MR. ANONIEM

49

POV NIALL

Ondertussen zijn we aangekomen in het ziekenhuis. Ze hebben Lotte behandeld en ze krijgt nu extra zuurstof binnen, ze had een gebrek aan zuurstof, gebroken voet en gekneusde ribben, plus angst aanvallen in haar slaap. Ze is nog niet wakker geworden, dus het is nog niet bekend of ze die angstaanvallen alleen nu even zou hebben.
Ik zit naast haar, ik houd haar hand vast, godzijdank is ze gered. Ze is zo lang mishandeld, of er ook nog andere dingen zijn gebeurd kunnen ze pas onderzoeken als ze wakker is. Met een verklaring en onderzoek natuurlijk. Ik wrijf met mijn duim over haar kleine tedere handpalm.
"Lotte wordt wakker alsjeblieft" fluister ik haar toe.

De deur gaat zachtjes open en de jongens komen aangelopen. Heel stil, ze kunnen het dus wel. Ook zayn is er nog bij. Die gaat vanavond weer weg. "En? Hoe gaat het met haar?"
Nadat ik heb uitgelegd wat ze heeft, en haar is overkomen zijn de jongens weer vertrokken, anders zou het te druk worden.
Een zachte kneep voel ik aan mijn duim. In een snelle reflex kijk ik op en zie ik dat Lotte probeert wakker te worden.
"Lot goedzo, ga zo door babe"
Ik hoor wat gekreun en even later opent ze heel langzaam haar ogen. Zodra ze me ziet verschijnt er een waterige glimlach op haar gezicht wat me doet smelten.

POV LOTTE

Ik open mijn ogen en ben in een witte kamer. Ik ben wit gekleed. De vloer is wit. Er zijn geen muren. Het is een witte wereld. Heel erg verder op zie ik iets zwarts. Ik probeer er naar toe te lopen. De afstand blijft even ver. Hoe kan dat? Ik wil hier uit. Ik wil weer leven. Want ik ben dood, toch? Is dit het om dood te zijn? Dan vind ik het maar stom.
Ik probeer contact te maken met iemand, het lukt. Ik mag door naar de volgende kamer. Ik probeer mijn handen te knijpen. Ook dat lukt.  Heel erg langzaam en vermoeiend open ik mijn ogen, alweer. Maar deze keer ben ik in de realiteit. WANT. Ik zie mijn niall. Ik heb hem zo lang niet gezien! Een glimlach verschijnt rond op m'n gezicht.
"Babe ik heb je zo erg gemist" hoor ik niall zeggen. Hij vind het moeilijk om sterk te blijven.
"Ik jou ook niall, zo erg! Ik wil nooit, maar dan ook nooit meer bij je weg, ik kan echt niet zonder je"
Niall glimlacht. "Ik hou van je"
"En ik van jou"

HAAAAAII, dit is te erg, ik heb zo lang niet geüpdatet 🙇🏽.... Maarja, hier dus een nieuw hoofdstuk. Niet zo lang. Dat komt doordat ik even iets moest plaatsen. Ik ben niet zo goed in die 'coma / witte kamer' 😜 stukjes. Dus heb het een beetje samen gevat. Iedereen die dit soort boeken leest weet hoe het daar gaat, en wacht tot ze er uit komen. Dus ik dacht; dit ga ik niet uitbreiden maar gewoon lekker wakker laten worden yeaa😅.
xx