Mine Alone!

Chapter 22

Jj's POV

Glen was on a business trip sa California. Gusto niya sana akong isama kaso marami pa akong gustong gawin dito sa Pinas. Kararating ko lang e aalis nanaman ako.

Gusto ko din bisitahin ang bahay na naiwan ng pamilya ko. I've asked someone to take care of it. As soon as I got up this morning naisipan kong magtungo duon.

It was a 20minute ride via jeepney tapos magtataxi kapa ulit. Hindi naman lahat ng nag aabroad mapera. Kailangan ko din magtipid.

I finally reached "home". Not a lot has changed. Except the garden was really taken care of. Pumasok ako sa gate ng biglang may tumakbo papalapit saakin.

"Jennifer! Ikaw ba yan iha?!" Pasigaw na tumatakbo si Manang Cora. Natuwa ako sa itsura niya. If I'd guess it right she's almost 65 years old. She's chubby and wears glasses running towards me.

"Ngayon ka lang ba dumating? Hindi mo ko sinabihan para naipahanda ko yung kwarto mo" may pagtatampong sabi nito.

I didn't speak. Instead I gave her a warm hug. This woman has raised me up along with my grandfather. Alam niya lahat ng tungkol saakin. Nung nasa Dubai ako at minabuti kong huwag na munang magparamdam sa kahot sino. Si Manang Cora lang ang sinusulatan ko kada buwan.

Old school siguro masasabi niyo dito pero siya yung tipong kailan man hindi naeng-ganyo sa technology. Marahil, isa ring dahilan na hindi ako nahanap ni Glen ay ibinilin ko kay manang na kapag may nagtanong tungkol saakin nuon ay huwag xang magsabi kung nasan o kumusta na ako.

"Iha, namiss kita. Akala ko ay di na ulit kita makikita sa edas kong ito. Hindi ko akalain na babalikan mo pa ako" umiiyak ito at niyayakap din ako pabalik.

I wanted to cry. She was like family. Yes. She is family. Siya lang ang naiwang nag aruga, nagpalaki at nagmalasakit saakin nung naulila ako sa aking pamilya.

"Manang talaga! Sabi ko naman po tatapusin ko lang yung contrata. Kumusta na po kayo? Nagpapa check up po ba kayo? Nakuha niyo po ba ung mga vitamins na pinadala ko nung nakaraan?" She nodded her head and couldn't speak because she was still in tears.

--

Nilibot namin ang buong bahay at hindi ko mapigilang makaramdam ng kirot sa dibdib ko. Ang daming ala-ala ng bahay na ito. This is indeed a huge place. Sa totoo lang ayokong mag stay dito nung nawala si lolo dahil nasasaktan ako kapag nakikita ko ang bawat bahagi ng bahay that reminded me of how happy I was having my family in my life.

This is the only thing left that can tell me how love can be so beautiful. But it also reminds me of how love can be painful. Happy memories are painful kapag alam mong hindi na mauulit ang mga ito.

--

Glen's POV

I miss her already. I miss talking, kissing, cuddling and having her beside me. D.amn this woman! I can't focus on my job.

"Excuse me sir? Were you able to hear what I've said" my secretary asked while my mind was somewhere else day dreaming. Napapaisip ako kung anung pinag gagawa ni Jennifer sa oras na ito.

"Sorry. I just have a lot in my mind right now. Please continue" she smiled and continued talking about a business proposal. I was bored! I am never bores pag ganitong usapan. Siguro ay dahil lang sa naninibago ako sa anung meron ako ngayon. Nasakin na ung babaeng gusto ko. Mahal ko.

I innocently took out my cellphone out of my pocket ng di nahahalata ng secretary ko. She was reading the proposal din lang.

I texted Jennifer.

"Hi babe. I miss you so much :* "

"Heyy handsome! Aww. That's sweet! I miss you too :("

"What are you doing right now?"

"Nandito ako sa family house. I needed to visit since wala din naman akong plans"

She sent me a picture of herself wearing a red crop top and a black cardigan. Hindi ko mapigilang hindi mag init.

"You look sexy ;)"

"Its not me you should be looking at. Its supposed to be the view from my window! Pervert!"

"Is that so? Di ko masyado makita. Baka siguro ilayo pa ng konti yung camera" nakikita ko naman talaga. Gusto ko lang makita yung itsura niya ng whole body. I really was turned on when I saw how she was in her picture.

"Okay let me send another one Mr. Blind man. Haha."

"You're wearing that! Alone?!" I couldn't control myself from turning red! Higit sa kita na yung pusod niya naka mini shorts pa siya! Hindi naman siya ganun manamit nung magkasama kami a!

"Alone? Malamang damit diba? anung gusto mo pagkasyahin ko dalawang tao sa damit ko?"

"Jennifer Joan Santera! Magbihis ka!"

"Excuse me? Magbihis? Hello. Mga damit ko pa nung college ang nandito sa lumang bahay. Di na kasya sakin yun!"

"Ayokong may nakakakita sayong nakasuot niyan! Higit sa lahat ang lakas ng loob mo magsuot niyan na wala ako ha! You're testing me!"

"I am not! Mainit ngayon. Magpapakamadre ako?" This woman is driving me crazy! Maraming lalaking sira ulo na pwedeng manakit sakanya pag nakita siyang ganoon ang suot.

"Please Jennifer. If not, uuwi na ako. Susunduin kita jan!" Pananakot ko sa text. Naiinip ako sa reply niya. Di ko namalayan tapos na pala magsalita yung secretary ko. She was looking at me confused.

Maybe it was because I looked furious. Akala niya siguro hindi ko nagustuhan yung prinesent niya. I had to clear my throat.

"Can we talk about this later? I have an important matter to attend to" pagdadahilan ko. I felt my phone vibrate but hindi ko muna ito tinignan.

"Oh, sure sir. I'll be in my desk" nagpaalam ito at mukhang natakot talaga siya sa itsura ko. I went back to reading the message as soon as nakaalis na siya ng opisina ko.

"Di umuwi ka. Yabang mo. Minsan lang ako manamit neto. Tska tanghaling tapat noh. Alangang gahasain ako ang sa kalsada di parang nag lilive show na din kami. Bleh! :p" Haay! Naiinis nako. I dialled her number at hindi niya pa talaga sinasagot!

"Hello?"

"Don't hello-hello me! Magbihis kana!" I said in a commanding voice.

"Glen! Isip bata ka kasi" aba! Ako pa itong isip bata! Iniisip ko na nga yung kapakanan niya!

"I am not! I am thinking about you! So you better change in decent clothes kung ayaw mong makatikim sakin!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko sa inis.

"Wow! Clap clap. Makatikim? Natikman kaya kita bago ka umalis! Hahahaha!" Oo galit ako pero di ko mapigilang mapangiti. Pero naalala ko nanaman yung suot niya

"Jennifer isa!"

"Dalawa!" Sabi nito na tila nakikipaglaro pa.