Chapter 16

142 6 2
                                        

Glen's POV

Me and Anna including Gwen and Aries had become pretty good friends in the past year. Apat kaming naghintay if Jennifer planned to show up. Sadly, she hasn't.

May kutob ako na hindi niya kinontak sina Anna dahil alam niyang hahanapin ko siya. By the end of this year I'll be having my last hearing for Krishna's imprisonment.

Oo, makukulong na siya. She didn't give up without a fight. Kaya nga inabot ng isang taon tska siya makukulong. Lahat ng ebidensya ay naibigay na. Hatol nalang yung hinihintay.

Nagtago siya for 2 months sa Canada. Sa tingin niya siguro hindi ko siya mahahanap. She chose the wrong person to mess with.

Currently, I am in the Philippines. Dito ko sana ililipat ang main office ko. Kasi alam kong babalik at babalik si Jennifer. I am willing to wait no matter how long it takes.

I even found out her grandfather has passed away. I cannot imagine how hurt she was. Niloko ko siya at sumunod ang pagkawala ng nag-iisang lolo niya. Kaya siguro masyado na siyang naging matapang. But I admire her bravery. She was able to cope, grow up and live alone.

I feel guilty. Kasi nung mga panahong kailagan niya ako wala ako sa tabi niya. When we broke up I left. 1 month after wala na kami it was very painful for me.

I tried to focus on other stuff just to forfet about her. Sa tingin ko it was selfishness. Kung talagamg mahal ko siya hindi ko dapat siya ginive up ng ganun kadali. I regret those actions and decisions I did.

Sabi nga nila nasa huli ang pagsisisi.

--
Jj's POV

"Yes, thank you for everything Jenny. I appreciate all your help." I was bidding goodbye to my colleague who has also become a very good friend of mine.

She took me in when I had no place to go. When I had no one to turn to. And now iiwan ko na siya.

I finally finished my 2 year contract. Babalik ako ng Pinas pero hindi ko pa pinagsabi sa mga taong naiwan ko duon. I plan to keep it quiet.

I also think about Anna, Gwen and Aries. Everytime na uuwi ako galing duty nagdadalawang isip akong icontact sila pero nagpipigil ako. Masyado na kasing madaming nangyayari na hindi na yata tamang ikwinekwento through calls.

Mas magandang kaharap mo sila. Tska pag nag aadvice sila minsan ang sakit minsan di nakakatulong pero I think I'm ready for their criticisms. After all.. matagal na un.

Hindi ko din naman maipagkakaila na namimiss ko din si Glen. Pag napapadaan ako sa condo lagi ko siyang naaalala. I wonder if nakuha na siya ng buong buo ni Krishna.

--

"Hello philippines!" Welcome ko sa sarili ko as soon as I got off the plane. Ang dami kong dala. And yung ibang gamit ko pinaship ko nalang dito kasi hindi kaya ng baggage count lahat ng yun.

I plan to go straight back in Baguio. Mahaba habang biyahe ito.

--

Glen's POV

"Excuse me Sir?" Sabi sakin ng sekretarya ko. I was in a meeting and I raised a brow. I wonder what's so important she had to come and interrupt.

"Yes?" I asked sternly. Oo bago lang siya wala pang isang taon pero don't she realize this too is important.

"There's a private matter I'd like to discuss" she talked nervously and I can see how scared she looked at me. Nahalata yata nito na hindi niya dapat dinidistorbo ang meetings ko.

Mine Alone!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon