Just a night with him (Published)

16. Two Hearts beat as one

"Sir, we found her, she's in her rest house in Tagaytay."

Hindi ko na kailangan itanong kay Owel kung anong sinasabi niya dahil alam na alam ko kung anong tinutukoy niya. Agad akong tumayo mula sa swivel chair at sakamabilis na lumabas ng opisina, kasunod ko na si Owel at si Jun pagsakay ko ng elevator, nang makarating kami sa parking lot ayagad akong sumakay sa kotse at pinasibad na agad ni Jun ang kotse. Nakakuyom ang mga paladkohabangnasadaan. Hindi na ako makapaghintay na marating ang lugar kung nasaan si Madeline.

She didn't honestly think that I would let her get away from what she did to my wife and our baby. Kung nagkaloko-loko ang lahat, panigurado, mawawala ang baby, mabutina lang at naroon si Luke kung hindi – ayoko nang isipin kung anong mangyayari. I took a deep breath. Napatingin ako kay Owel nang marinigko ang pag-ring ng cellphone ko, he was holding my phone, he looked at me.

"Sir, si Ma'am." Alam kong si Sheena ang sinasabi niya, agad kong kinuha ang phone sa kanya at sinagot iyon.

"Sheena, what's wrong?" Nakadama ako ng pag-aalala.

"Tatay, ako po ito..." Boses iyon ni Yza, agad akong napangiti, napalitan ng saya ang pag-aalala ko. I looked at my watch, bakit ang aga yatang umuwi ng kambal ko?

"Hey, baby, what's wrong?" I asked her, niluwagan ko pa ang tie ko.

"Miss na kita, uwi ka na dito. Sabi ni Nanay masarap ang ulam natin."

Natawa ako.Yza is really sweet, she's just like Sheena in every other way – kamukha niya si Laide pero kaugali naman siya ni Sheena. Nagpatuloy ako sapakikipag-usap sa kanya. Hindi ko na namalayan ang oras, Yza was just too talkative and she's really cute. Maya-maya ay nagpaalamna ako dahilsumenyas si Owel na malapit na kami. I gave him back my phone and I stared at the house in front of us, ang rest house ni Madeline. Tumaas ang sulok ng bibigko, kung akala niya na habangbuhay niya akong mapagptataguan ay nagkakamali siya.

Halos magkapanabaynabumabakamingtatlo sa sasakyan. Jun walked beside me, Owelwa son my other side. I pushed the door bell and just like that, Madeline went out of the house, mukhangnagulat siya nang makita ako. She was still inside, I was on the other side, I gave her a cold smile.

"Hi, Maddie, didn't you miss me?" Tanong ko sa kanya. Walang sabi-sabingbinuksanni Jun nang sapilitan ang gate. Nakapasok ako, Madeline took a step backwards pero bago pa siya makapasok ay hinatakko ang kamay niya papasok sa bahay.

"Sa-sancho, wh-what are you doing here?!" She asked me. Mukhangkalalabaslang ni Madeline ng shower, she was wearing a white robe, her hair was still dripping wet, her face was full of fear.

"Hindi mo ba ako na-miss?" I asked again. I grabbed a handful of her hair. Hinigpitanko ang pagkakahawakdoon at sakainginudngod siya sa sofa.

"Tell me, Maddie, what are you doing in my house that day?" I asked her, my jaw tensed, tuwingnaaalalakonghinawakan niya si Sheena ay naninikip ang dibdib ko sag alit.

"Sancho!" She screamed. "Help! Somebody help!"

"You can scream all you want but no one will come." Wika ko pa. Tinayoko siya, hawak ko pa rin ang buhok niya. "Sagutin mo ang tanong ko!"

"I only did that because I don't want to lose you!" Humihikbing sabi niya. "Sancho, mahalkita ang tagalnanatin pero nagawa mo akong iwandahil lang sa pinakitaan ka ng anak ng babaeng iyon! Kung anak lang ang gusto mo, anakan mo ako Sancho! Ganoon kita kamahal."Umiiyak na sabi niya. Binitiwan ko siya. Nandidiringt umingin ako sa kanya at saka ngumisi.,