The Seven Descendant #Wattys2016

CHAPTER 3

★★The Invasion From Past★★

CALEB SMITH

Nanginginig ako habang nakakumot hanggang uluhan. My entire body trembles as fast as it could. I try to keep calm but everytime I hear a whisper. I am drown to scared.

"Pssttt pssstttt!" Isang sit-sit na hindi ko alam kung saan nagmula. Sit-sit na siyang may dahilan kung bakit nanginginig ako. I cover my ears, closing my eyes from this situations.

"Pssssttt! Psssstt!" Ulit nito. Nagtataka ako kung bakit ako lang ang nakakarinig samantalang may kasama naman akong bed spacer dito. Nagtataka ako kung bakit palagi akong sinusundan nito simula pa nang bata ako. Wala naman akong namataan kung anong klasing nilalang ang bumabagabag sa akin. I try again to concentrate to sleep. Forcing my eyes to close and whitewash my mind from the drab realm of life.

As I fall to sleep, adrift in neverland. A white faded visions flash before my eyes. And I see how the world shattered into pieces, how it was ruined. But the world was not I'm dwelling. It was the world of enigmatic creatures. My eyes behold around and wonder. Why I am here? Is this true?

I hear a scream, a scream bursted with burden and agony一 like their last moment of life. Blood all over the place as I survey my eyes. The sun hid behind the murky clouds.

"Save the Descendants of Cherferrian!" Tumingin ako sa taong sumigaw. He wore a combat metalic uniform. Nakaguhit sa mukha nito ang takot. Habang patuloy pa rin ito sa paggawa ng apoy sa sariling kamay nito. Nalilito ako kung paano niya nagawa ang bagay na 'yon. Kung saan ito nagmula. Pinasadahan ko ng tingin ang kinaroroonan ko. I feel trembe, naririnig ko ang pagtatangis ng mga bata. Ang bawat iyak ng mga tao at natatanaw ko ang nagliliyab nilang tahanan. Pero ang ikinapagtataka ko kung bakit may kakaibang nilalang ang mundong ito.

Goblins figthing against elves, white faery fighting against black faery. Dragons raging their fires all over the places, vampires versus werewolves, witches against witches, tao na tulad natin ngunit may pambihirang kapangyarihan ay nakikipagtunggali sa nilalang na hindi ko pa nakita sa tanang buhay ko. Marami pang ibang nilalang na hindi ko maipaliwanag ang kani-kanilang hitsura. Nanginginig ako, gusto kong bumalik sa katutuhanan. But it is like I am invisible here. Bakit kailangan kong makita ito? Anong kaugnay nito sa buhay ko? Am I one of them? No! It can't be. Mother Terres told me that my parents died because of airplane crash.

"Pinunong Aldeya naihanda na namin ang pagtakas ng pitong Descendant!" Sigaw ng isang lalake na halos hindi na makilala ang mukha niya dahil sa dungis nito. Punit-punit ang damit at halatang galing sa labanan. Labanan ng mga nilalang na may kapangyarihan. Tumingin ang tinawag nitong pinunong Aldeya habang nakipagtunggali pa rin ito. Sinuntok niya ang lupa at yumanig ito nang napakalakas. Natumba ang mga mabangis at halimaw na kalaban nito. Kasabay no'n ang pag sigaw niya nang napakalakas rin. Parang isang sound waves ang lumabas sa bibig niya dahilan upang mag disintegrate ang mga katunggali nito.

"Ipagpatuloy ang labanan! Hanggang sa maitakas natin ang mga pitong batang Cherferrian. Labanan at huwag urungan ang mga mababangis na Orcs!" Sigaw ng pinuno. Tumingin ako sa kalaban nila; hindi ko malaman kong saan at kung ano man ang kalaban nila dahil sa iba't ibang nilalang na nakapaligid at nakipagtunggali. Ngunit ang Orcs na tinukoy nito ay isang halimaw na kulay pula ang mata. Malaki ang katawan at sa tantiya ko tatlong tao ang taas nito. Nakalabas ang pangil sa bibig at naglalaway ng maitim habang nakikipagtunggali. Dala-dala nila ang armas na malaking palakol at iba't ibang armas.

"Sugod! Sugod!" Sigaw ng mga Cherferrian. Naglalakas loob sila kahit kaunti na lang ang natitira sa kanila.

Isang kidlat ang pinakawalan ng isang babae at tumama ito sa maraming Orcs. Sinubukan naman ng isang lalake na sunogin ang kalaban nitong Orc gamit ang gawa niyang apoy galing sa sariling kamay nito.

May nilalang din na kalahating kambing at tao ang katawan. Kumakanta ng isang malamyos na awitin gamit ang isang flute na tila makakatulog ang sino mang makakarinig nito. Pagkatapos kong masdan ang pagtutunggali. Sumunod ako kay pinunong Aldeya na tinungo ang kinalalagyan ng mga Descendants. Sumunod ako sa kanya, naririnig ko ang hikbi ng mga babae habang yakap-yakap ang sanggol nila. Tila hindi na nila muli pang makita ang kanilang anak. Marahil, dahil sa dami ng mga kalaban nila. Kaya nawalan na sila ng pag-asa pa.

"Kompleto na rin ba ang mga Guider-elves?" Tanong ni Pinunong Aldeya. Sa isang iglap lumitaw ang mga Guider-elves. Nakasuot sila ng punit-punit na damit. Tantiya ko hanggang bewang lang ang taas nila. Lalake at babae ang mga ito na may malalaking mata, matataas na ilong at nakadungo, malalaking tenga, mga payat ito halos buto't balat na lang ang natitira.

"Pinuno! Handa na po kaming isaalang-alang ang bawat buhay namin nang sa gayon mapaglingkuran namin ang mga Descendant ng Cherferrian." Sabay luhod ng isang Guider-elves.

"Kung sa gayon ipagkaloob ko sa inyo ang kaligtasan, na sana'y malandas niyo ang lagusan patungo sa mundo ng mga tao. Ipipilit namin ang aming sarili upang manalo hanggat humihinga pa kami." Malungkot na wika ni Aldeya. Lumandas ang luha niya sa mukha nito at agad naman nitong pinahid. Marahil ayaw niyang ipahalata sa kanyang nasasakupan ang guho nitong pag-asa. Mananalo pa kaya sila kung marami pa ring natitirang kalaban na tila hindi nauubos at patuloy pa rin sa pagdami.

Pinalibutan nila ang mga pitong sanggol at isa-isa nilang tinaas ang kanilang mga kamay. Marahil ito ang mga Elders or Councel at makapangyarihang Cherferrian at ibang nilalang. Isa doon si Pinunong Aldeya. May mga iba't ibang pinuno rin na sumali sa kanilang pag-iisa. Nakaguhit ang takot sa kanilang mukha. Tulad ng pinuno ng mga Werewolves, pinuno ng mga Guider-elves, pinuno ng mga White Faeries, pinuno ng mga White witches, pinuno ng mga kambing na tao, pinuno ng mga Centaurs at iba pa. Ngunit ang pinakamarami ay ang mga Cherferrian. Kasabay nito ang pag-awit:

Oh! May the power of God blaze upon them,

Touch their sould and kiss their forehead,

Sweet as honey shall nurish them

Bless oh! God Almighty and mericiful

May thy blood their haven and devine waters,

To chaste their souls and brave their hearts,

Like a gleaming sun shall shine upon,

To stand our blood in a land we love

Should bow their enemies beneath thy feet,

And kiss as though a diamonds.

Oh! Transfer our powers from thee to them

And may our spirits and love guide them.

Shine oh! Our shepherds, tear apart thine enemy and revenge一 may God allows.

For once stand and strike thy hatred thee can't forbear.

And so remember our names.

Ang bawat kamay ng mga pinunong nakapalibot sa pitong sanggol ay lumiwanag ng ibat ibang kulay. Tulad ng birde, asul, puti, pula at iba pang kulay na pumasok sa bibig ng mga bata.

Pagkatapos ng ritual, isa-isang binibit ng mga ina ang kanilang mga anak. Nasa loob na ito ng isang mahiwagang bula (bubbles) na siyang sasakyan ng mga huling lahi ng Cherferrian patungo sa mundo ng tao. Tumangis sila lahat nang unti-unting umagos ang mga sanggol habang ang pitong Guider-elves parang isa kisap mata na lumisan. Marahil sumama na sila sa pito ring Descendant. Malungkot ang mga mukha nila. Na para bang wala ng bukas. Marahil wala na nga dahil isa lang itong panaginip at.maaaring hindi totoo.

*****

Itutuloy.