Liefs

Hoofdstuk 6

Ik zie in zijn ogen dat ik hem gekwetst heb. Hij draait zich om en loopt naar de uitgang. Ik probeer me door de mensenmassa te wringen en volg hem.

Buiten aangekomen kijk ik om me heen, maar kan Mark niet vinden. Ik loop naar het steegje ernaast, waar de fietsen staan. Ik zie hem bij de muur staan. 'Mark' zeg ik nauwelijk verstaanbaar. Hij draait zich om en kijkt me met een lege blik aan. 'Het spijt me' zeg ik terwijl ik weet dat het weinig nut zal hebben. Ik weet dat een kus op de wang niks voorsteld, maar in zijn ogen zie ik dat hij zich echt gekwetst voelt. Hij zet een stap naar voor terwijl ik een stap naar achter zet. Hierdoor kom ik tegen de muur te staan. Hij zet nog een stap naar voren. 'Beloof je me dat er niks tussen jullie is?' vraagt hij terwijl hij me in mijn ogen kijkt. 'Ik beloof dat er niks is tussen mij en Sebastiaan, we zijn alleen vrienden, niks meer.' fluister ik. 'Ik wil alleen maar jouw' fluister ik erachter aan terwijl hij zijn hand op mijn wang legt. Ik laat mijn hoofd wat zakken. Kom op denk ik in mijn hoofd, nu of nooit. Ik til mijn hoofd weer op en kijk hem weer in zijn ogen. 'Ik hou van je' zeg ik. Als ik dit zeg zie ik zijn gezichtsuitdrukking veranderen en zijn ogen beginnen te glanzen. 'Ik ook van jou' zegt hij voordat hij me begint te zoenen.

We worden al snel onderbroken doordat mijn telefoon begint te trillen. Lachend duw ik Mark van me af terwijl ik mijn mobiel pak, Birgit. Ze is ons natuurlijk al aan het zoeken. 'Hee' zeg ik terwijl ik opneem. Ik hoor harde muziek en daarna hoor ik Birgit roepen 'Hee, waar staan jullie ik ben jullie kwijt' 'Wij waren je al aan het zoeken, maar we hebben je niet gevonden dus zijn we alvast naar buiten gegaan, ik wou je net gaan bellen.' 'Staan jullie buiten?!' roept ze 'Jaah!' roep ik lachend terug terwijl  Mark zijn wenkbrauw optrekt. 'Ik kom eraan' hoor ik Birgit zeggen en ze hangt op.

'Birgit komt eraan' zeg ik Mark voordat hij kan vragen wat er aan de hand is. Hij geeft me nog een snelle kus en daarna lopen we naar de ingang. We hoeven niet lang te wachten voordat Birgit naar buiten komt. Ze heeft de hand van een de jongen vast waarvoor ze ons aan het begin verlaten heeft. Hij is volgens mij net iets ouders als haar en heeft blonde haren die een beetje voor zijn gezicht hangen. Ze nemen afscheid van elkaar met een lange zoen. Ik kijk Mark aan die er geirriteerd naar kijkt. Ik moet lachen om zijn gezichtsuitdrukking. Hij kijkt naar me als hij me hoort lachen en geeft me een knipoog. Ik kijk terug naar Birgit en zie dat ze al gestopt zijn met zoenen. Hij geeft haar nog een kus op haar wang en dan loopt hij naar zijn fiets. Birgit draait zich om terwijl ze dromerig uit haar ogen kijkt. 'Hè hè' zucht Mark 'kunnen we nu eindelijk gaan?'

'Hee, ik heb je zien dansen met Sebastiaan. Is hij niet wat voor je?' vraagt Birgit als ze uit is gepraat over haar nieuwe vlam. Ik voel dat Mark een beetje begint te slingeren op zijn fiets. 'Nee we zijn alleen maar vrienden' zeg ik tegen Birgit terwijl ik Mark iets steviger vasthoud. Ik probeer me voor te stellen hoe hij nu kijkt. 'Kom op! Jullie zagen er echt heel schattig uit!' haalt Birgit me uit mijn gedachtes. 'Nee Birgit, gaat hem niet worden' zeg ik met een zucht. 'Tja, zo krijg je nooit een vriendje' zegt ze terwijl we de oprit oprijden. Ik spring van Mark's bagagedrager af en bedank hem. 'Weltruste!' roept Birgit voor ze de garage in verdwijnt. 'Nee zo krijg je nooit een vriendje' zegt Mark lachend. 'Nee, maar die heb ik ook helemaal niet nodig' zeg ik voordat ik hem een snelle kus geef. Als ik me omdraai pakt hij mijn arm beet en trekt me naar achter. "Over een uurtje bij je huis' fluisterd hij in mijn oor. Ik glimlach en loop weg.