Forgetting the past (Niall Horan Fanfic)

Part 39

ENJOY, I hope you still like it! <3

-------------------------------

Na het eten ruimen we samen de tafel af en zetten we ons weer op de sofa. Mijn hoofd rust op Thomas zijn borstkas. We kijken Skyfall, Thomas wou die zien en ik vind die ook best leuk. Niall spookt heel de tijd door mijn hoofd. Ik zit meer bij hem dan bij de film. Wat zou hij nu aan het doen zijn? Zou hij ook aan mij denken? “Nee Maxime, doe niet zo stom! Niall heeft iemand anders en jij ook! Ga verder met je leven.’’ Zeg ik tegen mezelf. Ik kom recht en loop naar de keuken. Daar zet ik me op de keukentafel en neem mijn Iphone en ga op twitter. Mijn hart breekt wanneer ik Niall zijn nieuwe tweet zie.

Niall Horan: I love her so much! She’s my everything! I want to marry her, she’s my one and only! <3

Ik gooi mijn Iphone weg en Thomas komt naar de keuken gelopen. De tranen stromen over mijn wangen. Thomas neemt me van de tafel en draagt me naar de slaapkamer. Hij legt me op zijn bed en komt dan naast me liggen.

Thomas: ‘Ik weet dat dit moeilijk is voor jou maar je moet verder gaan met je leven. Niall is ook verder gegaan en hij is gelukkig nu. Ik hou van je Maxime en dat zal ik ook voor altijd doen!’

De tranen blijven over mijn wangen stromen. Wat moet ik nu doen? Ik weet het niet meer. Thomas betekent zoveel voor mij. Ach ja, hij heeft wel gelijk. Ik moet verder gaan met mijn leven, dat doet Niall ook. Ik veeg de tranen weg en ga rechtop zitten. Ik druk mijn lippen op die van Thomas en ik laat hem niet meer los. Ik fluister heel stil: ’ik hou van je.’ Thomas lacht en begint me dan terug te zoenen. We worden gestoord door mijn Iphone die plots heel hard begint te trillen. Ik word gebeld en het is Liam.

Liam: ‘Hey.’

Ik: ‘Hoi.’

Liam: ‘Hoe is het daar in Londen?’

Ik: ‘Goed en bij jullie?’

Liam: ‘Stil en saai.’

Ik: ‘Hoe komt het?’

Liam: ‘We missen jou, jij kon nooit zwijgen en nu is ons zonnetje in huis weg.’

Ik: ‘Ik mis jullie ook!’

Liam: ‘Hoe is het met Thomas?’

Ik: ‘Super, kan niet beter!’

Liam: ‘Moet je me misschien iets vertellen?’

Ik: ‘Ik ben verder gegaan met mijn leven.’

Liam: ‘Dus je ben nu met Thomas.’

Ik: ‘Ja maar dat wil niet zeggen dat ik niet meer aan hem (Niall) denk.’

Liam: ‘Ik moet gaan, de jongens roepen.’

Ik: ‘Zeg dat ik ze mis en van ze hou!’

Liam: ‘Zal ik doen! Tot later!’

Ik: ‘Bye!’

Ik leg op en kijk even naar Thomas die ondertussen de playstation heeft opgezet en fifa is beginnen spelen. Ik neem de tweede controller en begin tegen hem te spelen. Ik win met 2-0 van hem al zegt hij dat hij me heeft laten winnen maar daar geloof ik niet veel van. Toen ik met de jongens speelde, won ik ook altijd. Ik ben gewoon goed.