The Beloved Student

Hoofdstuk 11

Omdat ik 2 weken moest nakomen leken ze heel langzaam om te gaan. We waren nog steeds boos op elkaar en tot overmaat van ramp kregen we ook nog te horen dat we allebei bij Londen zitten met kamp. Ik was daar heel blij mee tot Thomas' naam werd opgenoemd. Thomas zelf was er ook niet echt blij mee. Niet alleen omdat ik er zat maar ook omdat hij er 3 jaar had gewoond en er dus niks meer aan was. We hadden een boze blik uitgewisseld die vervolgens naar ons mentor werd gericht. Die ons echter gewoon negeerde.
Na de les ben ik direct naar mijn mentor gegaan om te vragen of ik met iemand kon ruilen maar dat kon natuurlijk weer niet.

5 weken gingen voorbij en onze trip naar Londen was aangebroken. Rond 6 uur moesten we op het vliegveld verzamelen en ik kwam verrassend genoeg maar een half uur te laat. Ik voegde me snel tussen de andere leerlingen en ging maast Kayla staan. 'Wat ben je weer lekker optijd.' Zegt ze spottend. 'Dankje.' Glimlach ik terug. Ik scande ons groep met mijn ogen en kruisde Thomas blik. We keken elkaar even geïrriteerd aan maar werden onderbroken door ons Engels docent die de leiding de aankomende 3 dagen zou nemen. Na een korte uitleg leveren  we ons bagage in en gaan richting de douane. Zodra ik door het poortje loop begint die te piepen. Ik hoor Thomas achter me spottend lachen. Ik geef hem een woedende blik voor dat er een vrouw naar me toe komt om me te controleren. 'Kunt u zich even omdraaien alstublieft?' Ze kijkt me aan en ik haal mijn schouders op. 'Waarom loop je zelf niet om me heen als je zo graag mijn rug wil zien?' Nog voordat ze iets terug kan zeggen staat een van mijn docenten al naast me. 'Beckah gedraag je nou eens voor een keer!' Hij was niet blij, dat was duidelijk. Ik zucht en draai me moeizaam om. 'Je bent vergeten je sieraden af te doen.' Zegt de vrouw nors. 'Oeps, foutje.' Zeg ik op de zelfde toon terug. 'Beckah, Beckah, Beckah wat ben je een onbeleefde leerling.' Ik draai me woest om naar de grijnzende Thomas die achter me was  verschenen. 'Hou je smoel Sangster.' Zeg ik geïrriteerd. 'Ahw, is Beckah met het verkeerde been uit bed gestapt?' 'Ja, wat verwacht je anders als ik om half 5 op moet staan. En als je niet uitkijkt geef ik je een trap op een niet zo'n fijne plek met mijn goede been.' Thomas trekt een wenkbrauw op. 'Was dat... een bedreiging?' 'Ja.' Ik pak mijn spullen uit het bakje en sluit me weer aan bij de groep. 'Waar ging dat nou weer over?' Vraagt Kayla. 'Oh niks bijzonders, gewoon Thomas en zijn irritante persoonlijkheid.' Snuif ik pissig. Kayla rolt met haar ogen en schudt haar hoofd. 'Heb je trouwens al eem ATP bedacht?' Meteen kreeg ik spijt van mijn woord keuze, maar Kayla had het al gehoord en een grijns verschijnt op haar gezicht. 'Ha! Dus toch niet zo'n rare naam!' Ik kijk haar emotieloos aan. 'Whatever.'

Na een halfuurtje mochten we eindelijk het vliegtuig in en bereidde we ons voor op een 11 uur durende vlucht. Kayla zat links naast het raam, ik in het midden en een leerling die ik niet ken rechts van mij. Tot mijn blijdschap zat Thomas een paar stoelen voor me en niet achter me. Nee Thomas, zo makkelijk kom je niet van me af.

Na een uurtje in de lucht komt de stewardess langs met drinken en een zakje nootjes. 'Wat hadden jullie willen drinken?' Vraagt ze beleefd. 'Ik wil graag een cola en drie zakjes met nootjes.' Zeg ik en Kayla kijkt me met gespleten ogen aan, wantrouwend omdat ik zo beleefd terug deed. Kayla bestelt een Ice tea en sloeg de nootjes over. 'Waarom 3 zakjes?' Ik kijk naar links om haar aan te kijken. 'Revenge.' 'Oh nee...' Mompelt Kayla. 'Relax, ik doe het pas over 5 uurtjes ofzo.' Kayla kijkt me droog aan. 'Alsof dat het allemaal beter maakt.' Ze rolt met haar ogen en pakt een boek uit haar rugzak. Ik klik de tv in de stoel voor me aan en zoek een film uit om de tijd te doden.

Na, zoals beloofd, 5 uur kijk ik over de stoel naar Thomas die een film aan het kijken is. Ik open een zakje nootjes en gooi er een naar Thomas. Ha! Tegen zijn achterhoofd! Boos rukt Thomas zijm oortjes uit zijn oor en draait zich naar achter. Ik zwaai met een onschuldige glimlach naar hem. Thomas gaat weer in zijn stoel zitten en ik gooi nog een nootje. En nog een. Thomas die nu rood is aan gelopen graait naar zijn eigen zakje nootjes en begint terug te gooien. Naast mij schrikt Kayla wakker, waarschijnlijk is ze slachtoffer geworden van een van de nootjes van Thomas. 'Zeg, laat mijn vriendin hier eens buiten!' Roep ik en een paar mensen kijken ons kant op. Jason, die naast Thomas zit, heeft zich inmiddels ook omgedraaid. Kayla probeert me aan mijn vest naar beneden te trekken. Koppig blijf ik staan. 'Sorry Kayla, maar je "beste vriendin" moest het weer zo nodig verpesten.' Kayla kijkt me boos aan en ik haal simpelweg mijn schouders op. Thomas en ik kijken elkaar even aan beginnen dan weer nootjes naar elkaar te gooien. De mensen tussen ons in, beginnen boos naar ons te roepen, maar we gaan gewoon door.
Kayla en Jason doen helemaal niks en blijven ons in plaats van te helpen gewoon kijken.
Een stewardess probeert te vergeefs Thomas van de stoel af te krijgen. Thomas gaat echter gewoon door waar hij mee bezig was. Ik open snel mijn laatste zakje nootjes als ik zie dat mijn docent ons richting op komt lopen. Ik doe de hele inhoud op mijn hand en gooi ze allemaal naar Thomas. Helaas mist de helf hem en beland bij de mensen de rij voor Thomas. 'Zijn jullie helemaal gek geworden!' Buldert mijn docent woedend. Alle ogen van de passagiers zijn op ons gericht. Naja behalve van een oude man die aan het slapen is. Of is hij dood? Mijn gedachten worden onderbroken door mijn woedende docent. 'Ik wist dat het een fout was jullie mee te nemen!' Zijn ogen spuwen vuur. Niet letterlijk natuurlijk maar je weet wat ik bedoel. 'Nou dat is altijd fijn om te horen.' Zegt Thomas mat. Mijn docent trekt me zo ongeveer over het meisje naast me het gangpad op. 'De rest van de vlucht zitten jullie niet meer bij elkaar of naast jullie vrienden!'

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Hay!!

Ik weet niet of jullie het al hadden gezien, maar ik heb een nieuwe boekcover😍😍
Ik heb hem niet zelf gemaakt maar een meisje die ik ken heeft hem gemaakt. Ze heeft geen wattpad maar de credits zijn dus voor haar😂
Doeii
(Er zitten sowieso super veel spelfouten in maar ga dat vanmiddag verbeteren.)