Maak Het Af (Voltooid)

13

Toen ik bijkwam, zat ik nog steeds in Zoey's lichaam. En er was weer eens een nieuwe dag aangebroken... jippie.

De kamer was wat veranderd. Er lag een boek op het nachtkastje en de spiegel hing niet meer, maar stond op de grond. Er hingen een aantal nieuwe dingen aan de muur en op het bureautje stond een dichtgeklapte laptop.

Toen Zoey opstond, ging dat al veel vlotter dan de vorige keer. Waw. Op een dag zoveel soepeler geworden? Mooi.

Hoe zou het trouwens komen dat ik gisteren niet de hele dag heb kunnen meemaken? Niet dat ik een logische uitleg verwacht, maar goed.

Zoey liep naar haar kleren toe (een jeans en een lichtrood topje, blijkbaar is er geen les vandaag) en deed haar bovenste gedeelte van de pyjama uit. Daarna nam ze haar topje en liep naar de spiegel.

Als ik een eigen lichaam had gehad, dan was mijn mond opengevallen. Dat was niet de Zoey van gisteren. Deze Zoey was ouder. Ongeveer een jaar ouder. Ook wat langer, haar zwarte haren waren bijgeknipt en er stonden een aantal puistjes op haar gezicht.

Hoe kan dat nou weer?! Weer eens gereisd in de tijd ofzo? Zoey sprak tegen de spiegel. 'Weekend. Shoppen met Diana. Wat heb ik er zin in.'

Ze zweeg even en zei toen boos: 'Zoey, komaan, je bent zo chagrijnig! Wees blij dat je even weg kan. Je hebt wat ontspanning nodig.'

Ze liep weg van de spiegel terwijl ze haar topje aandeed en even later ook haar broek.

Daarna nam ze een kam en een rekker en maakte een hoge staart.

Daar stond ze goed mee, haar donkere ogen kwamen hier heel goed uit. Toen pakte ze de mascara en deed wat op. Simpel, maar heel erg mooi.

Ze nam een klein jasje uit de kast, deed het aan en ging op de gang. Ze stapte naar de trap en daar stond Diana te wachten.

Zij was ook veranderd. Veel langer en een grotere cup. En daar pronkte ze net iets te hard mee.

'Je bent goed op tijd', merkte ze op.

Zoey glimlachte en zei: 'Ik doe mijn best, jonkvrouwe.'

Diana lachte en ze gingen naar beneden.

Ze bleven staan aan een soort loket en Diana zei aan de vrouw die erachter stond: 'Mevrouw, Zoey en ik zouden ons graag afmelden voor ons uitstapje naar de stad.'

De vrouw bekeek een aantal papieren en zei: 'In orde. Veel plezier meisjes.'

'Dankuwel, mevrouw', zei Zoey en ze stapten naar buiten.

'Frisse lucht, dat had ik nou net nodig. Zoey, dit wordt genieten,' zei Diana.

En hoewel het duidelijk was dat Zoey niet graag ging shoppen, genoot ook zij van de lucht en het buiten zijn.

Het was warm, maar geen drukkende warmte en het zonnetje scheen zachtjes. Mooi weertje.

'Waar wil jij eerst naartoe gaan?' zei Diana toen ze op weg gingen.

'Je weet dat ik niet van shoppen hou. Dus Starbucks ofzo?'

Diana grinnikte. 'Je bent ook echt een van de enige meisjes die ik ken die zo praat over een dagje shoppen.'

'Wrijf het er nog eens in', mompelde Zoey.

Diana lachte luidop en ik had het gevoel dat de tijd die verstreken was hun dichter bij elkaar had gebracht. Jippie!

Blijkbaar stapten we naar een bushalte, en daar werden we opgewacht door 2 jongens. Ik herkende er een van mijn vorige visioen (daar kwam het meest bij in de buurt) als die jongen Brandon. Hij was wat gegroeid maar zag er nog steeds als een playboy uit. De andere kende ik niet, maar je kon een vergelijking maken met Zeke. Blond en blauwe ogen en een filmende camera in zijn hand. Ze stapten naar ons toe, Brandon gaf Diana een kus (die twee waren dus samen) en de Zeke-achtige jongen gaf haar een kus op de wang. Zoey kreeg een vuistboksje en een por.