Title: May Forever
*DARA'S POV*
Nagising na lamang ako nang walang katabi sa higaan pero napangiti ako nang mapansin kong may isang bouquet ng bulaklak sa tabi ko.
I roamed at the whole masters bedroom pero wala pa din ang asawa ko, dala-dala ko naman ang bouquet habang hinahanap siya. Hmp, pinaglakad pa ako eh masakit nga itong akin.
Dala ang bouquet, naglakad ako palabas ng silid. Paika-ika akong naglakad, natagpuan ko na lang ang sarili kong patungo sa kusina. There I found my husband, cooking. I walk with no noise, I am even tiptoeing. When I reach near him, I jump to him and hug him.
Actually I am back hugging him. "Good Morning Handsome." I whispered in his ear and gently bite his earlobe."Dara!" He shriek horrified. I laugh at him. "You!" He said and turn in front of me.
"Ba't ka ba nanggugulat?" Naniningkit ang matang tanong nito pero hindi naman ito galit.
"Ikaw kase e, iniwan mo akong mag-isa doon sa kwarto!" Sumbat ko. Nakita kong may kumislap sa mata into nang bangitin ko ang kwarto kaya iniba ko agad ang topic.
"Ano ba kasing ginagwa mo?" Tanong ko pa.Napakamot ito ng ulo. "Bakit ba kase and aga mong magising?" Rinig kong bulong nito. "Ha? Anong maaga? Bakit ba?" Tanong kong muli.
Muli itong napakamot sa ulo nito, tinitigan ko ang mukha nito. Mamumula ang pisngi nito. Gosh, it's not everyday that I see a man blush, at si Cerence pa!
"Cerence!" Napalabi ako. Binuhat kasi ako nito.
"Relax ka lang Dara. Let me take you to the table and please, stay still." He said and make his way to the dinning table.Nang makalapit kami sa lamesa ay pinangko niya ako sa upuan. "Tapos ano na?" Takang tanong ko.
"Actually, hindi pa ako tapos mag-prepare eh. Sandali lang, jan ka lang." Anitong nagmamadaling pumunta ng kitchen. Kahit na nababagot ay nanatili akong nakaupo. Aba, stay still daw eh. Ayokong maging matigas ang ulo.Nang makabalik ito ay napanganga ako. Paanong hindi? Kung nakadamit pa ito kanina ngayon ay nag-borles (topless) na ito. May dala pa itong tray ng breakfast, tapos may isang stem pa ng rose iyon. Ngumiti pa ang loko ng nakakapang-akit.
Gosh, he looks like a cheap errand boy with an oozing sex appeal. Naglaway ako hindi sa pagkain kundi sa kanya. Shit! Ang gwapo!
Pinag-silbihan ako nito, I am sure ito ang nagluto ng mga iyan. Tumayo ako at ti-nap iyong upuan, gustong siya ang umupo doon. Nakuha naman agad nito ang nais ko. Kahit medyo nalilito at sinunod pa din nito ang gusto ko. Nang mailapag nito ang tray at naka-upo na ito ay kumandong ako dito. Mukha mang nagulat ay hindi ito nagsalita bagkus au niyakap lang ako. "So clingy.." Tudyo nito na hinahalikhalikan ang exposed kong leeg.
"Ikaw nga eh, tease! I know what you're doing. Stop it. Kakainin ko pa itong hinanda mo." Kunwari ay reklamo ko. Tumawa lang ito bilang sagot. See? Tama ako. Inaakit niya ako! Maya-maya lang ay kumilos na ito para pakainin na ako.
At ito mismo ang nag-slice nang niluto nitong ham, sinubuan din ako nito ng gawa nitong fried rice.
"Wow, ang sarap naman ng luto mo." Komento ko sa luto nito. Talagang masarap kasi ang hinanda nito. "Magaling kang magluto?" Manghang tanong ko.
"Nah,marunong lang. Actually, nagpatulong ako kay Nana para mas magustuhan mo yung gawa ko." Pagtatapat nito."Aww. So sweet." Niyakap ki ito ng mahigpit." Narinig ko ang marahan nitong pagtawa habang yakap ko ito.
"Ahm, as much as I want to hug you Dara, we should stop. Kakain ka pa di ba? Tanong nito na marahang tinapik-tapik ang balikat ko. Kumalas ako sa pagkakayakap dito at hinawakan and mukha nito.
"Thank you." I said intently looking at him. "You're very much welcome my wife, but you really have to eat." He said and continue giving me a spoonful breakfast.
BINABASA MO ANG
The Rape Victim
Teen Fiction#TeamDarence ❤ Dara Evangelista A girl who has rape by the man she would marry.. Typical woman who believe in love but has turned into woman who hates the world.. Cerence Anthony Villaries the name she would never forget, the man who would make her...