MR. ANONIEM

33

POV NIALL

"lott, we moeten opstaan" mompel ik zacht in haar oor. "mmwwh" komt er als antwoord. Ik grinnik en kijk haar aan. Haar mooie glinsterende ogen, haar lach, die aanstekelijke lach, waar je van smelt. En haar prachtige haar, die mooi langs haar schouders vallen.

"Lotte, anders komen we te laat" lach ik. Langzaam gaat ze recht zitten en kijkt me met een grijns aan. "waaat?" vraag ik. ze schudt haar hoofd en lacht. heel hard. heel lang. ik schud lachend m'n hoofd en sta op om me vervolgens aan te kleden. Lotte uiteindelijk ook en ze loopt richting de badkamer. 5 minuutjes later komt ze aangekleed en wel vrolijk aanwandelen. ik frons met mijn wenkbrauwen. hoe kan dat? vijf minuten geleden lag ze nog als een wrak -een heel mooi wrak- levensloos op bed te slapen. En ze is nu zo vrolijk als een panda die jarig is. oke een beetje een rare woordkeuze, maar hee; its true.

ik daarin tegen lig nog half in dromenland. m'n haar hangt slap over mijn gezicht. over een kwartier moeten we klaar staan. En mijn haar moet gedaan zijn, ja dat moet ik dus nu zelf doen. voor 1 keer....
En ik denk ook de laatste keer, want ja, als ze ons zien aankomen gaat iedereen lachen. we kunnen ons haar namelijk niet zo goed doen als hoe het altijd word gedaan...

Ik ga met een zucht op bed zitten, praktisch gezien ben ik nu namelijk klaar, ik ben aangekleed, en ja mijn haar, daar gaan we niet over beginnen. Ik pak mijn mobiel en ga doelloos op twitter kijken. Lotte ploft achter me neer op bed en een paar secondes later voel ik dat er iemand aan mijn haar zit. Lotte doet mijn haar, beter kan niet toch? Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. 5 minuutjes later gaan de handen uit mijn haar en stopt het gekam enz. ik sta op en kijk in de spiegel. Dit is de look. De perfecte look. De Niall Horan look. Blij draai ik me om naar Lotte. "wauw lott, thanks babe!" roep ik enthousiast. Ze lacht. Ik ren op haar af en beland op haar. "pas op, ja haar" lacht ze. Nu lach ik ook.
"How heb je het ooit zo in model gekregen?" vraag ik haar.
"tjaa... Ik studeer visagie" "ohja, sorry even vergeten..." oke nu voel ik me best wel schuldig. Zij is altijd heel geintresseert in mij, en ik was gewoon vergeten welke opleiding ze doet.Het schuldgevoel groeit...
Ik maak het wel goed, hier kan ik niet tegen, ik wil gewoon dat mijn meisje weet dat ik alles van haar wil weten.alleen nog bedenken wat.

Ik kijk weer op van mijn gedachtes en kijk Lotte's kant op, ze kijkt teleurgesteld, probeert het te verbergen maar ik zie het wel. ik zucht. "Lott" begin ik. Ze schudt haar hoofd. "het geeft niet" probeert ze enthousiast wat totaal mislukt... "Jawel lott, het geeft wel, hoe kan ik nou vergeten wat voor opleiding je doet?! Dat is gewoon stom!" roep ik nu. Lotte schrikt, en ik zie tranen in haar ogen.

wauw niall, je bent echt lekker bezig vandaag.... Waarom schreeuw ik dan ook tegen haar?! Ze schudt haar hoofd en staat op. Ze loopt richting de deur en loopt de kamer uit. Hebben we nou ruzie? goed gedaan Niall..... Ik leg mijn armen op mijn knieen en denk goed na. Ik word gestoord door een harde bonk op de deur. Ik schrik op en open de deur. Daar staan louis, harry en Liam. Ze kijken me vragend aan. Ik zucht. voor de zoveelste keer vandaag. "Ik ben een beetje dom geweest" leg ik uit. Ze knikken. Ze willen meer weten. "Ik was gewoon heel enthousiast over hoe ze mn haar had gedaan, dus ik vroeg hoe ze dat zo goed kon, ik was vergeten dat ze een opleiding visagie doet, toen was ik boos op mezelf, over hoe ik dat kon vergeten, en toen schreeuwde ik tegen haar, toen was ze verdrietig, en denk ik ook boos, wat ik volkomen begrijp, en toen liep ze weg" vertel ik hopeloos. Na nog even gepraat te hebben met de jongens, lopen we naar beneden, waar lotte op haar mobiel druk aan het praten is.

"Lott, kom je? we gaan?" vragen de jongens vrolijk. Ze glimlacht en knikt. geen gemeende glimlach, het was eerder een glimras....

We zitten in de auto, het is akelig stil. awkard... Ik heb zo'n vermoeden dat dit nog een lange dag gaat worden.