Forgetting the past (Niall Horan Fanfic)

Part 40

Na dat we een paar spelletjes gespeeld hebben, ga ik naar de badkamer. Ik zet de douche aan en ga eronder staan en ik begin warrior van Demi Lovato te zingen. Na 5 minuten kom ik uit de douche en doe ik mijn shortje met Hello Kitty T-shirt aan. Dan ga ik weer terug naar de slaapkamer en ga op het bed liggen. Thomas zet de playstation uit een komt naast me liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn borstkast en val dan in slaap. Om 7h gaat Thomas zijn wekker af. ‘Zet dat uit!’ roep ik. ‘Sorry schat, ik moet gaan werken’ antwoord hij lief terug. Thomas stapt uit bed en ik draai me om en val terug in slaap. Om 10h word ik wakker door mijn Iphone. Ik word weer gebeld.

Ik: ‘Hallo, met wie spreek ik?’

Zij: ‘Maxime?’

Ik: ‘Ja?’

Zij: ‘Ik ben je tante, Anita.’

Ik: ‘Ik heb geen tante, mijn mama en papa waren beide enigskind.’

Zij: ‘Laten we afspreken, dan kan ik je alles uitleggen.’

Ik: ‘Ja is goed maar hoe herken ik je?’

Zij: ‘Ik lijk heel erg op je mama, we zijn een tweeling.’

Ik: ‘Waar en wanneer moet ik zijn?’

Zij: ‘14h, Starbucks?’

Ik: ‘Oké, ik zal er zijn.’

Ik leg af en kom uit het bed. Ik zoek mijn zalmroze skinny jeans en mijn zwart hemdje. Na lang zoeken heb ik het eigenlijk en dan verdwijn ik in de badkamer. Ik kleed me om en stijl mijn haar. Make-up doe ik niet op, daar heb ik geen zin in. Dan ga ik naar beneden en maak en lekker ontbijt klaar. Op de keukentafel ligt er een briefje van Thomas.

Hey lieverd,

Er is cornflackes en in de koelkast staan eieren.

Ik ben thuis rond 18h en ik heb pizza bij J

Tot straks, I love you! <3

Ik neem de doos cornflackes en doe wat in een kom, ik giet er melk bij en ga dan in de sofa zitten. Ik wist niet dat ik een tante had. Waarom heeft mama nooit iets over haar gezegt? Heb ik een neef of een nicht? Ik heb zoveel vragen. Ik ben wel blij dat ik nog iets van familie heb. Om 12h besluit ik om al te vertrekken. Ik ga eerst nog wat shoppen en dan kan ik naar de starbucks gaan. Ik doe mijn zwarte pumps aan en neem dan mijn tas. Ik doe de deur open en dan vertrek ik. De eerste winkel die ik doe is natuurlijk abercrombie & Fitch. Ik koop een groene blouse en een oranje broek. Dan loop ik alle winkeltjes in en uit. Ik hoop ook nog nieuwe Vans en All stars. Om 13h30 loop ik al richting de starsbucks. Ik ben best wel zenuwachtig. Ik ga naar binnen en daar zie ik een vrouw zitten die echt 2 druppels water op mama lijkt. Ik loop naar haar toe en blijf even aan haar tafel staan.

Ik: 'Anita?'

Anita: 'Hey, Maxime!'

Ik: 'Mag ik gaan zitten?'

Anita: 'Natuurlijk, ik ga even de koffies halen.'

Ik: 'Oké, bedankt!'

Ik zet mijn zakken naast mij en wacht tot Anita terug is. Na 5 minuten komt ze er al weer aan.

Anita: 'Hier is je koffie.'

Ik: 'Bedankt!'

Anita: 'Dus je bent 18 geworden? Je bent groot geworden!'

Ik: 'Euhm, oké?'

Anita: 'Ik snap dat dit raar is maar ik zal je alles vertellen.'

Ik: 'Ja graag!'

Anita: 'Dus, je mama is mijn zus. Wij kwamen nooit goed overeen maar we hadden elkaar nodig toen onze ouders uit elkaar gingen, jouw oma en opa. Sarah (Maxime's mama) is toen ze 16 werd weggelopen thuis. Ze had een relatie met een jongen die niet goed voor haar was, natuurlijk stond ze na 2 weken voor onze deur maar mama liet haar niet meer binnen en toen was Sarah weg. We hebben nooit meer nog iets van haar gehoord. Zelfs niet toen ze ging trouwen en toen jij geboren werd. Ik heb je pas voor het eerst gezien toen je 2 was. Na de dood van je papa heeft Sarah me gebeld. Ze had me nodig en ik was er ook voor haar. Tot ik haar in de steek liet.'

Ik: 'Hoe heb je haar in de steek gelaten?'

Anita: 'Je hebt een broer.'

Ik: 'WAT?'

Anita: 'Sam, zo heet hij. Hij is 16.'

Ik: 'Wat? Waarom ken ik hem niet?'

Anita: ' Vlak na de dood van je papa, heeft je mama een andere man leren kennen. Het was een one-night stand maar ze was zwanger en ze kon het niet over haar hart krijgen om abortus te plegen.'

Ik: 'Wat is er toen gebeurd?'

Anita: 'Ik wist dat Sarah, dat kindje niet wou dus stelde ik voor om het op te voeden, als mijn eigen kind en na de bevalling ging alles zoals we gepland hadden. Sam is mijn kind geworden en toen ben ik verdwenen.'

Ik: 'Waarom?'

Anita: 'Ik weet het niet, ik denk dat ik bang had dat Sarah, Sam toch zou willen.'

Ik: 'Ik begrijp het.'

Anita: 'En vorige week heb ik het pas gehoord van Sarah...'

Ik: 'Ik wil het daar liever niet over hebben.'

Anita: 'Dat begrijp ik, maar ik hoop dat je het me ooit wel kan vertellen.'

Ik: 'Natuurlijk!'

Anita: 'Ik moet nu wel weg, Sam wacht op mij.'

Ik: 'Wanneer kan ik hem ontmoeten?'

Anita: 'Ik weet het niet, we spreken elkaar snel!'

Ik: 'Weet hij het verhaal ook?'

Anita: 'Ja, ik heb het hem vorige week verteld en hij wil jou ook ontmoeten maar ik moet er nu echt van door.'

Ik: 'Oké, je belt me maar!'

Anita staat recht en gaat weg. Ik neem mijn zakken en loop ook weer naar huis. Na 10 minuten sta ik al aan de deur maar 1 probleem... Ik heb geen sleutel.