Maak Het Af (Voltooid)

4

Ik kwam thuis en vond een kattenbelletje van mijn moeder (wat een woord eigenlijk) op de tafel. Dat ze nog even naar de winkel was voor wat boodschappen om vanavond een salade te kunnen maken. Ik gooide het in de vuilbak en ging met mijn tas naar boven. Daar zette ik mijn gsm op, want ik heb altijd de rare gewoonte om deze pas thuis op te zetten.

Ik haalde al mijn boeken boven en begon aan mijn huiswerk. Als het nu klaar was, kon ik straks wat langer tv kijken, zo vertelde ik mezelf. Anders had ik er gewoon de moed niet voor.

Toen mijn gsm op stond, keek ik even of ik een berichtje had. Niets. De rest was blijkbaar nog niet thuis.

Ik wilde hem al wegleggen om niet afgeleid te worden, tot ik op het geniale idee kwam (al zeg ik het zelf) om de jongen die me vandaag omver had gereden eens op te zoeken.

Op facebook.

Ik mag geen facebook van mijn ouders. Ze vinden dat ik mijn vrienden al genoeg zie en voor de rest is het pure tijdverspilling. Zij hebben dus ook geen facebook.

Ik wel, ze kijken er toch nooit op en ik ga maar 1 keer op de 3 dagen online. Eerlijk gezegd vind ik er ook niet veel aan, maar het is vooral voor vrienden die ik bijvoorbeeld op kamp heb ontmoet. Deze zie ik nooit meer, dus daar is het wel handig voor.

Ik logde in en typte 'Mason' in. Enorm veel resultaten natuurlijk. Maar ik had z'n achternaam niet en dus moest ik het hiermee doen.

Ik had al 7 Masons bekeken, maar hij stond er niet tussen. Pas bij de twaalfde (en 6 minuten later) had ik prijs. Ik scrolde zijn profiel door en bekeek al zijn foto's.

Ik? Nieuwsgierig? Nee hoor...

Ik keek ook even bij 'info' en (puur voor de lol hoor...) 'relaties'. Hij had in totaal nog maar 2 keer een vriendin gehad. Zijn eerste was 7 jaar geleden, dus toen was hij 11 (ik heb ook bij zijn verjaardag gekeken). Serieus zal het toen toch niet geweest zijn. Zijn tweede relatie is echter nog maar 2 weken geleden beëindigd.

Ik keek snel even naar de profielfoto's van zijn twee ex-vriendinnen en voelde een steek van jaloezie. Het waren van die meisjes die overal populair zijn, de perfecte maat hebben en de perfecte vrienden om zich heen hebben.

Als dat zijn type is mag ik het wel vergeten.

Ik zuchtte en logde me terug uit. Ik legde mijn telefoon weg en begon nu echt aan mijn huiswerk. Ik wierp even een blik op de klok en schrok. 53 minuten later?? Was ik zo lang bezig geweest? En waarom is mama nog niet thuis?

Maar als je over de duivel spreekt, zie je zijn staart (ken je dat spreekwoord?).

Ik hoorde de poort opengaan en terwijl ik naar beneden ging om te helpen, riep ze: 'Ik ben thuis!'

'Ik ook!', riep ik terug. Ik gaf haar een knuffel en nam een tas aan terwijl ik vroeg hoe haar dag was.

Ik laadde de boodschappen uit en hielp nog snel even een komkommer snijden, waarna ik terug naar boven ging om (eindelijk) te beginnen met mijn schoolwerk.

Maar het mocht niet wezen. De voordeur ging open en papa was ook aanwezig. Dus ik ging terug naar beneden, begroette hem en na nog wat praten over onze dag, ging in weer de trap op. Derde keer goede keer.

Ik legde mijn boek op de juiste bladzijde open en schreef een titel op een huistakenblad. Maar toen die erop stond, riep mijn moeder dat het eten klaar was. Ik kreunde en ging weer de trap af.

Wie dat het spreekwoord 'Derde keer, goede keer' heeft uitgevonden, was duidelijk niet bij zijn volle verstand. Waarom zeg ik 'zijn' verstand? Misschien was het wel een vrouw die een glaasje te veel op had.