His Desperate Wife

Miscarriage

Andito lang ako sa bahay dahil masama ang pakiramdam ko kaya di na ako sumama kay Kier ...

Pababa na sana ako para pumunta ng kusina pero napako ako sa kinatatayuan ko ng makita ko sa 'king harapan ang babaeng kasama nung lalaki namatay sa aksidente dahil sakin..
Di ko alam kung ano ang gagawin ko..Luluhod ba ako o magsosorry....

I've heard na nagkaamnesia ka!Ano? Masarap ba sa pakiramdam? Ang gaan na siguro ng pakiramdam mo ngayon at di kana kinakain ng konsensya mo dahil binura na ng alalaala mo ang kasalanang di mo napagbayaran...nang uusig niyang savi habang naglalakad papalapit sa'kin...

Wala akong ibang magawa kundi ihakbang paatras ang ngayoy kasing bigat na ng bakal kong mga paa...
Tama siya ..Di ko man lang napagbayaran ang naging kasalanan ko ..nasabi ko sa sarili ko dahil hinuhukay ulit ng nangyaring aksidenti ang konsensya ko...

Pero kung inaakala mong makakawala ka sa kasalanan mo pwes..you're wrong dahil hanggat nabubuhay ako di ako magsasawang iparamdam sayo ang sakit ng mawalan....

Sorry..tanging nasabi ko

Napatawa siya ng bahagya sa sinabi ko...
SOrry? Yun lang ang sasabihin mo? Sorry? Pano kung itulak kita sa hagdan ? Tas mahulog ka? Tas mamatay ka? Sa tingin mo sapat ang sorry ko para ibalik ang buhay mo?galit niyang saavi habang palapit ng palapit sa'kin..

Di na ako makapagsalita..Di ko alam kung ano ang dapata sabihin para mawala ang galit niya...

ANO SUMAGOT KA!!! Sa tingin mo? Sapat ang sorry?..

Aksidenti lang ang nangyari at walang may gusto non...
Di ko pa man natatapos ang sasabihin ko ay I took a step back and in an instant i found myself rolling in the staircase.. And it feels like I've been rolling forever sa haba ng hagdan..

At ng tumigil na ang katawan ko sa paggulong ay don lang ako nakaramdam ng matinding sakit tiyan at ulo...At ang daming nagflaflash na memory sa isip ko...

Nakita kong nagulat siyang sa nangyari sakin at nangunginig siyang bumaba ng hagdan.. Takot niya akong nilapitan at para bang di niya alam ang gagawin..

Coreen!! Sorry ! Sorry! Mangiyakngiyak niyang sabi..

Kinapa ko ang aking hita dahil naramdaman kong basa ito..at ng itaas ko ang aking kamay ay nabalot ito ng dugo?

Dugo!! Nanginginig kong savi..Yung baby ko!!! Di ko na mapigilang umiyak dahil baka may nangyaring masama sa baby ko..

Yung baby ko ,anong nangyari sa baby ko?? Umiiyak kong sabi

Buntis ka?gulat niyang saabi ..
Oh my God..Sorry Coreen ..di ko alam!!!puno ng konsensya niyang savi...

Wait tatawagan ko si Kier...natataranta niyang kinuha ang phone niya..

Please wag! Please ! Dalhin mo nalang ako sa hospital at wag mong ipaalam kahit kanino ang nangyari..nagmamakaawa kong sabi habang hawak ang kamay niya para di sya umalis
Ayokong siya ang sisihin sa pagkahulog ko .
Pero!!

Please...agad niya akong tinulungang tumayo at ipinasok sa sasakyan...

Habang nasa sasakyan kami ay walang tigil siya sa paghingi ng sorry...

.......

Medyo naging magaan ang pakiramdam ko ng nagising akong si Coleen at ang doktor lang ang tao sa room ko...
Lumapit sa'kin si Coleen at pinisil ang kamay ko...

Coreen! Sorry! Sorry talaga...paghingi niya ng sorry habang umiiyak ,nawala na ang galit na babaeng kaharap ko kanina lang.

Kahit wala pa man siyang sinasabi ay di ko na mapigilan ang luha ko sa pag agos dahil kahit di niya sabihin ay alam ko kung bakit siya nag sosorry....