Forgetting the past (Niall Horan Fanfic)

part 21

Laatse voor vandaag... SORRY! <3

----------------------

We komen aan bij het hotel en ik stap als eerste uit en loop zo snel ik kan naar binnen. Het staat er weer vol met fans. Wanneer ik binnen kom ga ik weer direct naar boven en loop naar mijn kamer. De jongens delen nog wat handtekeningen uit en komen dan ook naar boven. Niall heb ik nog niet gezien en dat wil ik ook zo houden. Mijn hart breekt elke keer als ik hem zie. Er word op mijn deur geklopt en ik spurt er naar toe. Het zijn de jongens en deze keer is Niall er ook bij. ‘Ja wat is er?’ vraag ik ze. Ze komen binnen en gaan op het bed zitten. ‘We willen vanavond eerst samen uit gaan eten en dan nog wat op het strand hangen’ zegt Harry. ‘Oké, ik ga mee.’ Antwoord ik. Het is nu 15h, nog tijd genoeg om een mooi kleedje te gaan kopen zeg ik tegen mezelf. ‘Ik ben even weg, ik ben binnen een uurtje terug’ zeg ik tegen de jongens. Ze lachen, ik neem mijn tas en trek de stad in.

Liam: ‘Oké jongens we hebben 1 uur.’

Zayn: ‘Wat wil je doen?’

Liam: ‘ze moet weten dat we van haar houden en haar niet laten vallen!’

Harry: ‘En hoe wil je haar dat duidelijk maken? Je kent Maxime, ze gelooft niks van wat we zeggen.’

Niall: ‘Ik weet wel iets…’

Harry, Louis, Liam en Zayn: ‘WAT DAN?’

Niall: ‘Wel ze houd van muziek en van zingen dus ik dacht misschien kunnen we een liedje voor haar schrijven?’

Louis: ‘ Dat gaat toch nooit op 1 uur?’

Niall: ‘Als we nu beginnen verliezen we al minder tijd.’

Liam: ‘She’s not afraid of all the attention

‘She’s not afraid of running wild

How come she’s so afraid of falling in love?

She’s not afraid of scary movies

She likes the way we kiss in the dark

But she’s so afraid of f-f-falling in love.’

Harry: ‘awesome!’

Zayn: ‘ Dat beschrijft haar helemaal!’

Louis: ‘Inderdaad!’

Na een uur kom ik weer terug met een heel mooi beige kleedje en ook met nieuwe hakken. De jongens zijn niet meer in mijn kamer maar ik zie wel een briefje liggen.

Hey Maxime,

Trek iets leuks aan vanavond en vergeet geen vestje.

Tot straks, om 18h moet je klaar staan.

De jongens

Het is nu 16h30, nog tijd genoeg. Ik neem mijn kleren en loop naar de bandkamer. Ik zet de douche aan en blijf er zeker een half uur onder staan. Ik huil maar dat maakt me nu niets uit. Ik begin shadow van Sam Tsui te zingen. wat beschrijft dat lied wat ik voor Niall voel en wat ik meemaak. Toch blijf ik bij mijn beslissing. Het is allemaal beter zo. Na een half uur kom ik uit de douche. Ik droog me af en kleed me aan. Ik stijl mijn haar en doe wat make-up op. Ik trek mijn hakken aan en neem mijn tas. Ik stap uit mijn kamer en kom dan te weten dat mijn sleutel nog binnen ligt. FUCK! Roep ik kei luid. De jongens komen buiten en vragen wat er is. Ik vertel het hun en ze beginnen natuurlijk kei hard te lachen. Ik loop zo vlug mogelijk naar beneden om een loper en die krijg ik ook, ik ga mijn kamer binnen en neem mijn sleutel. De jongens zijn nog steeds aan het lachen. Oké het is best grappig maar dat ze er zolang om lachen dat snap ik toch niet. Ik breng de loper weer naar beneden en ga dan weer naar de jongens. ‘Nog 10 minuten’ roep ik. De jongens komen allemaal naar buiten. Mijn mond valt letterlijk open als ik ze zie. ‘WOOOW’ is het enige dat ik kan zeggen. De jongens krijgen een lach op hun gezicht. We lopen allemaal naar beneden. Niall loopt naast mij. ‘Je ziet er goed uit, Maxime’ zegt hij. ‘Bedankt, jij ook’ antwoord ik. We gaan te voet naar het restaurant. Wanneer we aankomen staat er maar 1 tafel met 6 stoelen. Dus we zijn blijkbaar de enige die hier eten vanavond. Plots staan de jongens recht en ze zetten zich op het podium.

Zayn: ‘Gewoon luisteren, Maxime.’

Ze beginnen te zingen, het is een liedje dat ik niet ken maar ik kan het niet laten om te dansen. Het is echt goed!

1D: ‘She’s not afraid of all the attention

She’s not afraid of runnin' wild

How come she’s so afraid of fallin' in loveS

he’s not afraid of scary movies

She likes the way we kiss in the dark

But she’s so afraid of f-f-fallin' in love, love’

Wacht, dat liedje gaat over mij. Nee, dat kan je niet menen. Wanneer hebben ze het geschreven? Het is best lief maar dit had ik nooit verwacht. Na het liedje komt Niall aan het woord. De andere jongens komen weer bij me zitten. Niall neemt zijn gitaar en begint te spelen. Teenage dream, zijn stem is zo mooi. Ik mis hem en ik hou nog steeds van hem maar ik kan het niet. De tranen stromen over mijn wangen. Ik sta recht en loop naar het toilet. Ik kijk en de spiegel en zie hoe mijn make-up helemaal uitgelopen is en over mijn wangen hangt. Ik veeg het allemaal af en ga weer naar de jongens. ‘sorry’ zeg ik. ‘Het is niets’ zeggen ze allemaal. Deze keer sta ik op het podium. ‘Omdat jullie een liedje hebben gezongen wil ik er ook 1 zingen. ook voor jou Niall en sorry voor alles jongens! Ik wou jullie nooit kwetsen maar ik wil doen wat het beste is voor mij. Ik hou van jullie!’ zeg ik door de micro en dan begin ik shadow te zingen.

“Bags all packed, make sure you remember everything

 No looking back, no more; not for anything.

 This is what you wanted, isn't it?

 Clear it out just like you've never been

 What's a goodbye good for, anyway?’’

Heel het liedje zijn jongens stil. Ze weten dat het over Niall gaat. Na het liedje ga ik gewoon weer bij ze zitten. Ik zie dat Niall het moeilijk heeft. Ik vraag hem om even met me mee te gaan. We lopen naar buiten en ik zet me op een bankje.