The Beloved Student

Hoofdstuk 15

'Waarom doet ze me dit aan?' Wanhopig kijk ik Kayla aan terwijl we richting de Big Ben lopen. 'Dat moet je niet aan mij vragen.' Ze haalde haar schouders op en zette toen haar zonnebril op. 'Ze weet best dat Thomas en ik een hekel aan elkaar hebben. Ze doet dit met opzet.' Boos kijk ik voor me uit. Thomas had zijn arm inmiddels in een mitella gewikkeld, geen idee waar hij die vandaan had.
Bij de Big Ben aangekomen draaide mijn docent zich om, om te kijken of iedereen er nog was. 'Goed, nu iedereen er is ga ik de opdrachten uitleggen.' Ik zuchtte vermoeid. 'Aangezien het niet mogelijk is naar binnen te gaan, krijgen jullie een lijst met vragen over de Big Ben die jullie gaan stellen aan de mensen die hier wonen.' 'Hoe moet je nou weten wie hier wonen en wie niet?' Onderbrak ik haar. 'Dat weet je niet. Daarom spreek je verschillende mensen aan. Je mag maar een vraag per persoon stellen, zodat jullie je sociale contacten verbeteren en meer leren over de Big Ben.' Tot mijn verbazing had zelfs Kayla er geen zin in. 'We kunnen ook gewoon alles aan Thomas vragen.' Opperde ze. 'Ik stap nog liever levend mijn graf in.' Antwoorde ik geïrriteerd. 'Jullie krijgen 45 minuten om deze opracht te doen, en na die 45 minuten verzamelen we allemal weer hier!' Schreeuwde mijn docent weer boven al het lawaai uit, terwijl ze de vragen uitdeelde.

Niet veel later stonden we in de Parliament St. om iemand te zoeken voor ons opdracht. Verderop zag ik Jason en Thomas alle vragen al invullen. 'Kay, ze vullen alles al in.' Ik knik richting de twee jongens. 'Als jij nou het blaadje pakt en snel terug naar mij rent, dan maken we een foto en schrijven we het over.' 'Waarom moet ik het doen?' 'Tja, ik zal het niet kunnen doen he?' Zeg ik gebarend naar mijn enkel. 'Ik ga dat echt niet doen B.' Zucht Kayla. 'Dus je wilt allemaal vreemde mensen aanspreken? Met het zelfde accent als Thomas, waar je dus geen woord van begrijpt?' Ik kijk haar vragend aan. 'Ja?' Zei ze maar het klonk meer als een vraag. Ik zuchtte diep. 'Whatever, wat jij wil.' Ik draaide me om en liep verder de straat in. 'Het is dat ik een gekneusde enkel heb, want anders hadden we die opdracht nu al af.' Zei ik terwijl ik linksaf de King Charles St in liep. Verwachtend dat Kayla achter me liep, hinkelde ik verder op mijn krukken. Toen ik na een aantal seconden nog steeds geen antwoord kreeg, draaide ik me om, maar was er geen spoor van Kayla te bekennen.

'Kayla?' Ik tuurde door de mensenmassa in de drukke straat. Ik liep een stukje terug om te kijken of ze een voorbijganger had aangehouden om de vragen aan te stellen. 'Kayla!' Riep ik nog een keer.
Plotseling word ik met een ruk een steegje in getrokken. Ik struikel en ik ga door mijn enkel. Ik schreeuwde het bijna uit van de pijn maar iemand sloeg zijn hand voor mijn mond. Als dit een van Thomas' zieke grapjes is, vermoord ik hem. Ik probeerde me los te trekken uit de greep van de persoon die me vasthield. Mijn krukken lagen 2 meter voor me op de grond. Ik probeerde op mijn voet te gaan staan maar dat deed alleen maar meer pijn. Zonder erbij na te denken zette ik mijn tanden in de hand. Vloekend trok de persoon zijn hand weg. 'Kayla!' Krijste ik snel. 'Hou je mond trut!' Siste een mannenstem die ik niet herkende. 'Kayla, help!' Ik gilde nog een keer. De man had iets uit zijn zak gehaald en duwde het in mijn mond terwijl zijn grip om mijn lichaam verstrakte. Ik ademde een chemische stof in die voor een soort paniek zorgde. Hierdoor begon ik nog sneller het spul in te ademen. Het duurde niet lang voordat ik me slap voelde worden en de persoon me op de grond liet zakken. 'Laat haar los!' Ik hoorde voetstappen mijn richting op komen rennen. 'Laat haar gaan! Ze heeft hier niets mee te maken!' De persoon staat nu dichtbij en de stem komt me vaag bekend voor. 'Dit is je eigen fout Sangster.' Sangster? Als in Thomas Sangster? Ik hoor een doffe klap en daarna voel ik iemand aan mijn schouders schudden. 'Beckah? Gaat het met je?' Nu hoorde ik de stem echt goed: het was Thomas echt. Ik voelde nog net hoe Thomas de doek uit mijn mond haalde voordat alles zwart werd. 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Kort hoofdstuk maar het is in elk geval iets :)