➰Limon Çiçeği➰

➰İlk➰

Evin içinde dolaşırken etrafı dikkatlice izliyordum..
Ev değil, sanki saray gibiydi...

Telefonum çalınca Mila olduğunu görüp sevinmiştim...
Onu da görememiştim bir türlü

Tam açacakken elimden telefonu alıp sertce yere fırlatmıştı...

"Ne yaptığını zannediyorsun sen!" Diye cırladım
Oysa benim aksime oldukça sakin duruyordu..

"O sürtükle görüşmene engel oluyorum" dediğinde daha fazla dayanamayıp yüzüne tokat atmıştım...Sabrim fazla tasmis o da bu tokatı haketmisti

"Bidaha Mila'ya kötü bişey söylersen seni öldürürüm" dedim yüzüne kenetlenen gözlerimi devirip
"Mila benim bu hayatta tek varlığım..O beni korumasaydı belki de şuan bende..."

Lafimi bitirmeme izin vermeden bağırmıştı..
"Tamam Miray! Sus"

"Ne zaman evime gideceğim ben?!" Diye sordum. konuyla ilgisi olmadığını bilsem de

"Evime derken??" Diye imalı imalı sormuştu yüzüme karşı..
"Bir evin olduğunu hatırlamıyorum...Ayrıca bundan böyle benim yanımdan ayrılmak yok Miray"

"Arkadaşım hasta mısın sen?! Bırak evime gideyim"

Yüzüme bakıp sadece gülümsüyordu...Allahım nasıl bir manyağa bulaşmıştım ben böyle??
Kaşlarımı çatıp "cevap versene!" Diye bağırdım...

"Gitmeni istemiyorum...Benimle kalmanı istiyorum Limon Çiçeği" diye fısıldarken kısılmış gözlerine dikkatle baktım...Parlak ela gözleri beni kendine cekmeyi başarıyordu

"Limon Çiçeği derken??" Diye sormuştum sakin bir sesle...

Gözlerini daha da kısıp tam yüzüme kenetlemişti..
"Limon çiçeği gibi kokuyorsun çünkü...Kokun tatlı olduğu kadar ekşi..."

Fısıldamaları kulağımda tekrar tekrar yankı yapıyordu...Ona Bağlanmamak elde değildi...
Belki şuan onu deli gibi öpmek isteyebilirdim de...
Ama...Yapamazdım...

O farklıydı...Onun bu lüks hayatında bana yer olmadığını biliyorum...
Aşık olup acı çekmektense ondan uzak dururum daha iyi...

"Sana odanı göstereyim" Sesini duyduğum an düşüncelerimden ayrılmıştım..Önden giderken onu takip etmemi istemişti...

Yavaş adımlarla onu takip edip sadece rüyalarımda gördüğüm lüks bir odaya girmiştim...
Etrafa şaşkınlıkla bakarken onun bakışlarını üzerimde hissediyordum...

"Senle bir ortak yönümüz var" dedi gülerek

"Nedir???" Diye sormuştum merakla...Ardından gülümseyip yüzüne kenetledim gözlerimi...

"Sende benim gibi...Güzel şeylere hayranlıkla bakıyorsun" deyip elimi tutmuştu...Elimi çekmek istesem de şuan ki ortamı bozmak istemiyordum...

"Fakat senle farklı yanımız.." dedi cümlesine devam etmeyip..

"Farklı yanımız ne peki?"

"Sen...Odaya hayranlıkla bakıyorsun...Bense sana" diye fısıldamıştı kulağıma..Şehvetli sesi kalbimi ele kecirmeye yetecekken beynimi kemiriyordu sanki...

"Şey..Şey ben.." diye kekeledim
"Benim banyo yapmaya ihtiyacım var..." deyip konuyu dağıtmaya çalıştım...

Bilegimden yavaşça tutup beni kendine çekmişti..
"Benden kaçıyorsun Miray.." diye fısıldadı sinirli ses tonuyla

"Benden kaçıyorsun ve bu kendimden nefret etmeme sebep oluyor"

"Senden kaçmıyorum...Ben...Ben hayatımdan kaçıyorum" dedim göz yaşlarımı serbest bırakıp..Eline düşen tek damlaya küçük bir öpücük bırakıp yüzüme baktı...
Yüzümü eliyle okşayıp saçımla oynuyordu...

"Izin ver...Hayatını değişeyim Miray..."

Ondan hızla ayrılıp Göz yaşlarımı sildim... "Değiştiremezsin" diye çığlık atmıştım adeta...
Kapıyı açıp hızla aşağı kata indim...

Peşimden geldiğini biliyor boynumda nefesini hissediyordum...
Arkadan ellerini belime sarıp yüzünü saçlarıma gömmüştü...

"Yapma " diye fısıldamıştım acı dolu sesimle..
"Herşeyi daha da zorlaştırıyorsun..Senden uzak durmaya çalıştıkça sen herşeyi zorlaştırıyorsun"

"Tek engelin kendin olduğunu biliyorsun dimi Miray??" Diye acı fısıldayısı kalbimi delecek kadar güçlüydü...

Beni kendine çekip göz göze gelmemizi sağladı...
"Biliyorum" dedim düz bir tonda
Yapacak başka bişey yoktu çünkü...

&&*&&*&&*&&*&&*&&*&&*&&*&

"Kız birden ortalıktan kayboldu..Delirecegim nerde bu kız..Telefonu da açmıyor"

"Desene kurtuldu şu lanet yerden..Kıza bak be bizim gibi kendini satmadı..Gitti buldu birini...Sinsi kızmış resmen"

"Bana bak..Doğru konuş..Ağzını yırtarım senin"

"Ah Mila ah!! Acıyorum sana...Sen burda onu korurken o çoktan unuttu seni...Yakında seni rehberden de siler..."

"Sesini kes Raza"

"Ne yapsın ki o senin benim gibi sürtüğü...Emin ol o yakışıklı çocukta izin vermez senle görüşmesine"

********************************

Sessizce salonda oturuyorduk...
Sanki konuşmamak için and içmiş gibiydi....

"Neden konuşmuyorsun??" Dedim sakince

"Yoruldum artık..Sana kendimi inandırmaktan yoruldum...Konuşmaktan yoruldum Miray" deyip oturduğu yerden kalkmıştı...

Salondan gideceğini zannediyorum fakat bana yaklaşmıştı...
Gözlerimi kırpıp ona baktım...

"Artık konuşmada kendimi anlatmak istiyorum" dediğinde ne olduğunu anlamadan dudaklarımda sıcak dudaklarını hissettim....