marcus POV
after a long drive finally nakauwi na kami
wala namang nangyaring iba bukod sa tawa at pangungutya sa akin ng babaeng yun sa mga pictures namin sa resort
pagbaba namin ng kotse
nakita agad namin ung mommy ni marie at lumabas ung isang babae mula sa likod nito
"sandy?"
sobra akong nagulat ng makita ko syashe is marie's cousin, taga US sya. its been what? 10years mula nung huli syang nagpunta dito sa Pilipinas
kalaro namin sya ni marie everytime umuuwi sya dito.
But there is one thing na di ko makalimutan
flashback
tumatakbo papunta sakin si sandy habang umiiyak
"marcus! marie pulled my hair so hard and it hurs badly"
i was 10 years old that time and sandy is also 10 while marie is 7.
"tell me what happen. marie didnt hurt anyone if you dont do anything bad to her"
totoo naman kasi un dahil kahit ganon si marie eh namimili sya ng aawayin nya at yon ay ako lang. Hindi un nang aaway ng walang dahilan
"wala akong ginawang bad at her. im just telling that ill go back to states tommorow morning then boom she did that"
agad ko namang pinuntahan nun si marie sa kwarto nya na nakaupo sa corner ng kama nya
"marie bakit mo sinabunutan si sandy?"
Tinignan nya lang ako at di sya sumasagot
"im talking to you! bakit ba ayaw mong sumagot?"
tumingin muli sya sakin ng may luha ung mga mata nya habang yakap yakap ung bear nya
"bakit ba ako sinisisi mo?she pinch me in my arm and tell me na di daw ako dapat ung bestfriend mo kundi sya kasi sa lahat daw ng bagay MAS sya. mas maganda,mas mayaman,mas matalino at talented."
BINABASA MO ANG
Gitara
أدب المراهقينMagkababata kami, magkasamang tumanda, naging mag bestfriend at kasabay ng paglipas ng panahon unti unti ako nahulog sa kanya. sasaluhin ba nya ako? matututunan kaya nya akong mahalin? Maniniwala kaya sya na ang isang tulad ko ay may karapatan din...