Po wyjeździe Amy wszystko się zmienia.
Ashton już nie ufa ludziom, zostaje pozbawiony jakichkolwiek uczuć. Zamyka się w sobie. Lecz nie może o Niej zapomnieć.
Amy znajduje nowych przyjaciół i trzyma się blisko z siostrą. Żyje na nowo. Ale wciąż nie...
Ashton przekręcił klucz w zamku i otworzył drzwi. Weszliśmy do środka i od razu zobaczyłam długi korytarz w kolorach beżu. Na ścianach wisiały zdjęcia i półka z książkami.
- To od czego zaczynamy? - zapytał blondyn obejmując mnie w talii i kładąc głowę na moim ramieniu.
- Od początku. - zaśmialiśmy się i Ash złapał moją dłoń ciagnąc do pierwszego pomieszczenia. Była również w odcieniach beżu i w dawnym stylu. Uwielbiam takie klimaty.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Następnie poszliśmy do pokoju gościnnego. Normalnie urządzony, w kolorach ciemnego brązu.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ash prowadził do kolejnego pomieszczenia ale pomineliśmy dwoje drzwi.
- Ashton, a co jest za tamtymi drzwiami? - zapytałam.
- A to są dwa pomieszczenia na przyszłość. - uśmiechnął się. - Dla naszych dzieci. - Byłam szczęśliwa że pomyślał nawet o tym. Mieć kogoś takiego jak on to skarb. Następnie poszliśmy do łazienki. Była jasna w kolorach bieli z czarnymi elementami.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- To teraz chodź na górę. - powiedział i pociągnął mnie po schodach na piętro. - To jest salon.
Weszliśmy do dość dużego pomieszczenia, oświetlone go przez światło wpadające przez okna. Na środku stał duży narożnik i przy nim mały stolik a na przeciwko kominek.
