Chapter 15

166 5 1
                                        

Jj's POV

"Hi! Can you please tell my neighbor to meet me today 10am at *** coffee shop" sabi ko sa receptionist ng condotel.

I had to make a way para makuha ko ang mga gamit ko. Aalis na ako sa condo. I found a place to stay in.

Kailangan ko lang gumawa ng paraan para umalis siya ng hindi ako nakikita. Its almost 10 and the receptionist called his room.

Tumambay ako sa lobby waiting for him to get out. I saw his car from the outside. Siyempre naman naka cap ako at itinago ko ang buhok ko. Ayokong mahalata niyang niloloko ko lang siya.

Nakita ko na siyang bumaba ng elevator and as soon as he rode the car tumakbo ako papuntang kwarto ko.

--

Glen's POV

Hindi ako mapakali. May nagsasabi saking bumalik na ng condo pero kailangan kong makita si Jennifer. I can't let her leave me. She's mine.

I called my lawyer last night and filed a complaint against Krishna. Black mailing is definitely against the law. Oo pag lumabas ung pictures I can lose a lot of clients and pwede akong bumagsak.

A boss and employee relationship is not good news for investors. Higit sa lahat its embarassing. Alam kong hindi lang ako ang nakakagawa nito pero if you have earned a position in social media and in public this is big news.

Pero sa totoo lang.. wala na akong pakialam. Bumagsak na kung bumagsak huwag lang mawala si Jennifer saakin.

--

"Excuse me miss, has this lady been here earlier?" I showed the waitress a picture of Jj 1year ago. It was a picture my PI took nung pinapasundan ko pa sila ni Kevin.

"I'm sorry sir, I don't think I've seen her before. There were a lot of people a while ago so maybe I wasn't able to recognize her" nagsalamat ako tsaka umorder nalang ulit ng kape. It's my 3rd cup of coffee. Its already half past 1pm and she still isn't here.

Nerbyoso nako. Pinapak ko na yung kape wala pa ung hinihintay ko. I waited until 2pm at wala talaga siya.

Naalala ko yung usapan namin ni Anna. The hospital she works in. Hindi ko na nga pala ito nacheck dahil biglang tumawag yung receptionist na nagpakita si Jj at inanyayahan akong magkita kami dito.

I asked my driver to bring me to the hospital. Di talaga matanggal ung kaba ko. I regret drinking all those cups of coffee.

I reached the hospital and asked the nurses around. Then one of them said..

"She already left. She said she has to go back to the Philippines. Her grandfather is sick" gumuho ang mundo ko.. halos gusto kong umiyak at magalit. Iniwan niya ako? Pero nakita ko yung mga gamit niya sa condo.

"S.hit!!"

--

"Drive faster!" Tang.na! Bakit di un sumagi sa utak ko?! I was furious!

Alam ko na kung bakit niya sinabing makikipagkita siya at di siya sumipot. It was her d.amn plan!

I reached the condo and ran towards the receptionist. Inunahan niya na ako

"Sir, about the request you have asked to update you about your neighbor, she actually left this condo. I'm sorry but I couldn't tell you earlier since I can't reach your phone" she was polite and smiling. I'm not supposed to be rude pero hindi ko na siya sinagot.

Agad agad akong nagtungo sa kwarto niya. I still have her spare card key. I swiped it in and no...

"Jennifer! Baby!? Please?!" Masisiraan nako ng bait. All the other things are still here. But when I entered her bedroom it was empty. It no longer feels like home.

Kinontak ko halos lahat ng makakatulong sakin hanapin siya. Then one of them said she booked a flight which left 2hours ago. This is not happening. This can't be happening. Halos gumuho na ang mundo ko.

--

Jj's POV

"Thank you. I owe you" pasasalamat ko sa ka-trabaho kong si Jenny. Pinakiusapan ko kasi siya na kapag may nagtatanong saakin ang sabihin niya ay nakaalis nako ng Dubai.

Napagastos din ako sa pagbili ng ticket pabalik ng Pinas kahit hindi ko talaga balak bumalik duon. Kailangan kong mapaniwala si Glen na wala nako ng Dubai.

--

Glen's POV

"Yes please arrange everything and make sure nothing will be out of schedule." I gave out a sigh. My new secretary Angela sure is a big help.

Ofcourse you wouldn't expect Krishna to be working with me. Alam naman niya simula nung blinack mail nako wala na xang trabaho saakin.

Its been a week since I got back here in California. My lawyer has already given me good news about my complaint. I hope na makulong siya sa ginawa niya. On the other hand ayoko padin namang lumabas ang pictures na iyon. People now a days are very judgemental. Hindi ako nagmamalinis pero sana huwag ng lumaki ang gulo.

Masyado na nga itong nakakastress at nakakasira sa sitwasyong ito. Nakontak ko si Anna and she said she hasn't heard from Jennifer yet. I wonder where she is.

I have arranged a flight in the Philippines because I intend on personally looking for my girl. Hindi ko na talaga makayanang wala siya. I miss her so much.

--

Jj's POV

I have been staying with my workmate Jenny in Dubai for the past week. Wala na akong contacts sa kahit kanino maliban sa mga taong nakilala ko dito.

Ayokong irisk na mahanap pako ni Glen. Gusto kong mamuhay ng tahimik. Today's my day off and you know what I'm doing? I'm actually looking at the photos Krishna gave me.

Ang bitter ko. Hindi ko naman kailangan pang tignan pero tinitignan ko padin. Ang sakit. I cry myself to sleep at night and I can't help it.

Alam ko.. alam kong nangyari ang mga ito nung naghiwalay kami ni Glen. Siguro ay nung mga panahong ang akala niya ay kami pa ni Kevin. Pano ko nalaman? Simple.

Kasi iba ang hubog ng katawan ni Glen sa photos. Nung gabing may nangyari samin kahit nakainom ako alam na alam ko ang itsura ng katawan niya. (Hahahaha)

Bakit ko siya kailangang iwan kung alam ko ung totoo? Simple lang ulit. Ayokong bumagsak lahat ng pinaghirapan niya. Sinimulan ng papa niya ang business nila.

Nung college kami, halos wala ng oras sa pamilya ang papa ni Glen. Gusto niyang maibigay ang marangyang buhay para makapag-aral at makapagtapos si Glen.

Hindi naman talaga gusto ni Glen na mag nursing. Accountancy ang first course niya pero ng dahil sa Mama niya napilitan itong magshift at duon kami nagkakilala.

Iniisip ko nanaman siya. How is he? I hope he's doing fine..without me. Kinaya naman namin dati ito. I think twice na. Siguro pinagtatagpo lang kami ng kapalaran kasi kailangan naming matutunang bitawan ang isa't isa.

--

After one year..

Mine Alone!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon