➰Limon Çiçeği➰

➰Karanlık dünyam➰

Biranda hayatımın üstüne çöken simsiyah bulutlar...

Onlar fazlasıyla dünyamı karartmıştı...Kendimi yetersiz gibi hissetmem çektiğim en büyük acı benim için...

Hiçbir zaman hamile kalamama hissi her saniye yiyip bitiriyordu beynimi...Ruhumu esir almış Kara gölge bir türlü çıkmıyordu içimden...

Aynadaki yansımama bakınca kendime acımıştım...Halim o kadar berbattı ki, kadınlığa dair hiçbir şey taşımıyordum kendimde...

Zayıf bir bedenim, ağlamaktan şişmiş gözlerim bir zehir gibi sunulmuştu sanki hayatıma..
Aslında anneme benziyordum..
Ve bu bile kendimden igrenmeme sebep oluyordu..

Ona dair elimde eski bir fotoğraftan başka hiçbirşey yoktu..Nedenini bilmiyorum ama o fotoğrafı atmaya kıyamıyordum..
O lanet kadından herne kadar nefret etsem de, bu annem olduğu gerçeğini değiştirmiyordu işte..

"Bitanem" Duyduğum şefkatli sese taraf dönüp burukça gülümsedim..
Ona soğuk davranmam gerektiğini biliyordum...Çünkü bunu Fatih'e yapamazdım..Onu ömür boyu yanımda tutma hakkım yoktu..

O başkasıyla evlenmeli ve çocukları olmalıydı...

"İyi misin?" Diye sordu yüzündeki
endişe biçimini daha da artırarak..

"Değilim.." dedim kısa cevapla..Soğuk sesim onu yaktığı gibi beni de yakıyordu..Aslında insan sıcaktan yanardı, ama bu başkaydı...

"İlaçlarını aldın mı.."

Kafamı olumsuz şekilde salladığımda delisi olduğum gamzeleri bu sefer sinirden belli olmuştu..Bana karşı iyi olabilmek için kendini sıkıyordu..

"Zaten bir işe yaramayacağını ikimizde biliyoruz" diye yakındım..
"Bir umut edip sonra kırılmak istemiyorum"

"En azından gayret edebilirsin..Benim için"
Sonlara doğru acımsı çıkan sesi kalbimi paramparça etmeye yetmişti..

"Hayır! Artık kabul etmemiz gerek! Boşu boşuna Umut etmek istemiyorum" diye mırıldandım..Sesim boğazımı yakıyordu..

Öylece yüzüme bakınca Yüzümde oluşan acıyı bir kenara bırakmam gerektiğini çok iyi biliyordum..
Gitmek için hamle yaptığımda kolumdan hafifçe tutmuş gitmeme engel olmuştu..

Sanırım biraz daha böyle devam edersek büyük bir kavganın eşiğine gelebilirdik..

"Rahat bırak beni" dedim sakin sesimle..Aslında sakin görünen sesim içimde feryatlar koparıyordu...
"Biraz nefes almak istiyorum"

Kapıya doğru adımlarımı olabildiği  kadar hızlandırmıştım ki onun sesiyle istemesem de ayaklarım adım atmayı kesmişti...Yüzüme baktığı bakış öyle acıtıyordu ki canımı...

"Gitme" diye fısıldayışını duydum azda olsa..Anında yanımda belirlenip ellerini belimde sabitlemişti..
"Sensiz yapamam, Miray" dedi kafasını boynuma gömüp...

Biriken göz yaşlarım sonunda yüzüme doğru yol almıştı..Yüzüme degen her damla yaş içimdeki volkanı daha da alevlendiriyordu..

"İstesem de gidemem ki" diye fısıldadım boynuna sımsıkı sarılarak..Bir yanım ondan koşup uzaklaşmamı isterken, diğer yanım
hiç onu bırakmayı istemiyordu..

Ama yapamazdım, ona bu kötülüğü yapamazdım..Onun hayatından çıkmak zorundaydım...

Güzel gülümsemesini yüzüne takıp,  elimden tutarak beni doğruca mutfağa götürüyordu..Mutfaktaki sandalyeyi çekip oturmamı işaret ettiğinde bişey söylemeden, oturmuştum...

"Biraz yemek yiyelim.." dedi ve tabağıma yemek koydu..Onu üzmemek için yiyecektim..Onunla son günü güzel geçirmek istiyordum çünkü..

"Nasıl hissediyorsun?"

Hiç beklemeden cevap verdim; "Huzurlu ve de mutlu"

Aşk kokan bakışları dudaklarıma kaydığında onu öpmemek için zor tutuyordum kendimi..Bir birine kentli olan ellerimizi daha da sıkılaştırıp onunla geçireceğim saatlerin kıymetini iyice bilmek istiyordum....

*****************

Saate baktığımda artık zamanı geldiğini idrak etmiş uyuduğum yataktan hafifçe kalkarak Fatih'in uyanmamasına dikkat etmiştim..

Akan göz yaşlarımı düşünmemeye çalışıp önceden gizlice hazırladığım bavulu alıp odadan çıktım..Salona geldiğimde çekmeceden bir kağıt kalem alıp içimde beni yeyip bitiren cümleleri kağıta dökmeye çalıştım...

Sakin olmalıydım! Bunu onun için yapacaktım! Birazdan Mila gelecek ve ben Fatih'in hayatından siktir olup gidecektim..
Titreyen ellerimle sandalyeyi çekip oturdum ve kalemi zorlukla elime aldım...

Sevgilim...Öncelikle bu mektubu sana göz yaşlarımla birlikte yazdığımı belirtmek isterim...
Belki bunu yaptığım için benden nefret edeceksin biliyorum..Fakat hepsi senin için...Sana bunu yapamazdım..Seni kendime ömür boyu hapis yapamazdım...

Sevgilim...Benim herşeyim..Senden istediğim tek şey bu mektubu okuduktan sonra peşime düşmemen...
Bizim sonumuz mutlu değil çünkü..Mutlu olmayan birşey için çaba sarf etme...

Sevgilim...Karanlık dünyamı aydınlatan güneşim..Kalbimi çalan tek kişi...Hep seni seveceğimden emin olabilirsin..

Sen bu mektubu okuduğunda ben çok uzaklarda olacağım...
Seni hep seveceğimden emin olabilirsin...
Lütfen mutlu ol ve hayatını yaşa...

AFFET BENİ..
Seni çok seviyorum.