"Players Academy" COMPLETED❤ ( editing )

49. STUCKED

" Excuse me? Do you know him?" Tanong sakin ni Stan habang tinuturo si King.

Tiningnan ko si King ng masama at umirap. " No. I don't know him. "

Nagulat ako ng bigla akong hilahin ni King palapit sa kanya. " King ano ba!"

Natameme naman si Stan habang tinitingna kaming dalawa. " So you know him. "

Tinapik tapik ni King si Stan sa balikat. " Pasensya ka na Bro, nagaway kasi kami ng misis ko. Binantaan nya ako na maghahanap sya ng iba, kaya siguro sumama sya sayo. I'm sorry. Aalis na kami. Kailangan pa nya kasing uminom ng gamot. "

" Misis?" Sabay naming nasabi ni Stan.

Pero huli na ang lahat, bago pa makapagreact si Stan ay hinila na ako ni King palayo. Sobrang higpit ng kapit nya sa kamay ko, pakiramdam ko mapuputol ito sa bawat hila nya. " King ano ba? Ang sakit!"

Ipinasok nya ako sa backseat ng kotse nya at isinara ang pinto. Umupo sya sa driver's seat at inilock ang pinto ng sasakyan.

" Ano ba King nababaliw ka na ba!? Papano na yung activity ko!"

" Bakit? Nagenjoy ka ba sa pakikipaglandian sa matangkad na lalaking yun? O baka naman sa lalaki kanina na halos hindi maialis ang tingin sayo."

"Ano? Pinapanood mo ako Mr. Araneta?! Wow ha! Para kang tanga!"

" Oo na! Para akong tanga, para akong sira ulo, oo na para akong baliw! " King.

Natahimik ako. Tama ba tong naririnig ko? King? Nagseselos kaba?

" Nagseselos kaba Mr. Principal?"

King started the car and did not mind to answer my question.

Nagsalita ulit ako. " Ikaw ang nagpagawa ng activity na to Mr. Araneta, sana naaalala mo."

"Yes I remember. And I don't even know what I'm doing now. So please just shut up and sleep."

Hindi na ako nakipagtalo pa kay King. Hindi ko rin namalayan na nakatulog pala ako sa kotse.

Ginising ako ni King nang makarating na kami sa Villa.Bumaba ako at naglakad na papasok.

" Saan ba yung kwarto ko?" Tanong ko sa kanya.

" Your sleeping with me." King.

Medyo namula ako sa sinabi nyang iyon. Masasapak ko to eh!

" Ano! Hoy King, hindi mo basta basta makukuha nalang ang mga gusto mo! Ayoko ko nga!"

"Please stay with me tonight, I'll sleep on the floor." I saw his eyes watering. No, these eyes always make me soften. No Maribel this is suicide.

Wala na akong nasabi. Sinundan ko nalang si King kung san man sya pumunta. Maya maya pa ay umakyat na sya sa elevator kasama ako. Tahimik lang sya sa loob. I can only hear our ragged breathing.

"Come in. Thank you Maribel." I walked inside his room and sat on the couch. Pumunta si King sa kusina at kinunan ako ng tubig.

"The water has lemonade in it. It will help you relax. "

I sipped it in without a fight.

" I'm sorry earlier. " King.

" Ano bang kailangan mo sakin? You are confusing me King. Hindi ka nakakatuwa. "

Tinanggal ni King ang necktie nya at binuksan ang dalawang butones ng polo nya sa taas. Ginulo nya ang buhok nya and put his palm on his face. " Wag mo muna akong tanungin ngayon Maribel. Please give me some time to think. I'll just take a shower. "

Napabuntong hininga ako pagkatapos nyang umalis ang pumasok sa shower. Nakakainis talaga itong lalaking to kahit kelan. Pero eto na naman. Parang nabuhay ang mga paru-paro ko sa tyan na matagal ko nang inilibing. Bakit ba napakalupit ng pagkakataon sa akin?

I removed my jacket and opened the TV.

Maya-maya pa lumabas na si King sa banyo. He's only wearing a towel to cover his lower body.

Iniwasan kong lumingon at mapatingin sa kanya. Tinutok ko lang ang atensyon ko sa TV.

" You can take the shower Maribel. Tapos na ako."

Tumaas tuloy ang balahibo ko nang nagsalita sya.

" Sige. A little later." Tugon ko habang namumula.

Naglakad si King papasok sa kwarto and slide the wall closed.

He changed inside. Nakahinga ako ng malalim. Naalala ko na wala pala akong damit pampalit.

" Ahh,King, wala pala akong damit. Yung luggage ko pinadala ko na sa quarters."

Lumabas si King sa kwarto na may dalang malaking plain white shirt. "Wear that. It would look like a dress to you."

" Wala akong undies." Napalunok ako while explaining.

Kinuha nya ang cellphone nya at nagdial ng Number doon. " Hello Kevin? Please buy 10 pieces of underwear, 34A bra, and waistline 24 sa panties. Bumili ka na rin ng 10 pieces of plain shirt for women, and 5 piece of jeans size 25-26. ASAP please. Ok. Thank you."

Wala talaga akong takas dito sa mokong na ito. Hindi mapipigilan. He's a big spoiled brat. " 10 pieces?? Magstay ba ako ng isang lingo dito?"

" It depends."

I sighed in defeat. " King you can't just do this whenever you feel like to. "

"I'm sorry, I'm just jealous."

"Ano?"

"I'm jealous with everyone who tries to take you away. And I can't just stay there watching still. "

Tumayo ako at nilapitan sya. I can feel a lot of rage emerging from my heart. Galit ako, galit na galit ako.

I slapped him on the face. "Stop playing your games with me. Hilong-hilo na ako. Paikot ikot lang tayo. Pagod na pagod na akong makipaglaro sayo. Don't be so unfair!"

Mahigpit na kinuha ni King ang dalawang kamay ko at itinulak ako sa pader. Ang lakas ng mga hawak nya at hindi ko kayang magpumiglas.

Hindi ko alam kung sadya bang malakas lang sya o hinahayaan ng katawan kong sumabay sa mga galaw nya. Hinapit nya ako sa baywang habang hawak parin nya ang dalawang kamay ko ng isang kamay.

Then he kissed me forcefully. Hard, powerful. Pakiramdam ko masusugat ang labi ko sa mga halik na iyon.

"Mmmmm........." I respond and reject those kisses all at the same time. One moment I'm pushing him away and one moment I'm letting his tongue get inside my mouth. Mahigpit parin ang pagkakahawak nya sa bewang ko. Not willing to let me go. And finally I found the strength to push him away.

We were breathing heavily when we parted our lips.

Tumalikod ako at tumakbo palabas ng pintuan ngunit niyakap ako ni King mula sa likod and held me tight. HInigpitan nya pa lalo ang kapit na iyon.

A drop of tear flowed from my eyes. And I felt a drop on my back too. We're both crying.

"Stay Maribel....Please, Stay, stay with me forever." He said almost like a whisper on my ears. I can hear his cry and I can't help but burst out in tears too.

I would love to stay....In this arms, in this moment, forever.