Forgetting the past (Niall Horan Fanfic)

Part 41

HET IS ZO WARM! Maar ik heb super veel inspiratie dus geniet van part 41 :) <3

-----------------------

Hier zit ik dan, voor de deur zonder sleutel en een Iphone die plat is. Ik weet dus ook niet hoe laat het is en hoe lang het nog duurt voor Thomas thuis komt. Uit het niets begin ik te zingen. More than this van One Direction. Waarom 1D? Ik trek me er niets van aan en blijf gewoon verder zingen. Na een tijdje staan er heel wat mensen rond mij en hoor ik Thomas er tussen roepen dat hij erdoor wil. Ik zie Thomas en stop dan met zingen, de mensen lopen door en Thomas doet de deur open. Wanneer we binnen zijn beginnen we allebei heel hard te lachen.

Thomas: 'Wat was dat?'

Ik: 'Ik heb nog geen sleutel dus ik kon niet binnen en mijn Iphone is plat dus kon ik je niet bellen en toen begon ik te zingen en voor ik het wist stonden al die mensen voor mijn neus.'

Thomas: 'Wat ben je dan gaan doen?'

Ik: 'Naar mijn tante.'

Thomas: 'oh, oké.'

Ik: 'Ja, gan we nu eten? Ik heb honger.'

Thomas: 'Tuurlijk.'

Thomas zet de pizza op tafel en ik neem meteen een stuk. Ik hou van pizza, nee ik hou van eten. Net zoals Niall. Oh nee, waarom denk ik nu weer aan hem? Ik word uit mijn gedachten gehaald door Thomas die over mijn tante begint. Ik vertel hem heel het verhaal en zijn mond valt lettelijk open. Na het eten ruimt Thomas af en laad ik mijn Iphone op. Wanneer ik hem weer opstart heb ik 45 gemiste oproepen. Van Harry, Zayn, Liam & Louis. Waarom bellen ze me zo vaak? Ik besluit om Liam toch maar even terug te bellen.

Ik: 'Hiiiii.'

Liam: 'WAAROM NAM JE NIET OP?'

Ik: 'Wat sorry, mijn gsm was plat.'

Liam: 'Kom nu naar ons appartement in Londen, NU!'

Ik: 'Ik ben al onderweg.'

Ik trek mijn zwarte pumps weer aan en neem dan nog mijn tas. Ik druk snel nog een kus op Thomas zijn lippen en vertrek dan naar de jongens. Waarom zijn ze in Londen? Waarom moet ik komen? Ach ja, het zal wel weer voor iets stoms zijn.