The Beloved Student

Hoofdstuk 6

De volgende dag was ik niet te genieten. Ik was nog nooit zo chagrijnig geweest. Waarom moest hij het nou weer verpesten? Geïrriteerd loop ik door de gang naar de kluisjes. 'Hay, hoe ging het gister?' Vraagt Kyla als ik aan kom lopen. 'Slecht.' Met grof geweld gooi ik mijn kluisje open. 'Hoezo?' Kaya kijkt verbaasd. 'Je had toch zo'n goed plan?' Vraagt ze. 'Ja dat klopt. Maar Thomas blijkbaar ook.' Snauw ik terwijl ik agressief mijn boeken uit mijn kluisje ruk. 'Thomas?' Kyla kijkt me raar aan. 'Ja.' Ik smijt mijn kluisje weer dicht. 'Kun je het ook gewoon even uitleggen?' Zucht Kyla vermoeid. 'Nou, ik was dus bijna bij het systeem om de elektriciteit uit te schakelen, en toen knalde ik tegen iemand aan. Thomas dus. Toen kwam ik er achter dat hij het zelfde idee had als ik en toen begonnen we allebei naar dat systeem te rennen, maar we werden bijna gesnapt door de congiërge dus Thomas heeft uiteindelijk alles uitgeschakeld terwijl ik al terug begon te rennen.' Ik gebaar druk met mijn armen terwijl Kyla me aankijkt. 'Maar hij rende dus achter me aan en toen ik uit het raam was geklommen smeet ik hem dicht in de hoop dat Thomas gepakt zou worden.' Eindig ik. 'En? Is hij gepakt?' Vraagt Kyla. 'Geen idee, ik heb niet achterom gekeken.' Ik haal mijn schouders op. Ik hang mijn rugzak op mijn rechter schouder en begin naar het scheikunde lokaal te lopen. Ook al zie ik haar niet ik weet gewoon dat Kyla nu met haar ogen rolt. Ik draai me om. 'Kom je nog?' Kyla zucht. 'Ja-ha!' mompelt ze als een klein kind. 'Mooi.' Ik glimlach.

Als we net aan 20 minuten in de les zitten komt de congiërge binnen. 'Beckah, even mee komen alsjeblieft.' Kyla kijkt me vragend aan. Zuchtend sta ik op en loop achter hem aan. 'Weet jij heel toevallig iets over het schoolfeest van gisteren?' Hij kijkt me met gespleten ogen aan. Ik kijk hem beledigd aan. 'Sorry? Hoe durft u zo iets te vragen? U bent notabene degene die mij een "schoolfeest verbod" heeft gegeven!' Zeg ik verontwaardigd. 'Dat klopt. Maar jij ben het typ dat alsnog komt.' Hij slaat zijn armen wantrouwend over elkaar. 'Plus, er waren een aantal leerlingen die iemand hebben gezien die verdacht veel leek op jou.' Ik zucht. 'Het zal wel. Wat is u punt nu eigenlijk?' Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Dat ik jou niet vertrouw.' Ik rol met mijn ogen. 'Weet u, misschien moet u maar even met Thomas gaan praten.' Er komt een grijns op mijn gezicht en de congiërge kijkt me weer wantrouwend aan. 'Hm, oke.' Hij loopt het lokaal weer in en even later staat ook Thomas buiten. 'Zo, Thomas.' Begint de congiërge en kijkt van Thomas naar mij en weer terug. 'Beckah hier, beweert dat jij meer weet over het schoolfeest van gisteren.' Ik grijns. 'Ik?' Stamelt Thomas. Scheinhijl. 'Ik was gewoon met vrienden aan het feesten en toen viel opeens alles uit! Wat kan ik daar nou aan doen!' Thomas probeert onschuldig over te komen maar er is een ondertoon in zijn stem te horen. De congiërge kijkt hem met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Beckah?' Ik kijk op. 'Wat?' Vraag ik. 'Is dat waar?' 'Nee.' 'Wel.' Hou je mond Thomas.' De congiërge kijkt ons raar aan. 'Nu de waarheid graag. Als je gewoon eerlijk bent is de straf minder erg.' Hij haalt zijn schouders op. Thomas kijkt me met een schuin oog aan. 'Goed.' Zeggen we allebei tegelijk.

De waarheid vertellen was misschien toch niet zo'n heel goed idee. Nu moet ik 3 uur na komen met Thomas, waarvan 2 uur corvee en een uur voor straf in een lokaal zitten in ons vrije tijd. Zuchtend haal ik een doekje over de zoveelste tafel in de aula. Thomas doet het zelfde bij de tafels in de gang. 'Jullie mogen gaan vegen! Beckah met de bezem, Thomas daarna met de stoffer en blik.' Roept de congiërge die ons net iets te goed in de gaten houd. Ik zucht weer en smijt het doekje in de emmer met een sopje waardoor de schuimvlokken door de lucht vliegen.
Ik pak de bezem en begin de aula te vegen met Thomas achter me aan.

'Weet je, als jij nooit mijn plan geruineerd had, hadden we hier nu nooit gezeten.' Beschuldig ik Thomas zodra we in een lokaal zitten. 'Kan ik ook over jou zeggen.' Snuift hij. 'Stilte!' Sneert de docent van wie ik de naam niet eens weet. Volgens mij heb ik haar al 2 jaar voor Economie. Of Engels?

Eindelijk kan ik naar huis. 3 uur met Thomas opgescheept zitten is echt een hel. Dat figuur is echt niet goed snik. Ik stap op mijn fiets en begin maar huis te fietsen. Niet veel later hoor ik getoeter achter me. 'Een lift nodig?' Roept iemand naar me. Ik kijk om en zie Thomas op zijn scooter. 'Niet van jou!' Snauw ik terug. 'Mooi, anders gaf ik je hem toch niet. Later!' En weg was hij weer. De jerk.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Heyy,

Ik heb al heel lang niet meer geschreven, dus om toch nog iets te plaatsen heb ik maar een kort hoofdstukje geplaatst.