UNUTULMAZ

TUĞÇE ❤ARAS

Aras ve Tuğçe (doğum günü gecesi)
Aras çok sarhoştu Tuğçe de öyle. Aras durup dururken "çok güzelsin Tuğçe" dedi. Tuğçe bunu nezaket olarak söylediğini düşündüğü için teşekkür etti ve önüne döndü. Aras taksi şoförüne bir adres tarif etti. 45 dk yol sürmüştü ve aras sadece Tuğçe'ye bakmıştı. Tuğçe ise yoldan ve sarhoşluktan dolayı gözleri arada kapanıp açılıyordu. Tuğçe yol boyunca Aras'a nereye gittiklerini bile sormamıştı. Çünkü sarhoşta olsa Aras'a güveniyordu. Tuğçe gözlerini açtıkça deli gibi gülüyordu. Bazen salak salak espiriler yapıyordu. Tuğçe "Aras" dedi. Sesi üzgün çıkmıştı.
"Efendim kraliçem" dedi Aras her zaman olduğu gibi. Ama sarhoşluğun verdiği konuşma bozukluğuyla. Tuğçe de aynı şekil de konuşmaya devam etti.
"Sen neden sevdiğim kişiyi bize hiç söylemedin"
Aras gülerek "biraz sonra öğreneceksin zaten" dedi. Tuğçe bir şey anlamamıştı ama kahkaha atıyordu. Araba durunca Aras cebinden para çıkardı ve adama verdi. Tuğçe zar zor taksiden indi. Aras Tuğçe'nin yanına geldi ve kolunu Tuğçe'nin omzuna koydu. İkisi o şekilde yürüdüler. Kapının önüne gelince Aras saksının altından bir anahtar çıkardı ve zorla kapıyı açtı. İkisi içeriye sarılı bir şekilde girdiler. Tuğçe'nin kalbi ağzında atıyordu. Aras'la bile konuşurken utanırdı. Aras kapıyı kapattıktan sonra kolunu Tuğçe'nin omzundan çekti ve iki eliyle Tuğçe'ye kendine çevirdi. Tuğçe biraz afallamıştı.
Aras "sen beni ne kadar seviyorsun Tuğçe" dedi.
Tuğçe "Çok seviyorum" dedi ve başını eğdi. Utanmıştı. Tuğçe arasın sorduğu soruyu arkadaşlık olarak anlamıştı. Aras bunu biliyordu ve Tuğçeye yaklaştı. Ben seni bu kadar seviyorum dedi ve onu öptü. Tuğçe şaşırmıştı. Ne olmuştu. Aras'da onu seviyordu. Tuğçe yıllarca susmuştu ama Aras sarhoşken ona aşkını ilan etmişti hem de öperek. Tuğçe karşılık vermiyordu.Aras'tan kendini geri çekti. Konuşmaya başladı"sadece arkadaş olarak sevmiyorum" dedi. Aras bunu duymayı beklemiyordu. Şaşırmıştı. Tuğçe de onu seviyordu. Tugceyi kucağına aldı ve odasına çıkardı. İkiside ayakta zor duruyordu. Aras tekrar Tuğçe'yi öpmeye başladı bu sefer tuğçe de karşılık verdi. Sonrasını ikisi de unuttu. Çünkü en iyisiydi şu anlık unutmak. İkisi de ilk adımı atmış ve sonu kötü bitmiş diye biliyordu ama unutmamaları gereken bir şey var. Her şerde bir hayır vardır. Tuğçe artık Aras'a selam dahi vermeyecekti. Belki bu utançla yaşamak istemeyecekti ama onlar o gece çok güçlü hiç kopmayacak bir bağ ördüler.