POV NIALL
"niaaaall" hoor ik al een half uur zeurend in mijn oor. ik open een oog. ze zucht. "eindelijk"
"wat is er, lott?" vraag ik grijnzend. "We gaan shoppen toch?" ik knik. "kom daaaan!" zeurt ze.
ik lach. "en dat moet zo vroeg?" ze knikt overdreven. "okwee dan" ik sta op en kleed me snel aan. ik zie dat lotte al is omgekleed. waarom moeten meisjes altijd zo vroeg opstaan om te shoppen?
"nou, dan heb je de hele dag!" roept lotte blij. huh? zei ik dat hardop? "Ja niall, dat zei je hard op" grinnikt Lotte. Ik kleur rood en loop de badkamer snel in om mn tanden te poetsen. onder tussen bedenk ik me hoe ik het cadeautje ga geven... na het shoppen gaan we naar het park, om daar op een kleedje wat te eten, dan ga ik het geven, denk ik."Niall, zullen we daar heen?" vraagt lotte. we lopen in de stad, en ze wijst een kleding winkel aan. ik knik. ze ziet er zo gelukkig uit als ze winkelt, grinnik ik in mn gedachtes. We lopen de winkel in, en lotte pakt al een paar kleding stukken, ik doe het zelfde en lachend wijzen we elkaar er een paar aan. na een uur gaan we allebei de pashokjes in en laten elkaar zien hoe het staat. Normaal haat ik shoppen, maar voor Lotte maak ik uitzonderingen, maar nu vind ik het zelfs leuk! bizar he?!
we lopen naar de kassa, Lotte wilt haar pinpas uit haar tas pakken, de mijne heb ik al in mijn hand. snel lijd ik haar af, want ze wilt zelf betalen, maar dat wil ik niet, ik ga mn meisje niet laten betalen!
"kijk lot, een dooie vogel die vliegt!" roep ik enthousiast en wijs naar buiten, en volt mijn blik en zoekt de vogel. ik duw snel mijn pinpas erin en reken af. "huh, Niall, ik zie geen dooi-... oke laat maar" Lacht ze, als ze door heeft naar wat ze eigenlijk zoekt. daarna kijkt ze me doordringend aan. "he ik kan zelf betalen!" braaf knik ik. "maar dat doe je lekker niet!" en ik steek mijn tong uit. pleels geeft ze me een duwtje tegen mijn schouder. We lopen de winkel uit en gaan op zoek naar een ijsko kraam.Het is nu 17:00 uur, we hebben onze handen vol met tassen, we zijn allebei flink geslaagd.
Nu komt mijn verrassing. We lopen hand in hand naar een afgelegen parkje, de zon staat laag, ik zie het kleedje al liggen, die de jongens als opdracht hebben klaar gelegd.
We lopen er naar toe en gaan zitten. ik kijk om me heen, rozen blaadjes, eten, drinken, alles is er. het ziet er prachtig uit, al zeg ik het zelf. ik kijk naar lotte. ze heeft tranen in haar ogen. "heb jij dit geregeld?" ik knik trots. "dat is zo lief!" en seconde later is ze in mijn armen beland. doordat ze zo snel heeft gehandeld vallen we achterover, ik met lotte op me. we belanden in een zoen.
"Lott? ik heb wat voor je" "Alweer? niall dat hoeft echt niet hoor, deze hele dag was super" zegt ze.
ik grinnik. "nou en, ik wil het" ze knikt en lacht. "je bent zo lief"
ik pak het cadeautje uit m'n zak en overhandig het aan lotte. ze pakt het dankbaar aan en pakt het uit. Haar ogen worden groot .
"omg! Niall! dit is zo mooi!" zegt ze vol verbazing hoe mooi haar cadeautje is.
"past ie?" vraag ik. ze doet de ring om haar vinger. ze knikt. nog steeds zijn haar ogen gericht op de ring.
de ring heeft in het midden een zilveren steentje met allemaal diamantjes. daarnaast staat heel klein gegraveerd, Notte forever x.
"als teken dat je van mij bent, voor altijd" zeg ik.
"Niall hoe kan ik je ooit bedankten?" vraagt lotte lief. ik lach.
"door voor altijd de mijne te zijn. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht.
"deal" daarna volgt een zoen, een hele lange, liefde volle zoen. "Ik wilde je eigenlijk nog wat vertellen" hoor ik Lotte zacht zeggen. ik knik en klop op m'n schoot. ze komt op m'n schoot zitten en met haar hoofd op mijn schouder. "vertel" zeg ik zacht.
Ze begint haar verhaal.
"Waarom ik huilde gisteren, ummh, ik dacht dat je boos op me was, je schreeuwde, dat is voor mij een teken dat het niet zo goed zit" ze slikt hoorbaar. ik wrijf over haar rug en druk haar dicht tegen me aan. "Ik had een broer, Cameron, heet hij. Hij had altijd ruzie met mijn ouders, waarover het ging weet ik niet, ik hoorde altijd alleen maar geschreeuw. op een dag heeft hij ons verlaten, hij is naar Londen verhuisd. hij heeft nu waarschijnlijk ook zijn echte ouders ontmoet... Niall, ik ben geadopteerd en mijn ouders wonen in Londen, net als mijn broer, en ik mis hem zo erg" een snik verlaat haar mond. ik ben in shock. ik dacht dat ik alles van haar wist, ze is dus geadopteerd en haar geboorteland is dus Londen. en haar broer, Cameron, wat bedoeld ze daar mee?
"Mijn officiële achternaam is, Dallas, ik ben het zusje van Cameron Dallas." eindigt ze haar verhaal. wow... ze trilt. ik geef haar een knuffel. "dat had ik niet verwacht" antwoord ik eerlijk. "dat dacht ik al" lacht ze zacht. "je wilt je echte familie ontmoeten he?" kom ik ter zaken. ze knikt. ik glimlach. dan gaan we dat toch doen! de tour is met een maandje afgelopen, kom mee naar Londen?" vraag ik hoopvol. ze knikt dankbaar. "lijkt me super" antwoord ze. "en dan kan je je broer weer zien!""ja, ik kan nu al niet wachten, en bij jou blijven" zegt ze liefdevol.
ze is zo lief! je gaat naar je geboorte land om je familie te ontmoeten, en zij denkt er ook gewoon aan om bij mij te zijn, dat is gewoon te lief. na nog even verder gepraat te hebben beginnen we te eten. "maar Lot, beloof je dat je de volgende keer gewoon naar me toe komt en het me verteld? daar ben ik voor he?" zeg ik met een knipoog. ze knikt. "dat beloof ik" Mooi zo". wil jij mij dan iets beloven?" ik knik. "zou je nooit meer willen schreeuwen, ik kan er gewoon niet tegen" "dat beloof ik, dat zal ik nooit meer doen" "dankje" zegt ze zacht.POV LOTTE
Hand in hand, met heel veel tassen, lopen we terug naar de hotelkamer. we hebben nog heel veel gelachen en gezoend, natuurlijk. we zetten de tassen neer op de vloer en ik loop op Niall af. Ik zoen hem, zacht, maar gewild. hij duwt me naar achteren tot ik tegen de muur sta. hij pakt me bij mijn heupen vast en ik sla mijn benen om zijn middel. De zoen word al ruwer. Niall zijn handen voel ik overal. mijn handen woelen zich in zijn haar. Niall loopt met mij in zijn handen naar het bed en legt me voorzichtig neer. hij komt boven me liggen en begint mijn nek te kussen. op een plekje laat ik een kreun horen. niall grijnst. Niall zijn shirt gaat uit, de mijne volgt. even laten gaan ook onze broeken uit. ik zit nu alleen nog in een bh en een slipje. niall in zijn onderbroek. met mijn hand pak ik het randje van zijn onderbroek en kriebel er aan, om Niall te plagen. Niall zijn handen gaan achter mijn rug zoekend naar de opening van mijn bh. in een seconde is die gevonden en ligt mijn bh midden in de kamer. met zijn handen voelt hij, zachtjes. "weet je het zeker?" vraagt hij lief. ik knik. "heel zeker"
mijn slipje word uitgedaan en ik doe zijn boxer ook snel uit. en dan.....
_een uurtje later_
"Lotte, je bent geweldig" hoor ik. ik lach. "jij ook"
ik sluit mijn ogen, en kruip nog dichter tegen Niall aan, als dat nog mogelijk is.
al snel val ik in een lange slaap.

JE LEEST
MR. ANONIEM
FanficLotte, een klein maar modebewust meisje krijgt een w'appje binnen van 'onbekend' Moet ze hierop ingaan? Of het negeren? Ze kan het niet uitstaan en besluit toch wat terug te sturen. Uren lange gesprekken volgen. Maar Lotte weet nog steeds niet met w...