Senin İçin Yaşadım

11

Günler hızla geçmiş ve tam bir ay olmuştu hemen ameliyat olmam gerekiyor bunun için önce borandan ayrılmam gerekiyor ayrılmazsam bana bişey oldugunda cok üzülecek yıpranacak ama ayrılırsak başkasına gider beni unutması daha kolay olur bunu için bir şeyler yapmam gerekiyor ama ne bu süre içinde eray boranın yanında işe başlamış ve işten bana dahi fazla zaman ayıramamıştı boranı görmek için şirkete gittiğimde görüyordum hafta sonlarıda birlikte geciriyorduk aslında işime geliyordu ikisinide cok seviyorum onlar benin ikinci ailem oldular bugun yine boranı görmek için hazırlandım ilk defa bukadar cok süslendim ona ve oradakilere özellikle defne cadısına güzelliğimi gözlerine sokmak için hazırım evi toparlayıp cıktım bi taksiye binip gideceğim yeri söyleyip yola koyulduk şirketin önüne geldiğimde hemen içeri geçip asansöre bindim boranın bulunduğu kata çıktım asiatanı beni tanıdığı için hemen ayağa kalktı.

"cansel hanım boran bey şuan musait değil "

" tamam canım ben beklerim bu arada eray bey nerde biliyormusunuz"

"eray bey'de içeride toplantı var efendim " tamam ozaman bekleyelim bakalım bir köşede beklerken asansörden inen defneyle suratımı buruşturdum yine ne için geldi acaba beni yeni farketti" hayırdır sende iyice şirket kadrosuna girmişsin bakıyorumda"gıcık bu kız yaa

"sanane canım s-e-v-g-i-l-i-m-i görmek için sanamı soracagım sen kimsin şirketin kadrolu sürtüğümü"ayağa kalkıp gezinmeye başladım ne bitmedik toplantıymış arkadaş söylenirken eray göründü kapıda hemen yanına gittim

"erayyyy kac dakikadır bekliyorum ne yapıyosunuz içeride dünyayı falanmı kurtarıyorsunuz anlamadımki"

"sen anlamazsın sevgilim hadi gel içeri"boran kapıda durmuş benim isyanlarımı dinliyordu içeriye geçip kapıyı kapattık hemen boynuna sarıldım çok özledim ve dahada özleyeceğım ölmezsem ondan ayrı olmak zaten beni yeterince zorladı
"hayatım işin daha bitmedi seni özledim dışarı çıksakmı"
"tamam bitanem işim bitti bir telefon edip cıkalım"boran telefon la konusurken ben etrafı inceliyorum klasik ofis mobilyası kendi tarzı değil belli o genelde daha modern seviyo

"güzelim güzelimm hadi cıkalım birkaç kez seslendim duymadın iyimisin "ahhh yakalandık

" tamam canım çıkalım dalmışım öyle hadi zaten çok özledim seni daha fazla ayrı kalmayalım"biranda kendimi boranın burnunun uçumda buldum s-sen n-ne yapıyosun boran'sesimin titremesine inanamadım "hadi çıkalım açıktım ben" dışarı çıktığımızda karşımda sinirden kızarmış bir adet defne manyağı vardı.

"nevar defne bişeymi oldu"buz gibi bir sesle konusurken şaşırdım açıkcası arkadışıydı sonuçda

"bende senin yanına geliyordum çıkıyormusun"sanane be bide izin almamızı bekliyor

"evet şimdi çekilde geçelim sevgilimle işlerimiz var"deyip öptü beni ohh kudur defne manyağı gelen asansöre geçip dışarı çıktık arabaya binip önce bçr bir restoran sonra sinema falan derken akşam oldu çok güzel bir gündü bugün boranla vakit geçirmeyi çok özleyeceğim Belki birdaha göremeyecegim o gözleri belki dokunamayacagım ona "sevgilim iyimisi  daldın yine neyin var" yok bişeyim sevgilim sadece ölüyorum mu diyeceğim "iyim sevgilim bugün çok güzeldi teşekkür ederim" uzanıp dudağına küçük bir öpücük bıraktım hızla arabadan indin koşarak eve girdim üzerimi değiştirdim yatmak için hazırlamdım gelen mesaj sesiyle telefonu bulup kimden geldiğine bakmak için mesajı açtım.

"iyi akşamlar cansel hanım ben doktorunuruz mert atay yarın hastaneye ugramanız lazım temrar iyi akşamlar"evet yarın erayla konuşmam lazım bu iş yarın bitecek...

Hikayemiz yeni başlıyor...