Forgetting the past (Niall Horan Fanfic)

Part 50

Zou het Thomas zijn? Of Sam? Of misschien iemand anders? LEES HET NU! <3

------------------

We wandelen naar binnen en daar zien we ze staan. Yana... Wat komt zij hier nu nog doen? Ze loopt naar Niall maar ik ga voor hem staan. Ik draai me om en begin hem te zoenen. Yana neemt mijn schouders vast en trekt me op de grond. Ik sta recht en begin haar te slaan. 'Waar was dat goed voor, slet!' roep ik naar haar. 'Niall is van mij' roept ze terug. De jongens proberen tussen ons te komen maar het lukt hun niet. Ik slaag haar overal, maar ze blijft recht staan. Na 10 minuten geef ik op. 'Jij wint' zeg ik haar. Ze laat mijn haar los en loopt naar Niall en begint hem te zoenen. Hij duwt haar weg maar ze blijft terugkomen. Ik kan het niet meer aanzien en ik loop naar buiten. Daar loop ik tegen Thomas. Ik val in zijn armen en de tranen lopen over mijn wangen.

Thomas: 'Wat is er?'

Ik: 'Yana, Sam, Niall...'

Thomas: 'Rustig, ik ben hier.'

Ik: 'Dankje.'

Het voelt goed in Thomas zijn armen. Na 10 minuten laat hij me los en droogt hij mijn tranen. "Sorry" zeg ik tegen hem. Hij antwoord niet maar lacht. Dan zie ik Liam en Harry op me afkomen. Ik loop naar ze toe en geef ze een knuffel. Ik zwaai nog even naar Thomas en ga dan met de jongens naar het appartement.

Liam: 'Wat deed hij hier?'

Ik: 'Ik weet het niet.'

Harry: 'HIj heeft toch niets gedaan hé?'

Ik: 'Nee, we hebben alleen geknuffeld..'

Liam: 'Yana is weg en Niall zit huilend in de sofa.'

Ik: 'Wat? Waarom?'

Liam: 'Weet ik niet.'

Ik: 'Ik haat mijn leven!'

Harry: 'Nee, alles komt goed!'

Ik: 'Dat zeggen jullie altijd maar ik zorg altijd voor problemen!'

Harry: 'Rustig babe, we lossen alles op!'

We stappen in de lift en gaan naar boven. Daar stappen we uit en loop ik naar binnen, naar Niall. Ik ga naast hem zitten en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Hij laat zijn hoofd tegen dat van mij rusten en zo blijven we even zitten. Waar de andere jongens zijn weet ik niet maar dat maakt me nu ook even niet uit.

Niall: 'Ik heb haar geslaan.'

Ik: 'Wat?'

Niall: 'Ja, ik wil haar niet meer.'

Ik: 'Is ze dan weg gegaan?'

Niall: 'En ze wil me nooit meer zien.'

Ik: 'Gelukkig.'

Niall: 'Please maxime, geef me nog een kans?'

Ik: 'Ik weet het niet Niall...'

Niall: 'Ik snap het wel maar ik hou van je en je hebt me gekust.'

Ik: 'Dat was om je te beschermen.'

Niall: 'Jij moet mij niet beschermen, ik moet jou beschermen.'

Ik kijk ik zijn diepe, helderblauwe ogen. Wat is hij toch prachtig. Zou ik hem nog een kans geven? Hij heeft gelijk, ik heb hem gekust en het voelde goed, het voelde juist en perfect. Ik weet het niet. Ik moet er over nadenken maar dan kan ik blijven nadenken. Ik moet hier met iemand over praten. Liam of Louis. Was Lore hier nu nog maar... Of mama. Die zouden direct kunnen zeggen wat ik moet doen, waarom heb ik dit leven? Waarom heb ik zoveel problemen? Waar heb ik dit aan verdient?

-----------------------------

Wat gaat Maxime doen? Gaat ze Niall nog een kans geven of gaat ze verder zonder Niall en de jongens?