Kız güzeldi.
Ama çocuğun çirkini...
Çocuk geceydi.
Ama kızın sabahı...
Çocuk kıza yangındı.
Kız ise kendi içinde siyah olacaktı.
"Ne beni değiştir ne bana uy."
⚡Bu kitap 17 Ekim 2015 tarihinde yayımlanmıştır.⚡
⚡Eski adı ÜVEY ABİM'dir.⚡
Sen cehennemden gelen ateşsin. Ben sende yandım, kor oldum. İliklerimi sana verdim. İlklerim sensin. Kalbime ilk hüküm süren sensin. Neden bana bu eziyetin? Neden beni hor görüşün? Yıkmak, parçalamak için mi? Beni bin defa öldürmek için mi? Yapma, girdabında kaybolmuş bir serçe gibiyim. Serçenin gözyaşlarından düşmek üzereyim. Sadece sevmek istiyorum. Sadece sevilmek...
Boğazımda oluşan koca yumruyuyutkunarak gidermeye çalıştım. Ellerim ve ayaklarım, kalbimin etrafından yayılan sıcak ısıyla titrerken gözlerim yaşardı.
Rüzgar, bana bunu yapabilecek kadar düşmüş müydü yani? Duygularımı hiçe sayarak bu çirkin davranışları sergilerken bilinçli miydi? Ona olan sevgim, gururumun önüne geçerek bana bu düşünceleri sunuyordu. Bu halde nasıl engelleyebilirdim ki canımın yangısını?
"Na-nasıl?" diye kekeledim. Ne demek istediğini gayet iyi anlamıştım fakat olayın şokuyla sadece kekeleyebiliyordum.
"Duydun beni." dedi az önceki vurduymaz havasıyla. Ellerimboynuma gitti hızlıca.Gözlerimden birkaç gözyaşı damlası düşerken titrek ellerimleboynumdaki kolyeyi koparırcasına çıkarıp alt dudağımıısırdım.
"Benim hislerimi hiç önemsemiyorsun değil mi?" diye bağırdım. Kolyeyi ellerimin arasına alıp Rüzgar'ıittirdim ve ayağa kalktım. O da benim peşimden ayağa kalktığında deli gibi ağlıyordum.Sütyeniminaskılarını hızlıca takarken Rüzgar'ın gözleri bir o kadar sinirli bir o kadar alayla bakıyordu.
Elimdeki gümüş zinciri hızla sıkarken ucundaki meleğin derimiyardığınıhissedebiliyordum, fakat elimden çok kalbim acıyordu. Sevdiğim adamın bana bir sürtükmüşüm gibi muamele etmesi... Kalbimin beş yüz kere parçalarına ayrılıp ateşte yakılması gibi bir şeydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Rüzgar Vuslat)
"Ben seni..." Ağlayarak elimdeki kanlanmış kolyeyi suratına fırlattım. "Çok sevdim Rüzgar." Rüzgar'ın suratı anlam veremediğim bir hareketle kasılırken, dudaklarımdan kopan hıçkırıkları gidermek için elimiağzımabastırdım. "Lanet olsun! Ben seni severken senin yaptığın şu şeye bak! Benim duygularımı neden önemsemedin? Neden?" diye bağırdım gözyaşlarım ard arda düşerken. "Ben senin gözünde o kadar mı değersizim? Söyle bana?"
