FIRTINA

BÖLÜM 27: "FIRTINA"

Playlist: Atiye - Sor

Nefesim ciğerlerime yapışana kadar koştum. Koştum. Koştum.

Bu bana biraz iyi gelmişti fakat sanki boğazıma ve vücudumun her yerine ard arda iğne batırılıyordu. En çok da göğüs kafesime... İçerideki kasvetli hava adeta benliğimi siliyordu.

Trafik ışıklarının orada tırnaklarımı dizlerime geçirerek durakladım. Nefesim ve kalp atışlarım yeni yeni düzene girerken unuttuğum bir şey kalbimin yavaşlamasına sebep oluyordu: Çantam!

Şimdi yeniden ZıBar'a koşmaya çalışsam ya yolumu kaybederdim ya da yorgunluktan bir yerlere düşer ve bayılırdım.

Kafamı sağa sola sallayıp derin bir iç geçirdim. Bu demek oluyordu ki yarın Batu'yla bir daha karşılaşmak zorundaydık. Çantamı armut yastıklarının üstünde unutmuştum ve muhtemelen o bulup bana getirecekti.

Rüzgar'ın yüzündeki o ifadeyi gördükten sonra sanki hangi erkeğin gözüne bakarsam bakayım yanlıştı. Sanki o kahverengi gözler bana aitti de hiçbir erkeğin gözleri beni ilgilendirmiyordu.

O dakikalardan sonra Batu'yu da hayatımdaki tüm erkekleri de görmek istemiyordum. Rüzgar, hem nefret ettiriyordu hem de beni kendine bağlıyordu. Bunu nasıl yapabiliyordu?

Elimi cebime atıp telefonumu çıkardım ve Alya'yı arayıp kulağıma götürdüm. Caddenin göbeğindeki saatte büyük kırmızı yazılarla '01.18' yazıyordu.

"Ben de tam Rüzgar'la konuşuyordum," dedi Alya sitemkâr tavrıyla.

"Hı? Ne? Hass...as bir durum!"

"Bizde kalacağını söyledim sadece. Merak etme, her ne yaptıysa içeri giremez. Mustafa abi dışarıda duruyor. Rüzgar'ı gördüğü an cinleneceğini umuyorum," diyen Alya'ya göz devirdim.

"Gece gece yine ne kafa yaptı sana?"

Alya'nın kahkası kulaklarımı doldururken doğrulup "Bak, sen keçilerine mukayyet ol, ben gelip seni tedavi ederim." dedim.

Gülmeye devam ederek "Çabuk gelsen iyi olur, Dalyan'cığımın sülalesiyle fantezi kuruyorum çünkü." dedi.

Ah, Alya ah!

***

Alya elindeki yastığı yüzüme fırlatıp ayağa kalktı.

"Öküz ya! Cidden diyorum, beni bile cinlendirdi. Ne demek gerisini sevgilin halletsin?"

Sinirle kaşları çatılmıştı. Olanları birisine anlatmam gerekiyordu ve bu da Alya olmuştu.

Her ne kadar üvey ilişkisini hor görse de beni destekliyordu. Sonuçta Rüzgar'la ne annemiz bir ne babamız birdi. Başkalarının düşüncesi beni ilgilendirmezdi.

"Boş ver kuzum," Yanıma gelip kollarını boynuma doladı. "Ben sana Nefes'i ayarlarım."