The Beloved Student

Hoofdstuk 28

'Ik geef toe dat het je niet slecht staat.' Zei ik, en haalde mijn hand door Thomas' vochtige haar. 'Dat weet ik, maar bedankt voor de bevestiging.' Grijnsde hij. Ik rolde met mijn ogen en richtte mijn blik weer op de weg voor me. 'Wat gaan we doen?' Vroeg ik. 'We gaan uitzoeken wie mij in de gaten houd en daarna gaan we ze uit de weg ruimen.' Zei Thomas nonchalant. 'Uit de weg ruimen als in vermoorden?' Ik keek weer naar Thomas. 'Wat moet ik anders doen? Ik kan het moeilijk met ze "uitpraten".' Thomas maakte met zijn vingers aanhalingstekens in de lucht. 'Ik ga even een wegwerp mobiel kopen en dan bel ik Jason om te vragen hoe het is verlopen toen ik weg ging. Ik heb hem al lang niet meer gesproken.' Ik knikte. 'Dan bel ik meteen Kayla, ze weet nu waarschijnlijk door het nieuws wat er met me is gebeurd.' Thomas knikte en reed een verlaten tankstation op.  Ik bleef in de auto zitten totdat Thomas terug kwam met twee wegwerp telefoons.

'Thomas! Gast, waar ben jij?' Hoorde ik Jason door de telefoon zodra ik hem opbelde. 'Euhmm.... ergens in the middle of nowhere?' Zei ik op vragende toon. 'Je had op z'n minst kunnen laten weten dat je nog leefde! Heb je enig idee hoeveel vragen ik van de docenten heb gehad?' Siste hij.  'Sorry man, ik had echt geen tijd. Er zitten mensen achter mij en Beckah aan.' Ik dempte mijn stem en keek even naar rechts, maar Beckah had het te druk Kayla te bereiken. 'Je hebt haar gevonden?' Jason klonk verbaasd. 'Ja, duh?' Ik kneep mijn ogen een beetje samen ookal kon Jason mij niet zien. 'Is ze oke?' 'Ja, nu wel volgens mij.' 'Gelukkig. Vertel me in elk geval waar je in de buurt bent, dan kan ik dat ook aan Beckah's ouders doorgeven.'
Ik omschreef waar we waren en Jason maakte een "uhu" geluidje.
'En Jason, zorg dat de politie nergens bij betrokken wordt.'
'My lips are saeld.' Ik groette Jason en hing op. Ik brak de telefoon door midden en gooide het uit mijn raam in een prullenbak.
'Ik krijg Kayla niet aan de telefoon.' Zei Beckah en keek mijn kant op. 'Ik heb het al zeker acht keer geprobeerd. Het is niks voor Kayla om niet op te nemen.' Ik zuchtte. En pakte de telefoon uit haar hand. 'We proberen het later nog wel een keer.' Ik brak het toestel en gooide het uit mijn raam.

'Ik verveel me.' Klaagde ik. Ik lag op mijn rug op het bed in een motel naar het plafond te staren. Thomas lag op zijn buik met zijn hoofd in het kussen begraven, en mompelde iets onverstaanbaars terug. De tv stond aan, maar we keken er beide niet naar. Ik ging op mijn linker zij liggen en keek naar Thomas. Waarschijnlijk voelde hij dat ik naar hem keek, want hij draaide zijn hoofd en keek mij nu ook aan. 'Ik weet dat ik onweerstaanbaar ben, maar je gestaar is een beetje angstaanjagend.' Hij grijnsde en ik trok mijn kussen onder mijn hoofd vandaan en gooide het naar dat van Thomas. 'En nog agressief ook!' Lachte hij. Hij gooide mijn kussen terug, gevolgd door zijn eigen kussen, die vol in mijn gezicht kwam. Ik ging snel overeind zitten. 'Die krijg je terug!' Ik gooide de kussens weer naar Thomas en al snel belandde we in een fanatiek kussengevecht. Ik dook naast mijn bed, maar Thomas sprong van zijn bed op die van mij en zag me natuurlijk meteen. Ik hield mijn kussen tegen mijn gezicht als bescherming. Toen ik niks voelde, haald ik voorzichtig het kussen van mijn gezicht. Tot mijn verbazing was Thomas nergens te bekennen. Ik ging rechtop zitten en keek voorzichtig over de rand van mijn bed. Niks. Ik stond op en hield mijn kussen alvast in de aanslag. Achter me hoorde ik een geluidje en draaide me met een ruk om. Geen idee waar hij vandaan, kwam maar Thomas kwam met zijn kussen omhoog op me af gerend in de kleine motel kamer. Voordat ik kon reageren, lag ik al met mijn rug op mijn bed met Thomas die boven me hing. Zijn armen zaten aan beide kanten van mijn lichaam en hij steunde op zijn ellebogen om niet met zijn volle gewicht op me te gaan liggen. Zijn gezicht was zo dicht bij die van mij, dat ons neuzen elkaar raakten. We keken elkaar aan, maar we maakten allebei geen aanstalten van elkaar weg te gaan.
'Fuck it.' Mompelde Thomas voordat zijn lippen, voor de tweede keer deze week, de mijne raakte. Deze keer duwde ik hem niet weg, maar sloeg mijn armen om zijn nek. Ik draaide ons om, zodat Thomas op mijn bed lag en ik boven op hem zat. Mijn benen zaten aan beide kanten van Thomas zijn middel. Mijn handen begroef ik in zijn haar terwijl ik hem weer kuste. Thomas' handen verdwenen onder mijn shirt maar we werden onderbroken door gebons op de deur. 'Damn it!' Siste Thomas geïrriteerd.  Ik zuchtte en klom van Thomas af. Hij liep naar de deur en keek door het kijkgat in de deur. Hij draaide zich weer om naar mij, em zijn geïrriteerde blik was veranderd in een woedende blik. 'Pak de wapens Beckah.' De lieve Thomas van nog geen minuut geleden was verdwenen. Ik knikte en trok de tas met wapens onder Thomas' bed vandaan. Ik haalde mijn eigen pistool eruit en gaf de tas door aan Thomas. Terwijl Thomas zijn wapens bij elkaar zocht keek ik door het kijkgat. 'Moest je hun nou zo nodig uitnodigen?' Zuchtte ik. Thomas rolde met zijn ogen.

'Jullie hebben 10 seconden om de deur vrijwillig te openen, en anders doen wij het.' Klonk de stem van buiten. 'Ga je gang!' Riep Thomas. Hij laadde zijn laatste wapen en ging klaar staan om te schieten. Ik nam plaats naast Thomas en nog geen tel later knalde de deur open. In de deuropening stonden een grijnsende Gregg, en een -zoals altijd- geïrriteerde Georgina.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Ik ben jullie zoveel hoofdstukken schuldig omg.