Chapter 11:Lovers in Paris

1.5K 37 1
                                    


Warning: SPG. Istriktong patnubay ng magulang ay kailangan. Ang tema ay maaring mahaliparot-charrrrot! Be open minded po. Kung hindi open minded skip this part. Wag 'yung irereport niyo pa 'yung story eh alam mo namang may kahalayan yung estorya.

Kung sa tingin niyo deserve ko, hit vote or comment you think kailangan ng revision. I'm open for critics.

Geh, bye for now... Happy reading sa mga MALALAKI ang mga PANG-UNAWA.

Ciao!.*insert flying kiss here, rebound lang kayo bebes/victims.. Shocks! Baduy/waleyy.

#LoversInParis ang drama nila. Haha. Boom! Panes!
#AnDara #TheRapeVictim.
Follow niyo din po ako: @ptbebecouple. :)

*Dara's POV*

Dala-dala ko ang sangkaterbang bags mula sa botique na pinasukan ko. Nakabili na rin ako ng mga kailangan ko. Pauwi na ako sa hotel nang mapadaan ako sa isang jewelry store, nag-lalakad lang kasi ako pabalik ng hotel. A silver tag bracelet caught my attention. Simple lang iyon pero mapapalingon ka. Kahit hirap na hirap ako sa dala-dala ko ay pumasok ako sa shop. A woman greeted me. "Good Afternoon Madam." She said as I came close her.

"Can I look at the bracelet?" I asks the woman. The woman nods and handed me the bracelet.

"It's a couple bracelet Madame. You can only open the lock by using the key of your partner's bracelet." The woman explains.

Napa-ngiti siya. The bracelet looks stunning. I'd love to wear it but I don't have a partner to share the bracelet. Oo nga at may asawa ako pero hindi ko naman ito maituturing partner.

I took a glance at the jewelry. A heavy sighed came out from me. Sayang, kung naiba lang sana ang sitwasyon...maybe maganda ang honeymoon na ito.

"Thank you Miss." I give the bracelet back and got out from the store. Bitbit-bitbit ko ang mga pinamili ko nang makarating ako sa hotel elevator medyo nagulat pa ako ng makasalubong ko si Anthony. Ilang beses ko ba dapat siya makasalubong? Nakakairita ha!

He looked at my paperbags. Then look at my face then to my bag again.

Hindi ko matantiya kung ano ang nasa isip nito kaya nauna na akong mag-salita sa aming dalawa.

"Excuse me." Aniko at humakbang papasok sa loob ng elevator pero imbes na lumabas ito ay nanatili ito sa loob kasama ako. I pressed our floor number.

Tahimik na tahimik kaming nag-antay ng sumara ang pinto ng elevator. Maya-maya lang ay kinuha nito ang mga dala kong bags.

"Ako na lang." Aniko na pilit inaagaw ang mga paper bags.

"No. Ako na." Pinal na anito.

Hindi na ako nakipag talo rito, Wala ako sa mood kausapin ang gagong 'to. Baka akala niya, naiinis pa din ako sa kanya no!

I was in deep thoughts when Anthony's hand rested on my waist. I took a glance of his hand that was placed on my hips. When he notices that I look at it he pulled me close to him. He even hugged me tight. "A-anthony.." I whispered breathlessly.

"Don't talk, just let me." He said whispering in my ears. His voice was not angry nor commanding but it was spoken with seduction.

We kept quiet after I let him carry those bags. The elevator door opened and he let me go out first. Hm. Playing gentleman eh?

The ticking sound of the locked door was the only sound heard when we entered inside our hotel room. He put the paper bags at the top of the table before he looks at me.

I am sitting at the edge of the bed, staring at him.

"Uuwi na tayo bukas, kailangan mo nang ihanda ang mga gamit mo." Anito. Tumango lamang ako rito. "Magbihis ka na din para makapag-pahinga ka, maaga pa tayo bukas..." Dagdag pa nito.

The Rape VictimTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon