Forgetting the past (Niall Horan Fanfic)

part 36

Ik stap uit het vliegtuig en ga opzoek naar mijn koffers. Die heb ik direct, ik loop naar de uitgang maar ik kan nog niet weg want Niall heeft nog niet geantwoord. Ik zet me buiten op een bankje en dan hoor ik allemaal lawaai. Ik draai me om en zie de jongens op me aflopen. Ik sta recht en geef ze allemaal een knuffel en Niall geef ik natuurlijk een kus. De jongens nemen mijn koffers en we lopen naar de tourbus die achter de hoek staat. Iedereen stapt in en we rijden naar het hotel. ‘Waarom moest ik eigenlijk komen?’ vraag ik aan de jongens. Het is een hele tijd stil en dan begint Liam te praten.

Liam: ‘Vannacht ging je gsm en het was de politie. Je lag te slapen dus hebben de jongens en ik opgenomen. En je ex-stiefvader is weer vrij. We willen niet dat je nu nog alleen in Londen zit dus daarom ga je altijd met ons mee. We hebben geregeld dat je samen met Cameryn het voorprogramma kan doen zodat je je niet zit te vervelen.’

Ik zeg niets en knik alleen maar. Ik ga even weg bij de jongens en zet me apart. Ik leg mijn hoofd tegen mijn knieën en laat de tranen over mijn wangen glijden. Waarom laten ze hem nou elke keer gaan? Hij heeft mijn mama vermoord, mij misbruikt. Is dat niet genoeg? Ik veeg mijn tranen af en ga weer naar de jongens. Niall komt meteen naar mij toe en geeft me een knuffel. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas en zo blijven we een tijdje staan. Ik hou echt van hem. Nog steeds vind ik het erg dat we helemaal opnieuw zijn moeten beginnen. Ik laat hem los en loop naar mijn tas. Ik haal het boekje uit mijn tas en laat het aan Niall zien. Hij schrikt zich dood. Hij trekt het boekje uit mijn handen en loopt ermee naar achter. Ik loop hem achterna.

Ik: ‘Niall wat is er?’

Niall: ‘Ga even weg.’

Ik: ‘Nee, ik wil weten wie dat is en waarom elk boekje vol staat met jullie foto’s?’

Niall: ‘Het is niets, ga nu even weg.’

Ik: ‘Wat jij wil.’

Ik loop terug naar de jongens en ze kijken allemaal raar naar me. Ik zeg ze dat ik weg moest gaan en dan staat Liam op om naar Niall te gaan. Ik zet me naast Zayn en kijk naar hoe hij voetbal speelt op de playstation tegen Louis. Ik lach me echt dood met de jongens. Na een uur zijn we aangekomen bij het hotel. Niall en Liam zijn nog steeds aan het praten. Ik stap uit en Louis geeft me mijn koffers aan. Zayn roept Niall en Liam maar die komen nog niet. Harry en Louis nemen elk 1 koffer en Zayn legt zijn arm rond mijn nek. Zo gaan we naar onze kamer. Ik gooi mijn koffers binnen en ga op het bed zitten.

Ik: ‘Weten jullie wie dat meisje was?’

Harry: ‘Nee, maar toen jij in het ziekenhuis lag was Niall wel elke dag weg.’

Ik: ‘Ah oké. Zou hij iemand anders hebben?’

Louis: ‘Niall zou je nooit bedriegen!’

Ik: ‘We waren niet meer samen. Ik kende hem niet.’

Zayn: ‘Don’t worry babe, hij zou zoiets nooit doen!’

Ik: ‘Ik ga zwemmen.’

Ik neem mijn bikini en een kleedje uit mijn koffer en verdwijn in de badkamer. Ik kleed me om en neem vlug nog een handdoek en ga dan weer naar de jongens. Ik neem mijn tas en verdwijn naar het zwembad. Ik leg mijn handdoek en tas naast het zwembad en ga op mijn handdoek liggen en steek mijn muziek in. Dan zie ik de jongens op me afkomen. Ik haal mijn muziek uit mijn oren en ga rechtop zitten. Zayn en Louis komen naast me zitten. Harry en Liam springen in het water en Niall gaat heel ver van me weg zitten. Wat is er toch met hem? Ik sta op en loop naar Niall.

Ik: ‘Ga je me nu nog vertellen wat er is?’

Niall: ‘Het is niets belangrijk.’

Ik: ‘Als het niet belangrijk is, praat je geen uren met Liam en ontwijk je me niet.’

Niall: ‘Laat het gewoon.’

Ik: ‘Ik vraag het wel aan Liam, die is tenminste eerlijk tegen me.’

Niall: ‘Nee, ik zal het wel vertellen. Je hebt gelijk.’

Ik: ‘Altijd.’

Niall: ‘Toen jij in het ziekenhuis lag, heb ik een meisje leren kennen. Ik zocht troost bij haar en ja van het een kwam het ander.’

Ik: ‘We waren niet samen?’

Niall: ‘Ja maar nu wel en ik hou ook van haar.’

Ik: ‘Oh oké, ik zal dan maar gaan.’

Niall: ‘Nee, blijf hier!’

Ik: ‘Nee, sorry Niall.’

Ik sta recht en loop naar de hotelkamer. De tranen stromen over mijn wangen. Wanneer ik boven kom laat ik me op het bed vallen en huil ik mij kapot. Waarom? Waarom Niall? Ik snap het wel, ik kende hem niet meer. Maar toch het ging weer goed? Ach ja, het moet mij altijd overkomen. Dan komt Liam binnen. ‘Laat me met rust’ zeg ik tegen hem. ‘Dit is ook mijn kamer hoor’ krijg ik als antwoord. ‘Oké, sorry’ zeg ik terug. Hij komt naast me zitten en ik zet me ook recht. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en hij veegt mijn tranen af. ‘Waarom’ fluister ik tegen hem. ‘Ik weet het ook niet’ antwoord hij. ‘Moet ik nu weg?’ vraag ik aan Liam. ‘NEE! NOOIT! Jij blijft hier en je slaapt gewoon naast mij in plaats van naast Niall’ zegt Liam. Er verschijnt een klein lachje op mijn gezicht. ‘Ik heb best honger, gaan we eten?’ vraag ik aan Liam. ‘Is goed’ antwoord hij. Ik sta op en verdwijn in de badkamer. Ik gooi wat water in mijn gezicht en kleed me dan weer aan. Ik doe mijn haar in een dot en dan ga ik weer naar Liam. We lopen samen naar beneden en daar staan de andere jongens al te wachten. Ik zeg niets en geef Zayn, Harry en Louis een knuffel. Niall geef ik een vuile blik en dan vertrekken we naar een restaurant. Na 10 minuten wandelen komen we aan in een leuk, klein restaurantje. We nemen een tafel voor 6 en gaan zitten. Nadat we hebben gegeten lopen we nog wat rond en als het 23h is lopen we rustig terug naar ons hotel. Wanneer we terug in onze kamer zijn laat ik me op Liam zijn bed vallen en val ik meteen in slaap. Liam komt naast me liggen en valt ook in slaap. De andere jongens hoor ik nog 5 minuten praten en dan is het ook stil.  De volgende ochtend word ik wakker om 6h. Ik stap rustig en stil uit het bed en neem een kleedje uit mijn koffer en sluit me op in de badkamer. Ik zet de douche aan en ga eronder staan. Na 20 minuten kom ik eronder uit en droog ik me af. Ik doe het kleedje aan en droog dan mijn haar. Ik stijl het en laat het weer gewoon over mijn schouders hangen. Ik doe nog wat make-up op en ga dan zien of de jongens al wakker zijn. Alleen Niall is al wakker. Ik kijk hem even aan maar zeg niets. Ik doe mijn witte hakken, die perfect onder mijn zwarte jurk passen aan en loop dan naar beneden. Ik bestel een broodje en neem dan mijn Iphone om even twitter te checken. Ik zie meteen dat Niall iets getweet heeft.