POV LOTTE
Vermoeid maar toch ook blij word ik wakker. Een nieuwe dag, nieuwe kansen.
Een glimlach ontstaat op mijn gezicht wanneer ik kijk naar het luie wezen naast me. Wat zal vandaag ons brengen? Ik hoop dat het in ieder geval geen saaie luierdag word net zoals de afgelopen weken, want jeetje wat heb ik me verveeld. Niet dat we echt iets konden doen door mijn verwondingen, maar buiten dat vond ik het heel oneerlijk van iedereen.Ik stap onder de douche vandaan en trek mijn kleren aan. Het is echt baggerweer, zo zonde...
Ik maak snel mijn gezicht in orde met m'n dagelijkse make up, en de dag kan echt beginnen.
Ik pak mijn mobiel en loop rustig de trap af op weg naar de keuken, man wat heb ik honger.
Als ik aankom in de keuken zitten Liam Harry en Louis er al. Alleen Niall is dus zo'n slaapkop.
"Morning" begin ik blij. "Morrie" hoor ik terug.
"En wat zijn de plannen voor vandaag?" Vraag ik wanneer ik op een kruk aan het kookeiland ga zitten. "We don't know yet, But tonight we are going out" antwoord Liam. "Yheeess! Eindelijk!"
Ik sta weer op en loop een paar rondjes in de keuken.
"Wat ben je allemaal aan het doen klojo?" Vraagt Harry me.
"Ik heb honger" "nou misschien moet je dan wat gaan eten" klinkt ie terug. "Maar misschien heb ik wel trek in iets heel erg lekkers" kaars ik weer terug met een verlekkerend gezicht.
"En dat is?" "Frikandellen en patat" antwoord ik blij.
"Dan heb ik een leuk weetje voor je; die frikandel kan je bij Niall wel vinden samen met 2bitterballen, en die patat die krijg je niet" lacht Louis.
"Louis! Jij gemene olifant!" Schreeuw ik terwijl ik op z'n rug spring.
"Wajo wat is hier allemaal aan de hand?" Hoor ik achter ons een schorre, verwarde stem vragen. Zodra ik achter me kijk zie ik niall met fronsende wenkbrauwen staan.
"Hee nialler" zeg ik hyper waarna ik van Louis zijn rug af spring en naar hem toe loop om hem een zoen te geven.
"Morning Babe"
"Nu kun je het hem zelf vragen Lottie" lacht Louis, nog steeds om zijn eigen grap.
"Hahaha Louis jij bent echt zooo grappig" kaats ik sarcastisch terug.
"Wat vragen?" Vraagt Niall me nu.
"Ze heeft trek ik patat en frikandellen" antwoord Harry voor mij. Ik zucht. "Zeg als jullie voor me kunnen praten mogen jullie het ook best halen hoor"
"Dat dan weer niet he" glimlacht Harry zoetig.
Ik pak m'n panterjas en muts, waarna ik m'n zwarte bikerboots aantrek.
"Niall ga je mee?", vraag is op de schattigste manier die ik kon bedenken. Een glimlach ontstaat op z'n gezicht. "Maar natuurlijk, op een voorwaarde" antwoord hij. "En die is?"
"We gaan langs de snoepjeswinkel!" antwoord hij hyper.
Ik kijk 'm afkeurend aan; "Niall James Horan, je gaat toch niet ontbijten met snoep?" vraag ik overbodig. Nu is het zijn beurt om me afkeurend aan te kijken.
"Koekkoek, waar is Lotte?" begint hij zich af te vragen. Autch...
"Ik ben gewoon gezond, Mr Horan"
"Dat hoeft niet, Mrs Horan" antwoord hij.
"I'm not a Horan, oekel" lach ik, toch ook wel met rode wangen. Hij noemde me Horan... I like it.
"Yes you are! Nog niet officieel, maar voor mij wel."Ik lach er wat omheen. "Gaan we nou? Ik heb honger"
Onderweg naar de snackbar lopen we door het park. Het is stil, wat erg fijn is. Rust, maar ik wil helemaal geen rust. Ik wil iets nieuws in mijn leven en ik heb geen idee wat dat betekent.
"Maar Lot" begint Niall als we een tijdje in stilte hebben gelopen.
"Ja Niall?"
" Over net, jij met ehh Harry...", begint Niall stotterig
"Wat is er met mij en Harry?"
Hij zucht. "Lot waarom snap je het nou niet?" vraagt hij hopeloos als hij stopt met lopen.
"Wat valt er te snappen, Niall? Er is niks tussen Harry en mij! We zijn gewoon vrienden, we kunnen goed met elkaar opschieten, meer niet."
" Misschien iets te goed?" hoor ik hem onzeker vragen. Jezus wat is er met hem, waarom is hij opeens jaloers?"Niall, zeg je me nou dat ik niet met Harry om mag gaan? Alleen omdat jij jaloers bent?"
"Alleen omdat ik jaloers ben? Dus dat doet je niks? Prima, dan ga je toch lekker bij Harry die frikandel halen! Doei Lotte!" Is wat hij zegt, waarna hij boos weg loopt.Uhm oke? Ik heb geen idee wat hier zojuist gebeurd is. Hebben we nou ruzie of ben ik zojuist gedumpt? Veel ervaring heb ik daar niet mee namelijk. Ik grinnik om de gedachte.
Ik praat wel met hem als ik mijn eten gehaald heb. Trouwens, waarom zou ik naar hem toegaan? Het is toch niet normaal wat hij tegen me zei? Het komt er op neer dat ik het uit moest zoeken en naar Harry toe moet gaan. Waar slaat dat op?
Ja ik kan goed me Harry opschieten, hij hielp me toen ik het zwaar had. Maar Niall hielp me ook. Mag niemand anders me helpen ofzo? Ook ik heb behoefte aan vrienden, en niet alleen 1 persoon waar ik voor leef... Is dat zo raar?
Snel loop ik naar de snackbar en haal mijn eten op.
Daarna loop ik weer terug door het parkje, ik blijf even zitten op het bankje en kijk naar het kleine vijvertje tegenover me. Het ziet er zo vredig uit, met het groen en de eenden erbij.
Geen ruzie, geen gillende fans, geen kidnappers, geen criminelen, geen relatie, gewoon vrede.Ik pak snel mijn mobiel erbij om te kijken hoelaat het is. al 16:30 uur? Jeetje, ik heb hier lang gezeten... Ik kijk nog even snel naar de berichten. Harry, Liam, Louis en oh toch wel Niall?
Ik open ze op m'n gemak, ik hoef me toch nergens druk om te maken.Harry: Lot waar ben je?
Harry: Wat is er ooit met Niall?Liam: Ey, kom je nog met die frikandellen?
Louis: Lot
Louis: Ik wil dat je nu thuis komt
Louis: Niall is overstuur en jij bent spoorloos, dit hoort niet gap
Louis: Lotte please kom wanneer je dit ziet, oke?Niall: Lotte waar ben je?
Ik beantwoord ze niet. Ik was nu toch net van plan om naar huis te gaan. Wel raakt het me dat Niall enkel vraagt waar ik ben. niets meer niets minder.
Na een kwartier lopen kom ik aan bij de grote villa waar we in wonen. Zodra ik de voordeur open omringd de warmte mijn lichaam.
Nu pas merk ik hoe koud het buiten was, m'n lichaam is zo koud."Lotte, thanks god, je bent thuis!" Hoor ik Harry terwijl hij naar me toe snelt.
"Je ziet er niet uit!" Komt hij ter zake als hij me eens goed bekijkt.
"En bedankt, jij ook curly" grap ik. Hij glimlacht. "Je humor is niet weggerot"
"Lotte! you're back!" komen Liam en Louis aan. Ik knik.
"Waar is Niall?" vraag ik dan maar.
"Boven" antwoord Liam.
Ik knik. Ik doe m'n jas, muts en schoenen uit, waarna ik naar boven stap.In de enorme gang aangekomen klop ik op de deur waar Niall is. Technisch gezien onze kamer.
"Ja?" hoor ik schor. Ahnee, heeft ie gehuild?
Zachtjes open ik de deur. "Hey" begin ik dan maar.
"umh" krijg ik terug.
"Waar was je?" vervolgt hij schor.
"In het park" Hij knikt.
"Heb je gehuild?" kom ik met de deur in huis vallen.
Hij schudt snel zijn hoofd, te snel.
"Niall ik weet dat je liegt", zucht ik
"Sorry" zegt hij zacht, terwijl zijn stem omslaat waardoor er bij mij ook tranen ontwikkelen en al snel over m'n wangen glijden. Ik ga zitten op het bed en kijk naar Niall zijn rug.
Hij ligt met z'n rug naar me toe, heeft me nog niet aangekeken. Een snik verlaat m'n mond waardoor Niall me aankijkt.
"Waarom huil je lot?"
"Ik kan niet tegen een huilende Niall" snik ik. Jeetje wat genant dit.
Hij glimlacht door z'n tranen heen.
"lot wat ik in het park zei, bedoel ik niet zo"
Ik knik. "Niall als je iets niet prettig vind, moet je het gewoon op tijd zeggen, maar niet op deze manier" Antwoord ik. Hij knikt spijtig.
"Het spijt me Lotte" zegt hij waarna hij me tegen zich aantrekt, zodat ik tegen hem aan lig.
"Het spijt mij ook Niall, ik zal er om denken" mompel ik tegen z'n shirt aan."Bedankt voor alles, Lotte" fluistert hij in m'n oor waarna hij kusjes begint te geven in m'n nek.
"Voor wat?" fluister ik terug terwijl ik genietend mijn hoofd naar achter breng.
"Dat ik je mijn vriendin mag noemen" zegt hij tussen de kussen door. Hij gaat al meer naam beneden.
Ik krijg een glimlach op m'n gezicht. Ik draai ons om zodat ik boven op hem zit en doe in een snele beweging m'n trui uit. Niall kijkt me aan, zijn ogen rollen naar beneden tot die bij mijn beha blijven hangen, waarna hij op z'n lip bijt.
Ik buk naar hem toe en onze lippen raken die van elkaar. Het vurige spel is begonnen.Mijn handen vinden zijn riem die ik rustig los maak, waarna z'n broek volgt.
Niall doet op een handige snelle manier zijn shirt uit, waarna hij begint met mijn beha.Nadat mijn kanten lingerie setje door de kamer gegooid is, is zijn boxer aan de beurt.
Ondertussen lig ik alweer onderop.
Zijn mond, tussen mijn borsten, mijn buik, mijn heup, en tot slot bij mijn clit. Het huiverende gevoel dat het me geeft is geweldig. De snelle manier van het bewegen van zijn tong, bewonder ik nog steeds. Net voor het moment dat ik denk klaar te komen, wat Niall al gemerkt heeft, door het geluid dat uit mijn mond komt, stopt hij en komt weer naar boven. Terwijl hij mijn borsten vastpakt begint hij me weer te zoenen.
Nu is het mijn beurt, denk ik in mezelf. Rustig ga ik meer naar beneden en verwen ik hem en z'n vriend.
Niall pakt me op het juiste moment vast en legt me weer onder hem neer. Het moment dat hij in me komt is onverklaarbaar. Rustig maar met veel kracht voel ik hem.
Na ons hoogtepunt vallen we uitgeput naast elkaar op het bed. We kijken elkaar glimlachend aan.Na een half uur nog naakt op bed geknuffeld te hebben, bedachten we dat het wel tijd was om naar beneden te gaan.
Ik doe snel mijn lingerie aan, mijn joggingsbroek en een shirtje uit de kast.
Ik fatsoeneer nog even snel mijn haar en doe het in een rommelige knot.
Zodra we allebei klaar zijn lopen we hand in hand naar beneden. Zodra we beneden aankomen en op de bank gaan zitten, horen we gejoel.
Ik lach wat en kijk naar de tv.
"Zo, dus alles is weer goed?" hoor ik Louis tevreden vragen. We knikken. "helemaal" lacht Niall.
"Dat hoorden we" knipoogt Harry ons. M'n wangen worden rood en snel kijk ik naar Niall, die lachend z'n schouders ophaalt.
"Grapje Lot" Gaat Harry helemaal stuk om mijn reactie...Nou dit, dit heeft vandaag ons gebracht.

JE LEEST
MR. ANONIEM
FanfictionLotte, een klein maar modebewust meisje krijgt een w'appje binnen van 'onbekend' Moet ze hierop ingaan? Of het negeren? Ze kan het niet uitstaan en besluit toch wat terug te sturen. Uren lange gesprekken volgen. Maar Lotte weet nog steeds niet met w...