat hij wilde zeggen. "En nu zeg je wat je echt wat wilde zeggen." zei ik een paar seconden nadat ik terug naar hem glimlachte. Ik keek hem aan en hij keek terug . nog steeds was hij aan het grijnzen. "Het wast niks hoor..." zei hij. "Toch wil ik het weten." Hij keek terug naar de tafel waar opeens een A4 op terecht kwam. Nog steeds was hij aan het grijnzen. "Het was niets." Lachte hij een beetje? "Toch wil ik het weten." Hij keek terug naar de tafel waar opeens een papiertje op terecht kwam. Nog steeds met die lach keek hij ,mij weer aan. "Samen?" vroeg hij en hij wees naar het papiertje zojuist werd uitgedeeld. "Als jij zegt at je wilde zeggen." "Okey... " zuchtte hij. "Nou..., het zit zo... ik wilde iets zeggen wat ongepast is als je het tegen een meisje zegt..." waarom kan deze gast niet stoppen met lachen. Door hem moet ik ook lachen. "Nu wil ik het al helemaal weten." "Het was lekkere dames ook." hij krijg een nog grotere grijns op z'n smoel en kijkt stiekem naar me, maar ik zag het wel. Ik weet alleen niet of hij het over mij had. "Blij nu ?" vraagt hij me. Ik kijk hem hoofdschuddend en teleurgesteld aan, je weet wel speels teleurgesteld. "Jij bent echt ongelofelijk." lachend onderbrak hij me. "Ho jij wilde het toch zo graag weten!?" zegt hij nep verbaasd. "Ja ik had niet gedacht dat een gore jongens gedachte zou zijn!" zei ik tegen hem. Ik vind hem echt aardig, het voelt alsof we elkaar al jaren kennen. Hij glimlacht naar me. "En nu ben jij dus mijn partner!" zegt hij blij. "Die zou ik sowieso al worden..., maar okey" zeg ik naar het blad kijkend. Ik lees het even door en vertel hem wat we moeten doen. "We moeten een knikkerbaan maken, hoe ingewikkelder de baan hoe hoger je cijfer aan het einde van de periode." zeg ik. "Okey ik ga hout en papier halen." zegt hij terwijl hij zoekend door het lokaal kijkt. Hij vindt dit volgens mij echt een leuk vak.

Al snel is Austin terug met hout en papier. Samen maken we echt de meest perfecte schets waarvan het eindresultaat gewoon niet kan mislukken

Damn, hij is hier echt goed in! Ik vraag me af of hij vaker tekent. Zal ik het hem vragen? Neh...ik doe het gewoon. "Dus... jij houdt volgens mij erg van tekenen?" vraag ik. "Yup." zegt hij met een lach terug. Kan hij daar dan echt niet mee ophouden, zijn glimlach is best wel aanstekelijk. Ik lach dus automatisch terug. "En jij? ik bedoel als je aan zoiets kan zien dat ik het vaker doe moet jij en ook wel wat vanaf weten... toch?" vraagt hij en hij kijkt me recht in m'n ogen aan. Hij is eigenlijk best wel knap. Opeens werd ik een beetje nerveus. "Uhmmm, ja ik hou van graffiti, spuiten en tekenen en nu o ja manga en mensen en fantasie-dingen ... dus ik doe het best wel vaak." zeg ik terug. maar ik kijk hem allang niet meer aan, nadat ik zei dat ik van graffiti hield spoelde er een golf van verlegenheid over me heen. Hij zag het en moest er even om lachen maar dat was al snel afgelopen. Hij probeerde me nog in de ogen te kijken en begon toen weer met praten. "Ik hou ook van graffiti." hij kijkt even weg en na een paar seconden zegt hij weer wat. "Maar ik ben echt slecht in anime tekenen. "Zegt hij met een verdwaalde glimlach. Je kon echt zien aan hem dat hij er even niet meer bij was. "Ik dacht even dat ik de enige was." zeg ik met een glimlach. Hij glimlacht ook even terwijl hij naar mij kijkt en kijkt dan weer naar wat we tot nu toe gemaakt hebben. We zijn het duo dat het meest heeft doorgewerkt deze les, volgens mij heeft de rest z'n schetsen pas over twee lessen af. Voordat ik het weet is de les al bijna voorbij.