Liefs

Hoofdstuk 15

Licht geirriteerd neem ik een slok van mijn drinken. Met mijn blik zoek ik weer het kleine meisje op, maar ze zit niet meer op de tafel. Ik recht mijn rug om het park rond te kijken en net als ik dat doe begint iemand van de band door de microfoon te praten.

"Hallo allemaal! Leuk dat jullie naar ons komen luisteren." zegt de jongen. Ik geef de zoektocht naar het meisje op en besluit maar naar de jongen te luisteren. "Wij zijn al een tijdje op zoek naar een zangeres en wij zijn net getipt dat er een geschikte kandidaat aanwezig is. Wij willen kijken of ze bij onze band past en belangrijker nog, wat jullie van haar vinden" gaat de zanger verder. Ik leg het verband in mijn hoofd en kijk naar Mark die met een grote grijns naar de jongen kijkt. "Zou Miranda daarom alsjeblieft naar voren willen komen."

Ik adem diep in en ga staan. Ik heb altijd al van zingen gehouden en Mark zei altijd dat ik er iets mee moest doen, maar ik was altijd bang om voor meerdere mensen te zingen. Terwijl ik naar voor loop praat ik mezelf moed in. Ik stel me voor aan de jongen die praatte, die Erik blijkt te heten, daarna stel ik me voor aan de andere jongen met de gitaar, Paul, en aan de jongen achter het drumstel, Wout, waarvan ik me verbaas waarom hij die hierheen heeft gesleept.

Erik vraagt me of ik Roar ken en ik knik nerveus. 'Niet bang zijn, het gaat van zelf' fluistert hij als hij ziet dat ik nerveus ben. Ondertussen heeft Paul zijn mircofoon voor me gezet. Ik pak de mircofoon uit het standaard en wacht tot ze beginnen met spelen.

Het ging precies zoals Erik zei, zodra ik begon te zingen ging het allemaal vanzelf en het was ook zo weer voorbij. Zodra het liedje is afgelopen klinkt er geklap en gejuich en ik zie dat Mark heel hard en trots aan het juichen is. Ik kijk naar Erik die een blik wisselt met Paul en Wout en daarna tegen de mensen, die eindelijk wat stiller zijn, begint te praten. '' En wat denken jullie?!'' roept hij enthousiast door de microfoon, als reactie begint het gejuich en geklap weer opnieuw. Erik glimlacht en draait dan z'n hoofd een beetje zodat hij me kan aankijken. ''You're in''

Zonder erbij na te denken geef ik hem een knuffel van blijdschap. 'Ow sorry, dat was niet de bedoeling' zeg ik een beetje beschaamd terwijl ik me van hem losmaak. 'Maakt niet uit joh' zegt hij, voordat er een awkward stilte valt staat Wout al naast hem. 'Ho ho, Erik is bezet, maar als je iemand zoekt om mee te knuffelen dan stel ik me beschikbaar'

'Wout, niet gelijk onze zangeres wegjagen' zegt Paul die er inmiddels ook bij is komen staan. 'Heel erg bedankt, maar ik heb al een vriendje' zeg ik tegen Wout. Zodra ik dat gezegt heb voel ik een arm om mijn middel. 'Sorry, maar je deed het geweldig' zegt Mark voordat hij een kus op mn wang drukt.

Mark stelt zich voor en vraagt aan de jongens of ze bij ons komen zitten. 'We ruimen even de boel op en komen dan onze zangeres uitvragen' zegt Wout terwijl hij naar me knipoogt.