➰Limon Çiçeği➰

➰Aptalsın ➰

Önümdeki gözlerle uzunca baktım sadece.

"Değerli olmam için hayatına reng katmam gerek" dedim umursamaz bir şekilde

"Katıyorsun zaten"

"Katıyorsun zaten"

"Katıyorsun zaten"

"Katıyorsun zaten"

Söylediği cümle beynimi kemirirken ellerim buz kesmişti..Kalp atışlarım hiç olmayacak kadar hızlanmıştı...

Neydi bu böyle???

"Aşk mı? "

Yoksaaa...

"Basit bir hoşlantı mı?"

"Saçmalama..." dedim kendime gelip.. "Şimdi aç kapıyı gideceğim"

"Benden niye kaçıyorsun Miray?" Diye sormuştu zorlukla..Gözleri sanki acı çekiyormus gibi bakıyordu...

"Senden kaçtığım filan yok...Ben sadece seni görmek istemiyorum" dediğim an biran ciddilesmis suratına korkarak baktım...

"İstesen De istemesen de ben bundan böyle hayatında olacağım Miray..Ve şunu aklına sok...O lanet yere gitmene izin vermeyeceğim"

Tam ağzımı açıp bişey söyleyecekken arabanın hareket ettiğini fark etmiştim...
"Ya durdur arabayı.." desemde sanki beni duymuyormuş gibiydi..

"Ya duymuyor musun beni??! Sana arabayı durdur diyorum"

"Sesini kıs! Ve gideceğimiz yere kadar konuşma.." diye tıslamıştı adeta...

Yüzüne öfkeyle bakıp kafamı cama doğru çevirdim...Bildiğim tek şey şu manyağın benim peşimi bırakmayacağıydı....

&&&&&&&&&

Geldiğimiz yere ağzı açık bakarken onun yanımda olduğunu bile unutmuştum...Böyle bir evi ancak rüyamda görürüm sanmıştım ama şuan baya baya lüks bir evin bahçesindeydim...

"İn hadi" diye ses duyunca arabanın içinden ölümcül bakışlar attım

"Bana emir verme!" Diye cırladığımda gülmüştü..
Aptal işte herşeye gülüyor..

Sert bir şekilde arabanın kapısını açıp inmiştim..
"Burası neresi" diye sormuştum meraktan..

Bana güzel gülüşünü serileyip
"Benim evim" demişti...

Benim evim derken?!!

Derdi neydi bu adamın ya??
Beni niye kendi evine getirmişti ki..

"Ne demek benim evim! Ayrıca senin evine niye getirdin beni?!" Diyerek çatılmış Kaşlarım biraz daha öyle kalsaydı gerçekten birleşecekti...

"Çok komik görünüyorsun" demişti ortamı yumuşatmak için..

"Soruma cevap alamadım??" İmayla sorup bu sefer tek Kaşımı kaldırmıştım...

"Tamam cevap vereyim...Bundan böyle benimle birlikte yaşayacaksın" dedi düz bir tonda...

Düz bir tonda!!!

Düz!

İstifini bozmadan!!!

"Hadi ya?" Deyip bir adım ona yaklaştım..Bakışlarımı yüzüne sabitleyip bana göre sert bakış attım...
"Sana bu yetkiyi kim veriyor acaba?!" Diye sorduğumda. sesim baya yüksek çıkmıştı...

Bir adım geri çekilip boynunu şakırttı.
"Bağırma" Diye fısıltısını duysamda aldırış etmedim..

Sanırım Bağırmam hoşuna gitmemişti...

"Hadi içeri geçelim" diye sakin bir ses tonuyla konuştuğunda ondaki bu egoya hayret etmiştim...
Yüzsüz yüzsüz bide eve geçelim diyordu ya...

"Sen istediğin yere geçebilirsin! Ama ben gelmiyorum! Gel-mi-yo-rum!" Deyip tam gidecekken sertce kolumdan tutup kendine çekmişti...

"Hayvan canımı yakıyorsun" diye inmiştim adeta acıdan...
Kolumdaki elleri birazcık gevşemişti...

"Ama sen çok oldun artık!! Yüz verdikçe tepeme çıkıyorsun" dediğinde kendimi yerden irtibatı kesmiş halde buldum...

Beni kucağına almış zorlukla eve götürüyordu..Debelenip kucağından inmeye çalıştıkca daha sert sarıyordu bedenimi...
En sonunda elime fırsat geçmiş ve en hassas yerine tekme geçirmiştim...

Biranda belimdeki elleri gevşemiş sonunda kucağından inmeyi başarmıştım.Yerde acıdan kıvranırken gülmekten alı koyamadım kendimi...

"İlerde çocuğum olmazsa bunun sebebi sensin Miray" dediğinde kendimi tutamayip kahkaha atmıştım....

Dakikalardır attığım kahkahama son verip yerde hareket etmeyen bedene baktım...

Niye hareket etmiyordu ki???

Ölmüşmüydü acaba???

Yok ya ... Ölmez....

Korkuyla ona doğru yaklaşmaya başladım...

"F-Fatih iyimisin??" Diye sormuştum titrek sesimle...

Ses gelmiyordu..
"Fatih...İyimisin?"

Ağlamaklı çıkan sesimi bastırıp bir cesaret ona yaklaştım..Kulağımı kalbine yaslayip nefesini dinlemeye çalışıyordum...
Nabzı vardı ama....

Ölü gibi yatıyordu...

Korkum anbean artmıştı...
Ya bişey yaptıysam ? Ya öldürdüysem???

Bildiğim tek şey kalp masajı yapmaktı.
MASAj yaparken bir taraftan da nefesini kontrol ediyordum...

"Ö-öldün mü??" Diye saçma bir soru sorup göz yaslarimin akmasına izin vermiştim..Göz yaşım yüzüne denk gelince aniden gözlerini açmıştı...

Korkudan küçük çaplı çığlık atıp bana oyun oynadığını farketmiştim..
Bide yüzsüz yüzsüz gülüyordu...

"Nasıl korktun ama?" Diyerek dalga geçiyordu benle..

Yüzüne öldürücü bakışlar atıp "Aptalsın" diye bağırdım..