Maak Het Af (Voltooid)

1

IK ben Ellen.

En laten we zeggen dat ik dol ben op knappe jongens.

Ik zit momenteel met een dilemma. Een drievoudig dilemma. Yep, drie jongens.

Doe de moeite niet om te zeggen dat ik onmogelijk ben, ik weet het al.

Maar goed. Nu ik begonnen ben, maak ik beter het verhaal af.

De drie jongens hebben natuurlijk namen: we hebben de blonde Zeke. Vriend van de vampier Allie (een goede vriendin van mij trouwens). Hij is zo aardig en schattig! Geen woorden voor.

Dan hebben we nog Jacob. Die kennen we als de weerwolf uit Twilight. Je weet wel, bijna-vriendje van Bella. Zij is ook een vampier trouwens. En serieus, met zijn donkere ogen, je zou er zo in verdwalen. Echt een hottie.

Dan als laatste hebben we de dodelijke Cole. Eerlijk? Een gevalletje apart. Wat wispelturig en vaak onbegrijpelijk. Maar eenmaal dat hij voor je is gevallen en een relatie is mogelijk (wat niet altijd vanzelfsprekend als een zombiedoder) gaat hij er volledig voor.

Vraag maar aan Alice (Ali voor de vrienden, en uiteraard ben ik een vriendin). Zij is gewoon een mens trouwens. Wel gevaarlijk, maar dat is een detail.

Hé, ik ben ook gevaarlijk hoor! Heb je mij nog niet bezig gezien?

Ik zou een goede vechters-collega kunnen zijn (is dat een woord?).

Oh, wauw, stel je voor dat ik eens een training met ze mocht meemaken. Vol zweet en in opperste concentratie. Ik zou nu 'Yummie' kunnen zeggen, maar dat is misschien een beetje te.

Goed, nu ik ze heb voorgesteld, weet je over wie ik spreek.

Misschien begrijp je me nu al een beetje meer. Ik bedoel, hoe kan ik nu zeggen wie ik het leukst vind?

Ik zit al weken bezig met die vraag, ook vanavond.

Ik was net terug van school en ik nam een chocoladereep uit de kast om mee te nemen naar boven, je weet wel, om te verorberen tijdens het maken van mijn huiswerk, en ik zette mijn gsm op. Ik bekeek of ik een sms had of een ander berichtje. Even later legde ik mijn boeken open en begon met huiswerk. Maar ik was er met mijn hoofd niet bij. En om 5 uur moest ik gewoon een luchtje gaan scheppen. Het was nog niet zo laat 's avonds dus ik had nog wat tijd voor het donker werd.

Ik griste mijn jas van de kapstok en stopte m'n gsm erin. Net voor ik de deur uit wilde gaan, bedacht ik me dat ik misschien nog wat konn oefenen met mijn zwaard. Mijn zatoichi. Jaja, ik zei toch dat ik gevaarlijk was?

Ik rende naar mijn kamer en haalde hem vanonder de losse plank. De geheime schuilplaats, zoals in zoveel boeken en films. Ik ben er trots op, maar hou hem wel geheim.

Nu was ik klaar om te gaan. Ik riep naar de woonkamer dat ik even ging wandelen en ik vertrok.

Echt warm is het niet meer dus ik ben blij dat ik mijn jasje heb meegenomen. Ik trek het wat dichter toe en zet er stevig de pas in.

Even later ben ik aangekomen op mijn favoriete oefenplaats. Ik haal mijn zatoichi uit zijn schede en warm me op met wat simpele oefeningen. Wanneer ik ben opgewarmd, gooi ik men jasje op de grond.

Later voer ik het tempo op en kies ik een slachtoffer. Sorry boom.

Ik hak erop los alsof het de vijand zelf is. Niet dat ik vijanden heb, maar stel dat. Met mijn fantasie kan ik me dat wel voorstellen.

Ik klop, ik slaag, ik hak en vermoord die boom.

Na een halfuurtje heb ik het wel gehad. Ik stop en hijg nog even na terwijl ik de schade bekijk. Die is... niet niks.