Liefs

Hoofdstuk 1

'Miranda! Schiet op je gasten zijn er al!' Snel kijk ik in de spiegel en hol naar beneden. 'Daar is de jarige job dan!' roept Mark vrolijk terwijl hij me optilt en in een knuffel en met me ronddraait. Mark is mijn buurjongen van 18, we beschouwen elkaar als broer en zus. Zodra hij me neerzet stort Birgit zich op me 'Eindelijk 16! Gefeliciteerd lieverd!' Ik en Birgit zijn al beste vriendinnen sinds ik hierheen ben verhuisd toen ik 2 was. We doen alles met z'n 3e, ze behandelen me alsof ik een zusje van ze ben. Zodra Birgit me loslaat gaan we naar de tuin waar onze ouders ook zitten. Ik krijg eerst m'n cadeautje van Birgit, een armbandje met een klavertje 4. 'Voor geluk' verteld ze me, zodra ik haar bedankt heb is Mark aan de beurt met zijn cadeau. 'Omdat je zo van schrijven houd' verteld hij me voordat ik het pakje van hem krijg. Snel open ik het en zie dat het een boekje is. Ik bedank hem en daarna komt mijn moeder met de taart. 'Allemaal uitblazen' zegt ze als ze de taart met 16 kaarsjes voor me neerzet. Ik adem diep in en bedenk de wens die ik wil gaan doen, maar mijn wens blijft elk jaar hetzelfde. Al 5 jaar wens ik dat Mark net zo verliefd op me wordt als ik op hem ben. Terwijl ik aan mijn wens denk blaas ik alle kaarsjes in één keer uit.

Terwijl we de taart eten kijkt Mark me aan en vraagt me wat ik gewenst heb. 'Geheim' antwoord ik met een lach, maar ik mijn gedachte hoop ik dat hij het wist. 'Ow, gaan we het zo spelen' vraagt hij terwijl hij dichterbij komt. Terwijl ik probeer te ontsnappen voel ik de taart op mijn hoofd landen. Snel pak ik het stuk van mijn bord en smeer het uit over zijn gezicht. Als ik probeer nog een stuk te pakken voel ik dat ik word opgetild en over zijn schouder wordt gegooit. Ik spartel maar ik word niet neergezet. Pas als we naast het zwembad staan zet hij me op de grond, maar hij houdt me vast zodat ik niet kan ontsnappen. 'Weet je zeker dat het een geheim is?' fluisterd hij in mijn oor. Ik probeer me om te draaien in zijn greep en kijk hem in zijn ogen. Terwijl ik dat doe voel ik zijn greep verzwakken en ik probeer te ontsnappen. Dit lukt en snel ren ik terug naar het terras, waar mijn vader als klaar staat met de camera 'even lachen!' roept hij. Dit houd Mark tegen om me weer aan te vallen en hij gaat naast me staan terwijl hij zijn arm om me heen slaat. 'En nu omkleden' zegt mijn moeder zodra de foto is gemaakt.

In de badkamer aangekomen pak ik een washandje en geef er ook één aan Mark die naar de taartvlekken kijkt op zijn shirt. Via de spiegel staar ik naar Mark, hij maakt snel zijn gezicht schoon en kijkt me daara aan. Zodra ik dit zie kijk ik snel ergens anders naar, maar hij heeft het al gezien. Als ik hem weer aankijk zie ik dat hij grijnst. 'Ik moet je wat vertellen' zegt hij terwijl hij steeds dichterbij komt. Zelf loop ik ook naar achter maar al snel sta ik tegen een muur. Ik kan niet meer helder nadenken en zie dat die steeds dichterbij komt. 'Ik vind je al heel lang leuk' fluisterd hij. Het enige wat ik kan doen is grijnzen. Ik voel me zo ongeloofelijk stom omdat ik geen fatsoenlijk antwoord kan geven, maar hij vindt het niet erg. Ik zie zijn gezicht steeds dichterbij komen en al snel staan we te zoenen.