MR. ANONIEM

47

POV LOTTE

Ik lig hier al 2 weken, bebloed, geslagen en misbruikt.

Ik zit in een kleine kamer, geen ramen, op het oude versleten klasinlood raampje na. die is zo 'n 0,5 bij 0,5 meter. klein dus. Vol stof en altijd dicht. veel zuurstof heb ik dus niet. Ik zit vastgebonden aan een ijzeren bed. Mijn armen hangen dus al 2 weken omhoog. Ik krijg pillen en spuitjes om me te kalmeren. allemaal gaatjes in mijn bovenarm. Mijn kleren zien er niet uit. gescheurd en vies. Zou ik nog hoop moeten hebben dat ze me vinden? Die hoop heb ik zo'n beetje 2 dagen geleden opgegeven. Mijn ogen zijn gesloten, grote wallen hangen eronder. Mijn lippen zijn droog, te droog. Mijn haren hangen plat over mijn hoofd heen. put om iets te doen heb ik niet.

Diep in mijn hoofd hoor ik een deur open gaan. Nog met half mijn ogen gesloten weet ik dat het Bryan is. "dag schatje" hoor ik zijn afschuwelijke stem zeggen. Ik maak een kots geluid en even later voel ik een stomp in mijn buik. weer een stukje moet zakt me in de schoenen, inmiddels is er nog maar een klein beetje van over, wat je eerst vergelijken kon met een olifant, is nu een muis geworden, of een mier. "Lottje, ik begin je een beetje beu te worden" hoor ik zacht in mijn oor. "dan laat je me toch gaan" zegt mijn schorre stem. een luide lach vult de kamer, geen mooie lach zoals die van Niall, nee, een gemene lach zonder emotie, vol wraak en akeligheid.

"jij gaat met mijn grote vrienden mee, voor een tijdje, wees maar niet bang, ze zullen je goed verzorgen hoor. dan kom je volgende week weer gezellig bij mij" hoor ik -weer- die stem.
Ik zucht. wat gaan ze met me doen? weer slaan? snijden? uitschelden? klein maken?

1 ding weet ik zeker, ik wil hier weg, naar Niall toe. weet hij wie me heeft? waar ik ben?

Ik heb hem verteld over bryan, dus als hij hersens heeft weet hij wie me heeft.

Of is hij gewoon verder gegaan met zijn leven? Naar londen gegaan en nu feest aan het vieren en herenigd met zijn familie? een eenzame traan rolt over mijn wang. Hij mist me helemaal niet! of wel?