❄Nobody

457 39 3
                                    


Kolumdan tutarak beni çıkışa doğru sürükleyen ellere bakıyordum sadece..
Ne bişey söyleyebiliyor ne de bağıra biliyordum...



Sesim biranlik terketmişti sanki beni...
Lanet olsun! Niye içimde sesimle boğuşuyorken dışımda öfkemi kusamuyordum ki?!







Nihayet büyük bir rezilligin ardından bardan çıkmış arabaya itilmiştim resmen...
Öfkeyle yüzüne bakmaya çalıştıkca onun da benden farklı yanı yoktu..
Öfke gözlerinin içini haps almıştı resmen...









"Sana peşime düşme demiştim" diye isyan ettim...Ben ondan uzak durmaya çalıştıkca o daha da yakınlaşıyordu bana...











Ters bir bakış attıktan sonra direksiyondaki ellerinin sıkılmaktan beyazladığını farkettim...
"Hatırlıyorsan benden gidişin asla olamaz demiştim Miray" dedi yüksek sesle bağırarak...











"Senden gitmek isteyen kim gerizekalı! Ama mecburum! Anlıyor musun mecburum Fatih!" Dedim ağlamaklı sesimle...Lanet olsun! Ağlamamalıydım..!..









"Hiçbir şey bildiğin gibi değil...Öğrendikten sonra hayatımdan çıkmak için planlar yapacağına, öğrendiğimiz şeyin ne kadar doğru olup olmadığını araştırsaydın, emin ol şuan bu durumda değilde! Bir birimize sarılarak kanepede bebeğimizi okşuyor olurduk!"









Söyledikleri iyice aklımın karışmasına sebep olurken, ne demek istediğini anlamaya çalıştım...Sinirle elimi alnıma vurarak sakin olmayı denedim..







"Ne demek istiyorsun! Açık konuş"









"Söyleyeceğim o ki, hamilesin gerizekalı!" Dediğinde dünya durmuştu benim için...Benimle alay ediyor olması canımı fazlasıyla yakıyordu...
Ondan gitmemin acısını böyle çıkarmaya çalıştığına adım gibi emindim...








"Hamile olmayacağımı bile bile canımı bununla yakıyor olman, iğrenç bişey Fatih" diye fısıldadım buz gibi sesimle...







Şaşkınlıkla bana bakarken elini alnıma getirerek ateşimi yokladi...
"Bu kadar aptal olduğunu bilmezdim miniğim" diyerek gülümsedi...
"Alay etmiyorum sevgilim, söylediklerim gerçek"







"A-ama bu na-nasıl olur"






"Sen gittiğin sabah doktorun aradı, ve dosyaların karışmış olduğunu söyleyip Özür diledi...Ve ardından hamile olduğunu belirterek tebrik etti...Bu muhteşem haberi sana vermek için aşağı kata indiğimde, masanın üstünde yazmış olduğun lanet mektuptan başka bişey yoktu"










Haklıydı...Boşu boşuna kendime de ona da acı çektirmiştim..Ama ne olacaktı ki şimdi? Yine eskisi gibi mutlu olabilecek miydik? Bilmiyorum! Bildiğim tek şey şuan onun gözlerimin içine öfkeyle bakması...







"Nereye gidiyoruz" diye sordum bir fısıltı eşliğinde...Acizliktikten nefret ediyordum!









"Evimize!"








"Evimize!"







"Evimize!"









Söylediği kelime kalbimin hızlı atmasına yetiyorda artıyordu...
Ergen gibi titreyen ellerim hele..Onları hiç saymıyorum bile...
Şimdi evimize gidersek o eve 3 kişi olarak girecektik..Bu mutluluk vericiydi...Fakat ya Mila?
O yine yalnız mı kalacaktı...









Kesinlikle buna izin veremezdim..O hep benim yanımdayken bana destek olurken şimdi onu birbasina bırakmak vicdansızlıktı...










Fatihse ne düşündüklerini habersiz bir şekilde söylemeye devam ediyordu...Onu kırdığımı, hatta aşırı derecede kızdırdığımı çok iyi biliyordum..Ve bunun için susmak en iyisiydi benim için...









"Bu kadar olmaz küçük cadı! İstanbul'a gider gitmez küçük bir valiz hazırlıyorsun ve doğru Mersin'e! Annemlerle tanışma vaktin geldi de geçiyor!"







"Saçmalama Fatih" diye çıkıştım elimde olmadan..Annesi benim şimdiye kadar nerde yaşadığımı bilirse Fatihi kaybedebilirdim..Yeni bulmuşken kaybetmek istemiyordum...Hazır değildim iğrenç hayatımın sevdiğim adamın annesi tarafından suratıma çarpılmasına...Kesinlikle bunu kaldıramazdım...








Kaşlari çatık bir şekilde yüzüme bakarken öfkeden direksiyonu sıkıyordu...
"Beni ikiletme Miray! Gidiyoruz dedim o kadar!"








"Bende Hayır! Gitmiyoruz dedim Fatih!"








Iyice bana yaklaştığında korkudan nefes almayı bile unutmuştum diyebilirim...
Alayla sırıttı...







"Ben de! Sana Hayır deme gibi bir şans sunduğumu hatırlamıyorum!"
Sonlara doğru sesi daha da yükselince korkudan dudaklarımdan küçük bir hickirik kaçtı...
"Karnında benim çocuğumu taşıyorsun! Ve yakında da karım olacaksın kanunen! Kafanın bir köşesine iyice kazı bunu!"









Mrhaba tontonlar...İyi okumalar dilerim...Aynı zamanda sizleri "Kalbimdeki Hançer" isimli kirabimi okumaya davet ediyorum...Hesabımdan bulabilirsiniz...Sağlıcakla kalın...

➰Limon Çiçeği➰Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin