Chapter 3

298 5 0
                                    

After 1 week ng pagdudusa sa hospital gusto ko na talagang mag day off. Kung di lang dahil sa balak namin ni Kevin na mag out of town di ako magtitiis neto.

Nakahiga ako sa kama dahil tapos nako maligo after work. Hinihintay ko nalang si manong antok para makapag beauty rest na din. Graveyard shift kasi ako ngayon.
Tumunog ang cellphone ko at na excite ako. Baka si Kevin yun! Ü

Unkown: Hi Ms. Santera. Good morning ü kumusta po?
JJ: Who is this po?
Unknown: Sino panga ba di yung love of your life ;)
JJ: Babe! what happened sa number mu? Kaya pala one day moko di tinext ha!
U: Namiss moko? Miss na kita!
JJ: Uu naman! Lagi kitang namimiss. Kahit masungit ka :p When kana uwi? :(
U: Gusto mo ngayon na? :D buksan mo pinto ;) may surprise ako sayo ü
JJ: Aba andami pang nalalaman na surprise2 ha. Haha! Ginaya mo na din yang emoticon na "ü" kala ko ayaw mo nian haha! May susi ka di pumasok ka. Ginaw kaya :p
U: Marami ako dala babe, sige na ü ;)

Haynako. Tumayo ako at pumuntang front door. Nakangiti na parang tanga nagaantay ng surpresa. Pagkabukas ko isang naka white shirt, skinny rough jeans na Glen ang naabutan ko.

Laking gulat ko ng makita ko siya. Di ako makapag react. Anu ba toh? Nasan si Kevin? Napanganga at mulat mata kong tinitigan ang lalaking nakangisi sa harapan ko..

"Miss moko right?" Ngisi niya tska tinulak ako papasok at nilock ang pinto.

"What are you doing here? Andito si Kevin" pagtataka ko

"Akala ko ba ako yung love of your life?" Sumimangot siya at inilapit ang mukha sa akin. Di ako makakibo in shock pako. Pag kayo ba gagalaw pa kayo? Pag ex niyo yung nakita niyo hindi bf niyo?

Dahan dahan siyang lumalapit at napalakad ako patalikod hanggang umabot ako sa wall. Napadikit ako at di alam ang gagawin. Mukha siyang masamang tao. Masamang taong gwapo. (Haha) yung tinutunaw kana sa tingin. Tumingin siya sa mga mata ko tiyaka niya ko niyakap ng mahigpit.

Di ko siya sinuklian ng yakap. Pero di ko siya pinagtabuyan. Sa totoo lang. Hindi ko alam ang gagawin. Kasi parang bumabalik lahat ng feelings ko para sakanya. Alam kong mali pero kaya nga love diba? Kasi sakin once you fall in love with someone.. that love never goes away. You will always love them. The only reason you find someone else is because you love them greater and better than you ex.

"J.. i miss you. I miss everything about you. I miss how you get mad, kiss, hug, laugh and annoy me.." bulong niya sakin na tila ayaw na akong bitawan.

"Glen.."

"Please. Let me talk. Hear me out.. I miss everything about you. Physically, mentally, emotionally.. you are the only girl who has made me understand who I really am. I want you back. I want US back" humawak siya sa mga balikat ko tiyaka niya ko tinitigan. Maluha-luha na siya.

Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sakin at ibinaba ang mga kamay niya sa pagitan ng kanyang katawan.

"Glen.. you're not being fair.." maiyak iyak kong sabi pero walang galit sa tono

"Babe.. " tska niya ko hinalikan. Pilit niyang pinasok yung dila niya tsaka nanlambot ang mga labi ko. Pero in less than 5sec itinulak ko siya.

"Glen! What do you think you're doing?!" Sigaw ko.

"Please J.. please.." lumapit uli siya pero pinagtulakan ko siya. Itinaas ko ang dalawang kamay ko signal na wag siyang lumapit.

"Do you love him?" malungkot n tanong niya.

"Yes. I love him more than I loved you"

"Are you sure?"

"More than a hundred percent. Please leave.." ibinaba ko ang ulo ko at naramdamang nag iinit nako sa inis..galit..sama ng loob. I balled my hands into fists.

Mine Alone!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon