Liefs

Hoofdstuk 2

Ik kan alleen maar denken aan hoe gelukkig ik nu ben. Hoe vaak heb ik wel niet gewenst dat dit zou gebeuren!'Miranda schiet eens op!' roept mijn moeder vanuit de hal. Mark schiet in de lach en stopt met zoenen. 'Ik ben bijna klaar!' roep ik terug

Ik kijk naar mijn hempje die helemaal onder de glazuur en slagroom zit. 'Ik moet me omkleden' zeg ik tegen Mark terwijl ik probeer te ontsnappen uit zijn greep. 'Mag ik mee?' vraagt hij plagend terwijl hij me weer begint te zoenen. Met veel moeite houd ik hem tegen. Snel loop ik naar mijn kamer en pak een ander hempje uit mijn kast. Ik kan alleen maar aan Mark denken en aan wat er net gebeurde. Als ik mijn kamer uitloopt staat hij tot mijn verrassing nog op me te wachten. 'Ik denk dat we het best nog even kunnen wachten met het aan Birgit vertellen' zegt hij. Ik kijk hem verward aan, wil hij het nou geheim houden? Hij ziet mijn blik en legt zijn hand op mijn wang. 'Ik wil het echt niet geheim houden maar ik denk dat Birgit zich erg in de steek gelaten zal voelen. Ik kijk hem in de ogen en zie dat hij het meent. Ik knik en hij kust me op de mond. Samen lopen we naar beneden en gaan we bij onze ouders en Birgit zitten

s 'Avonds in bed kan ik alleen maar denken aan wat er is gebeurd. Alles blijft zich herhalen in mijn hoofd en ik verlang erna om weer bij Mark te zijn en om zijn lippen op de mijne te voelen. Mijn gedachtes worden verstoord doordat mijn telefoon trild. Welke idioot smst me nou om 2 uur s'nachts denk ik tewijl ik mn telefoon pak. Kom naar de zijkant van je huis liefs Mark. Met een lach kijk ik naar mijn telefoon. Hij denk er dus ook aan gaat er door mijn hoofd. Snel spring ik uit bed en kijk snel in de spiegel. Mijn haar zit in een losse knot en mijn pyjama ziet er niet te kinderachtig uit. Dus ik doe alleen maar slipper aan. Onderweg naar beneden blijf ik even staan luisteren of mijn ouders al slapen. Ik hoor mijn vader snurken en besluit dat de kust veilig is. Snel maar rustig ga ik de trap af en ga via de keukendeur naar buiten. Zodra ik de hoek om ben krijg ik een warm gevoel. Terwijl hij begint te lachen.

'Ik moest aan je denken' zegt die terwijl ik dichterbij kom. 'Ik kon nergens anders aan denken' beken ik hem. Als hij dit hoort trekt hij me naar zich toe en begint me te zoenen.

Als we uitgezoent zijn kijk ik op zijn horloge. Half 4 al! Ik geef hem nog een snelle kus en ga dan terug naar mijn kamer. Daar pak ik het boekje dat ik van hem heb gekregen en begin te schrijven.

Lieve Mark,

Vandaag was echt een geweldige dag! Ik heb nooit gedacht dat mijn wens zou uitkomen, maar ik denk dat die al veel eerder is uitgekomen maar dat ik er pas vandaag achter ben gekomen. Maar ik ben blij dat het sowieso uit is gekomen. Momenteel kan ik alleen maar aan je denken. Aan hoe je me in de badkamer vertelde dat je me leuk vind of aan hoe gelukkig je kijkt als je me aankijkt. Als ik dat zie voel ik me het gelukkigste meisje op aarde!

Liefs Miranda