Kız güzeldi.
Ama çocuğun çirkini...
Çocuk geceydi.
Ama kızın sabahı...
Çocuk kıza yangındı.
Kız ise kendi içinde siyah olacaktı.
"Ne beni değiştir ne bana uy."
⚡Bu kitap 17 Ekim 2015 tarihinde yayımlanmıştır.⚡
⚡Eski adı ÜVEY ABİM'dir.⚡
O an canım çok acımıştı. Canım bile bana acımıştı.
İçeriye doktorlar akın ederken dudaklarımdan kopan çığlık o iğrenç yeşil düz çizgilerin sesine karışıyordu. Bir hemşire kolumdan tutup beni dışarı çıkardığında hiçbir tepki veremedim.
Azad'ın gözleri kan çanağına dönmüştü. Emir ise kendinde değildi zaten. Kenan amca ve annem koridorda koşarak gelirlerken diğer koridora doğru koştum. Sadece koştum. Arkama bile bakmadım.
Ciğerlerimparçalanacakmış gibi geliyordu. Ve sanki bu hissi koştukça yok edecekmişim gibi...
Üç saniye...
İki saniye...
Ya da bir saniye...
Gece olmadığı halde hayatınızın kararmasına sebep olan zaman miktarı...
Belki de sadece küreden ibaret, amaçsızca dönüp duran dünyanın acımasız oyunu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Rüzgar Vuslat)
Ölemez o. İzin verir miyim hiç gitmesine? Vücutlarımızın değil de kalplerimizin arasındaki o görünmez ipleri gerekirse kör düğümlebağlarım.
Daha ben, "senin evin neresi" diye soranlaraparmaklarımın uçlarını Rüzgar'ın boynuna doğrultup "burası" diye cevap vereceğim. O sigarayla karışmış vanilya kokusunu sahiplenipciğerlerimpatlayana kadar o kokuyla dolduracağım.
Daha benim okyanusum onun saçları olacak. Onları okşayacağım. Kafasını dizlerime koyup uyuyacak biraz da. Seveceğim daha ben. Bazen de yüzündeki o salak ifadeden öpeceğim.
Saçlarımı geriye atıp merdivenin trabzanınaoturduğumda yüzüme doğru esen rüzgartitrememe neden oluyordu. Soğuktan değil. Her şey Rüzgar'ı hatırlatıyordu bana.
Keşke bir fırtına çıksa.
Tenimeyapışsa sert nefesi... Uçuşsasaçlarım... Ait olduğu ellere dolansa... O eller ellerimdentutsa sımsıkı...
Yine "bu gül kokan avuçlar benim" deyip sahiplense avuç içlerimi, öpse teker teker hepsini. Dudakları tenimde hayat bulsa keşke.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözyaşlarımı silip ses tonumudüzelttim ve aramayı cevapladım.
"Ah bebeğim, gözyaşlarını yerim senin!"
Ses derinden geliyordu. Cevap vermedim ve o sırada bir gözyaşı damlası daha ayakkabımın üstüne düştü.
"Her gözyaşındakolumda yeni bir yara oluştuğundan da haberin yoktur senin."
Kaşlarımçatılırkenistemsizcedudaklarımaralandı. "Bu ne demek?" diye sorduğumda ayaklanıp gözyaşlarımısildim ve merdivenleri hızlıca indim.
"Canın acımasın. Kolumacısın."
"Canım acıyor lan. Hem de senin yüzünden," Korkuluklara bir tekme geçirdiğimde ayağımın acısını unutup içimden bir küfür savurdum. "Seni bir bulsam var ya..."
Lafımı yarıda kesen şey boynumda hissettiğim bir nefesti.
