hoofdstuk. 17

38 3 2
                                    

Schors stapte naar de steen, en keek naar het gestalte van klimoppels. ''Vergeet niet, ze heten de Wolkenclan en de Maanclan.'' murmelde ze, voor ze zich tegen de steen drukte ach Klimoppels, jij denkt dat je zo veel macht hebt, maar ik heb er meer, ik regeer over deze bergen, en over de sterrenclan, ooit kom je dit wel te weten, maar ik moet hiermee klaarkomen, ik verlang, tot ik deze macht kwijt ben, en we naar de clans kunnen. Die gedachte duwde ze van haar af, en ze legde haar neus tegen de grote steen.

Als ze haar ogen opende, zat ze op een groot veld, klimoppels zat naast haar, ze ontmoete zijn blik, die vol angst lag. Ik ben hier al zo vaak geweest, en ik ben nog altijd bang. Wat moet dat wel niet voor Klimoppels zijn? Ik herinner me amper mijn eerste keer... Ze probeerde er zelfzeker uit te zien, wat wel moeilijk was. Twee gestaltes kwamen aangestapt. Het moesten kwikster, en Aardster zijn, de twee leiders, ze wisselden een blik, en keken dan naar Klimoppels. ''Wat doet deze vreemdeling hier?" snauwde de ene. Klimoppels verzette zich niet ''Ik ben hier voor een boodschap door te geven.'' mauwde hij zelfzeker. ''Onderbreek me niet als ik vertel'' waarschuwde hij. ''Goed, ooit waren er zes clans, twee gingen verloren.'' begon hij, de blikken van de leiders verduisterden, toch onderbraken ze niet. ''De sterrenclan, was teleurgesteld, ook de katten van de overgebleven clans, de sterrenclan had bevolen, aan alle jongen, die nog geboren zouden worden te zeggen dat er altijd vier clans geweest waren, dus nooit werd er nog iets over de twee verloren clans gezegd. Nu weet geen enkele clankat het nog, alleen... De sterrenclan.'' Klimoppels haalde even diep adem. ''Die twee clan, waren de sterkste van het woud, en nu zijn ze boos, op de sterrenclan, omdat ze altijd als verzwegen hebben, en daarom plannen jullie een aanval, op de sterrenclan, omdat jullie weten, dat niemand hun zou helpen, maar, de sterrenclan heeft het verteld, aan de clans, en iedereen is op de aanval voorbereid. Dus jullie gaan verliezen, als jullie die aanval doen, dus, als ik van jullie was zou ik gewoon terug meekomen naar de clans, en de fout van de sterrenclan te vergeten'' eindigde hij zijn zin, waarop hij de hele dag geoefend had, natuurlijk, was dat een leugen, want de verloren clans zouden toch winnen, maar er was geen andere mogelijkheid. Schors kreeg medelijden. De leiders werkten nerveus, in hun blikken lag woede, maar ze beseften dat ze de aanval niet konden winnen. ''Dus, de sterrenclan heeft het verteld?" vroeg Aardster nerveus. ''Ja, omdat ze hun fout hebben ingezien, en dat zouden jullie beter ook doen.'' murmelde Klimoppels. ''Daarvoor is het te laat'' snauwde een van de leiders. Klimoppels zakte in elkaar. Ze hadden niet lang meer, als de zon opkwam, moest de profetie volbracht zijn, wat betekende, dat ze nog maar even tijd hadden, de twee clans te overhalen, om de aanval te stoppen, anders gingen de clans kapot.

Klimoppels keek de leider aan, hij wist nog een manier, ''goed, dan vechten we, en wie wint, kiest wat er gebeurt, dus als jij wint, mag je de clans aanvallen, als ik win, stoppen jullie de aanval, en gaan jullie weer als clans leven.'' klimoppels slikte, hij had zojuist gezegd dat hij tegen de sterkste clan zou vechten, en dan nog wel tegen een leider... Als hij verloor, gingen de clans kapot. De blik van de ene leider klaarde op. Klimoppels ontmoette de blik van Schors, in haar ogen stond angst, en ze bibberde. ''Nou, zoals jij wilt. Wie wint'' zei de leider, en sprong in de lucht. Wie er wint...

Warrior Cats Klimopkits Profetie ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu